Oud-regisseur van Matthijs van Nieuwkerk getuigt: ‘We stonden erbij, keken ernaar, niemand zag het nog zuiver of greep in’

Er zit me iets dwars. ‘De wereld draait door’ was een soort ‘vrijstaat’ binnen de publiek omroep van Nederland. Ik kan het weten, want ik heb van 2012 tot 2020 met veel plezier en toewijding voor het programma gewerkt.

De ambitie onderscheidend en oorspronkelijk te zijn, en daarmee ook een heel succesvol dagelijks programma te maken, heeft er wellicht onbedoeld toe geleid dat omgangsnormen zijn vervaagd. Als je zo lang onderscheidend op tv kunt zijn, dan heb je een groot talent, dan wil iedereen met jou op dat succes meeliften. Het lijkt me ook juist dát talent dat je doet beseffen hoe afhankelijk je bent (geworden) van het geheel, dus van al je medewerkers. Jouw talent is tenslotte alleen maar zichtbaar door al die anderen die voor jou zich het vuur uit de sloffen lopen en werken.

Het gaat dus om samenwerken, het waarnemen van het talent van de ander, en elkaar daarin herkennen en erkennen. Dat is achter de schermen bij ‘De wereld draait door’ volgens mij wel de rode draad geweest. Dat er uiteindelijk collega’s zijn afgehaakt/afgebrand/opgestapt is veelzeggend, maar ook een gevolg van die gezamenlijke ambitie het beste programma te willen blijven maken. Des te beschamender is het nu te lezen hoe dat bij een aantal van die collega’s is misgegaan.

Het is te kort door de bocht dat Matthijs van Nieuwkerk nu zo wordt geofferd. Een briljant tv maker, bevlogen en gepassioneerd, wordt nu afgeserveerd als een beul. Daar durf ik vóór te gaan liggen. Dat heeft hij absoluut niet verdiend.

Wat nu wel pijnlijk zichtbaar wordt, volgens mij, is dat het systeem van mensen inhuren op contractbasis maakt dat ze nog kwetsbaarder worden en vooral afhankelijker. Want zeg nu eerlijk, bij een winning team werken maakt dat je veel meer kunt incasseren, al is het maar omdat je zelf ook wel snapt dat de beste worden en blijven niet vanzelf gaat. Het gaat dus om een soort marktwerking binnen publieke omroep. Je kunt je afvragen of dat altijd zo zinvol is geweest (los van de boekhoud- en kijkcijfers) en voor wie eigenlijk.

Ik durf te stellen dat iedereen die meewerkte aan ‘De wereld draait door’ een gedeelte trots voelde, ook al lijkt dat beeld nu wat genuanceerder. Werk samen, deel samen, win samen en ‘lijd’ samen: dáár is het helaas onbedoeld anders gelopen in al die jaren. We stonden erbij, keken ernaar, niemand zag het nog zuiver of greep in, en alles bleef zoals het was.

Laten we wat genuanceerder zijn met ons soms te snelle oordeel, en ten slotte: het is maar tv, mensen: een prachtig medium, maar je wint er nog altijd geen oorlog mee..

Henk van Engen, regisseur van ‘De wereld draait door’ tussen 2012 en 2020

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: