Serge Simonart: ‘Hoe meer ik supersterren hoorde klagen, hoe blijer ik was onbekend en arm te zijn’

‘In God We Trust’ staat op Amerikaanse dollarbriefjes te lezen. De implicatie is: God kun je met geld vertrouwen, maar niemand anders! Hoe rijker en beroemder je bent, hoe meer vertrouwen centraal staat. Te veel muzikanten zijn al opgelicht door frauduleuze managers. En alle supersterren waren nog het liefst getrouwd met hun childhood sweetheart, omdat die van hen hield in tempore non suspecto, voor geile golddiggers op hun fortuin kwamen azen. Met de roem breekt ook het tijdperk van de paranoia aan: aasgieren allerhande komen op je af. Op wie kun je dan nog rekenen?

De voorbije veertig jaar heb ik, altijd off the record, honderden verzuchtingen van rocksterren met luxeproblemen gehoord. Met de roem komt het geld, met het geld het kasteel en het personeel en de entourage. Gaandeweg verzeilen ook vrienden op de loonlijst – als zelfs zij voor jou werken, wie is dan nog écht een vriend?

Bekend is het relaas van Leonard Cohen. Terwijl, o ironie, Leonard zelf in een boeddhistisch klooster leerde zich te onthechten, verdween zijn manager met zijn spaargeld – extra pijnlijk omdat ze een ex-lief was. Toen ik Sting interviewde, was hij net voor 7 miljoen euro opgelicht door één van zijn accountants. Hij had het niet eens gemerkt. Toen ik mijn ongeloof uitsprak, schokschouderde hij: ‘Ach, er komt zoveel geld binnen uit zoveel landen.’

Ook kleine besognes stelen tijd en energie die de muzikant in het componeren van nieuw materiaal zou moeten stoppen. Een tuinman rekende een ster bloembollen en bomen aan die hij nooit had geplant – met een tuintje van 6 hectare tikt dat aan. Er was de pool boy die dure defecten toebracht aan het zwembad, om ze tegen inflatoire prijzen te kunnen herstellen. En een makelaar misbruikte de aanwezigheid van een ster in een prestigieuze wolkenkrabber in Manhattan om de prijs van de andere penthouses op te drijven, terwijl de ster er was komen wonen om anoniem te kunnen blijven. Een klusjesman bleek een drugsdealer en gebruikte het huis van een tourende rockster als hoofdkwartier. En een conciërge speelde voor pooier met zijn minderjarige dochter: als de rockster haar zwanger maakte, kon hij cashen.

Hoe vaker ik deelgenoot was van zulke klaagzangen, hoe blijer ik was onbekend en arm te zijn. En ik heb niet eens een minderjarige dochter die ik kan pooieren.