Marc Didden: ‘Iemand op de hoogste etage van de VRT vond op zijn computer een toets met het icoontje ‘schaamlap’’

Stennis aan de Reyerslaan. Iemand die zijn brood verdient op de hoogste etage van het lelijkste gebouw ter wereld had er op zijn computer een toets gevonden met het icoontje ‘schaamlap’. Hij besloot dat knopje in te drukken en zo verdwenen plotsklaps alle foute verhalen die zich door de halve eeuwen heen geënt hadden op een historisch bevonden sitcom waarin verdienstelijke acteurs spelen dat ze onverdienstelijke sportlui zijn.

Veel mensen kunnen er hard en herhaaldelijk en tot in den treure om lachen, dus die grappig bedoelde show zal ook wel grappig zijn. Mij is hij echter volledig ontgaan. Dat komt omdat ik alles om te lachen vind, denk ik, niet alleen comedy.

Hoewel, wat ik niet om te lachen vind, is politieke correctheid, een dodelijk gif dat in grote dosissen toegediend wordt door domme mensen die denken dat alle andere mensen ook dom zijn.

Omdat buiten de zon schijnt en hierbinnen ijsblokjes vrolijk rondzwemmen in mijn Cola Zero, stel ik voor elke variant op de zwartepietendiscussie tot na sint-juttemis uit te stellen, maar iets moet me nu al van het hart: de ‘d’ van valse deftigheid, van dwingende diversiteit, van doldwaze domkopperij ga ik alvast uit mijn alfabet schrappen. Moge de geliefde omroep dat ook doen, graag.

Wat ik de hoogste verdieping van de Reyerslaan eveneens aanbeveel, is minder radicaal: lanceer a.u.b. een oproep naar jong talent (en dat is er, vast en zeker, in overvloed zelfs) en laat hen een langlopende reeks zaterdagavondblijspelen verzinnen die liefst enigszins gaan over het Vlaanderen van 2022 en niet over dat van 1302. Wat voorafging, kan dan online voortleven, of in de afprijsbakken van de Wibra.

Marc Didden