‘Virtueel failliete clubs kunnen door allerlei slimmigheden geld blijven uitgeven’

Ik neem aanstoot aan de heisa die in sportkringen is ontstaan door de discussie over RSZ-bijdragen op voetballerslonen. En niet uit jaloezie, maar uit de verontwaardiging dat niet iedereen gelijk behandeld wordt. Men kan aanvoeren dat dat altijd zo geweest is en dat het leven nu eenmaal niet altijd rechtvaardig is voor iedereen. Maar toch.

Ik ben niet tegen sport, integendeel. Sport is nodig en moet gesubsidieerd worden door de samenleving. Maar het gaat mij om de lonen en een heel eenvoudig principe. Men haalt weleens aan dat een voetbalcarrière kort is. Als een zelfstandige een uitzonderlijk omzetjaar beleeft of een werknemer enkele vette jaren heeft doordat hij gepromoveerd wordt, kan men evenzeer aanvoeren dat dat misschien van korte duur is. De zelfstandige kan daarna misschien failliet gaan, de werknemer kan zijn vetbetaalde baan verliezen. Dat is voor de RSZ toch ook geen reden om de bijdragen niet volgens de inkomens te berekenen? Dus: oneerlijk en belachelijk.

Politici zouden zich moeten schamen, en niet alleen in België, maar in heel Europa. De slechtst betaalde profspeler verdient honderdduizenden euro’s per jaar, dat zijn bedragen die een tienvoud zijn van het inkomen van de meeste mensen. Als daar hetzelfde percentage op zou geheven worden, is dat niet meer en niet minder dan correct.

Nu kunnen door allerlei slimmigheden virtueel failliete voetbalclubs geld blijven uitgeven dat er niet is. Al die hypocriete managers leiden hun clubs zeker niet zoals ze hun eigen bedrijf geleid hebben, anders waren ze nooit zover geraakt. In het echte zakenleven gaat men dan op de fles en is het uit.

Olaf Marx, Genk.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: