‘Je mag al blij zijn als je veilig thuis raakt’

Tijdens het lezen van de reportage over verkeersagressie in Humo 4257 ging een helse wereld voor mij open. Inderdaad, België hinkt helemaal achteraan op het gebied van rijgedrag. Ons land is een gruwel: veel te drukke wegen, constant files. Over verkeersagressie zijn al dikke boeken en cursussen geschreven.

Een brave burger die achter het stuur plaatsneemt, wordt vaak een monster. Vanwaar komt toch in godsnaam die neiging tot agressie in het verkeer? Wat los je daarmee op? Er komt niets dan ellende, ellende en nog eens ellende van.

Het is zeker geen probleem van de 21ste eeuw. In 1999 vertrokken we op een zonnige dag van de kust naar huis. We waren nog maar net vertrokken, of plots reed in volle vaart een trucker achter ons aan, met flikkerende lichten en getoeter, alsof ik niet hard genoeg op het gaspedaal duwde. Ik durfde geen manoeuvre te ondernemen, dus ik bleef doorrijden met zo’n agressor achter me. Pas op de E40 daalde mijn hartslag omdat die trucker met veel tamtam de eerstvolgende afrit nam.

Wat is er nu zo plezant aan om mensen in het verkeer te pesten met zo'n agressief gedrag? Zulke chauffeurs zouden hun rijbewijs moeten inleveren voor onbepaalde duur. Je mag tegenwoordig al blij zijn als je veilig je woonst in zicht krijgt.

Eddy Wolfs, Tremelo.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: