‘Mijn spaargeld investeren in het welvaartsfonds? Ik dacht het niet’

De regering kondigt de oprichting aan van een welvaartsfonds om bedrijven te steunen die lijden onder de coronacrisis. Daarvoor rekent ze op de spaarcentjes van de middenklasse. Waarvan ik deel uitmaak, zeker nadat enkele jaren geleden mijn beide ouders zijn overleden. Maar mijn spaargeld investeren in dat welvaartsfonds: ik dacht het niet. Ik vind het zeer beschamend dat onze regering, die zelf niet in staat is om haar inkomsten fatsoenlijk te beheren, weer de makkelijkste manier kiest om aan fondsen te geraken.

Om te beginnen werd die erfenis al minstens twee keer belast (de jaarlijkse belastingaangifte laat ik even buiten beschouwing), namelijk elke keer dat mijn vader zijn maandloon ontving, en nogmaals na de verkoop van hun woning. Aan erfbelasting hebben mijn broer, mijn zus en ikzelf elk 10.500 euro betaald.

Op 1 januari werd volgens John Crombez in Humo 4154 de vennootschapsbelasting verlaagd, waardoor de staat 2 miljard euro minder inkomsten ontvangt. Daarnaast herinner ik me nog levendig de bankencrisis, waarvoor belastinggeld werd gebruikt om ze op te lossen. Maar na de ‘redding' van de banken is aan het inhalige en arrogante gedrag van veel toplui weinig veranderd, en werden en worden nog steeds exuberante ontslagvergoedingen of bonussen uitbetaald. Iets meer bescheidenheid zou wel op zijn plaats zijn.

Het geld van dat welvaartsfonds wordt belegd. Daarin participeren is dus niet zonder risico voor de kleine spaarder, want hij heeft geen voorkennis en kan dus niet even snel z’n aandelen verkopen zoals sommige bankiers gedaan hebben net voor de bankencrisis uitbrak.

Steunmaatregelen voor kmo’s, kleine zelfstandigen uit de horeca: akkoord. Door de hoge maandelijkse kosten zal hun spaarpotje niet volstaan om een moeilijke periode te overbruggen. Maar ik meen onlangs gelezen te hebben dat de grootste Belgische bedrijven in 2019 drie keer meer dividend hebben uitgekeerd dan het jaar ervoor. Daarnaast sluizen ze hun winsten dikwijls door naar belastingparadijzen (172 miljard in 2019, eveneens volgens John Crombez in Humo). Het zou immoreel zijn om dergelijke bedrijven ook te laten genieten van steunmaatregelen vanuit dit fonds: hun eigen reserves moeten toch volstaan?

Tot slot: in het journaal van 6 juni verneem ik dat het Vlaamse begrotingstekort van 4 miljard euro in april is gestegen naar 6,5 miljard nu. En zitten we ook nog met een staatsschuld van meer dan 415 miljard euro. lk ken niks van economie of financiën, maar ik weet wel dat elk gezin dat zijn inkomsten en uitgaven zou beheren zoals onze staat al gedurende decennia doet, al lang een deurwaarder aan de deur had gehad.

Bart Blommaart, Mortsel.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: