‘Verzorgd taalgebruik is een kwestie van hoffelijkheid en goede wil’

Ik ben tegen de aanpassing van de taalregels. Het is altijd beter op lange termijn een standaard te hanteren met vastliggende regels, dan met de wind mee te waaien en slordigheden van allerhande minderheden toe te laten in de officiële taal. Al is het maar om dubbelzinnigheden uit te sluiten.

Natuurlijk is taal een levend gegeven en zullen er nieuwe woorden en begrippen toegelaten moeten worden naargelang de wereld evolueert, maar men kan die wel onderbrengen in vastgelegde regels voor wat betreft vervoegingen en verbuigingen. Dat is ook totaal geen probleem, want die regels zitten gevoelsmatig verankerd in de taal.

Zonder fouten leren spreken en schrijven is iets anders, dat hangt van de ijver van ieder van ons af. Zo kan je aan iemands taalgebruik of geschreven relaas horen of zien of die ooit moeite gedaan heeft, wat iets zegt over die persoon en zijn kwaliteiten. Het is gewoon een kwestie van hoffelijkheid, goede wil en savoir faire om zijn taal deftig te leren hanteren, en het is not done om degenen die die moeite nemen zich te laten aanpassen aan degenen die daar te lui voor zijn.

L. Vanhove, Arendonk.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: