‘Men had na de val van de Sovjet-Unie over een veiligheidspact in Europa moeten onderhandelen’

T.E. uit Brasschaat schrijft in zijn brief in Humo 4253: ‘Hoeveel acties hebben wij niet gevoerd om die imperialistische politiek aan te klagen! En nu gaan een pacifist en een linkse partij begrip vragen voor een land dat met soortgelijke motieven niet tolereert dat een naburig land zijn eigen koers vaart. De veiligheid van Rusland belangrijker vinden dan de soevereiniteit van Oekraïne is sowieso een pro-Russisch standpunt. En dat verdeelt en verzwakt de linkerzijde, precies op een ogenblik dat in Amerika en Europa radicaal-rechts zich opmaakt om de macht te grijpen.’

Spijtig dat lezers niet goed lezen. De pacifist en de PVDA vinden niet dat ‘de veiligheid van Rusland belangrijker is dan de soevereiniteit van Oekraïne’, maar dat het beleid van ‘The winner takes it all’ na het ineenstorten van de Sovjet-Unie in 1989 een verkeerd beleid was. Men had toen – en velen stelden dat toen voor – over een all-round veiligheidspact voor Europa, inclusief Rusland, moeten onderhandelen. Dat is niet gebeurd.

De NAVO besloot uit te breiden naar het oosten (the winner takes it all) en Oost-Europese landen zijn daar, hun ervaring met de Sovjet-Unie indachtig, op ingegaan. Dat is de les die de pacifist en de PVDA uit de analyse van het verleden besluiten. Dat heeft niets te maken heeft met ‘het verzwakken van de linkerzijde’, maar met juiste historische kritiek, een elementaire basis voor discussie over beleid dat vrede nastreeft, en dus vrede moet voorbereiden, geen oorlog met een the-winner-takes-it-all-beleid.

Lou Callewaert, Brussel.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: