‘Leerkrachten zijn geen robots die onderling inwisselbaar zijn’

Tom Debraekeleer legt in zijn lezersbrief in Humo 4265 perfect uit waar het aan schort bij onze lerarenopleiding: een gebrek aan zelfreflectie. Met zijn betoog heeft hij mij ervan overtuigd dat de klagers grotendeels gelijk hebben. We benaderen ons onderwijs veel te veel vanuit de theorie. Men blijft zweren bij ‘diverse werkvormen’. Doe even een rondvraag bij de leerlingen in ons secundair onderwijs. Je zult dan vlug tot de vaststelling komen dat het niet de diversiteit is, noch de originaliteit van werken, maar de persoonlijkheid van de leerkracht die bepaalt of een les al dan niet boeiend is.

Leerkrachten zijn geen robots die onderling inwisselbaar zijn. Als leerkracht voel je perfect aan of je de groep mee hebt of niet. En al vinden de leerlingen sommige nieuwe werkvormen best ‘amusant’ of ‘ontspannend’, ze zullen genadeloos zijn wanneer ze de indruk hebben dat het hen niets bijbrengt.

In de brief lees ik ook de vrees dat er af en toe leerlingen moeten afhaken. Als wij daaraan toegeven en ons onderwijs verder blijft nivelleren, ziet de toekomst er niet bepaald gunstig uit.

Eén goede raad voor de lerarenopleiders: luister naar de jeugd en vraag hen zelf wat hen boeit en wat niet. En durf jezelf ook eens af te vragen aan welke leerkrachten je de beste herinneringen hebt.

Rony Van Raemdonck, Kalken.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: