‘Sihame El Kaouakibi is niet weerloos zoals iemand met een zware handicap, die eindeloos wordt gecontroleerd’

Voor een politica is het blijkbaar makkelijk om grote sommen aan subsidies te vragen en te krijgen, waarvan er een groot deel ervan in haar eigen zak belanden. Voor een vrouw met een handicap van 66 procent (psychische problemen en autisme) is het een lange lijdensweg om een vervangingsinkomen te kunnen krijgen. Bovendien is dat ondermaats weinig, ik flirt met de armoedegrens en moet elke drie jaar diezelfde lijdensweg ondergaan.

Elke drie jaar moet je opnieuw bewijzen dat je nog altijd ziek bent en problemen hebt, dat autisme niet te genezen is en dat je recht hebt op die aalmoes van de overheid. Als alle bewijzen op papier ingevuld zijn door allerlei artsen, moet je voor een controlearts verschijnen, die je allerlei vragen stelt om te zien of je wel recht hebt op die aalmoes. Je wordt eindeloos gecontroleerd door de overheid, die beter mensen zoals Sihame El Kaouakibi zou aanpakken. Zij is niet weerloos zoals iemand met een zware handicap. Zij is gewiekst en krijgt véél meer dan een luizige 13.500 euro per jaar.

L.M., Brecht.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: