‘Voor de politici primeert het aantal likes op het echte beleid’

Het geschimp op sociale media over het spaak gelopen stikstofakkoord illustreert perfect hoezeer de politieke besluitvorming vastloopt. In plaats van te werken aan een besluit dat probeert de belangen van de natuur en het duurzaam voortbestaan van onze landbouwbedrijven te verzoenen, staat de burger te kijken naar een verbale boksmatch tussen onze vertegenwoordigers.

Al meer dan tien jaar wordt de hete aardappel van de uitvoering van een Europese richtlijn (de zogenaamde Habitatrichtlijn) die tot doel heeft de natuur te beschermen, doorgeschoven. Nochtans heeft Europa ruimte gelaten om een beleid uit te werken op maat van eigen streek of land.

De realiteit is keer op keer anders, ook nu weer. Onze regeringen schuiven moeilijke beslissingen voor zich uit tot ze plots in tijdsnood raken en zonder voldoende onderbouw en zonder echt overleg in nachtelijke vergaderingen duiken, om bij het ochtendgloren in het beste geval tot een onsamenhangend resultaat te komen. Dat blijkt dikwijls de vertaling te zijn van een koehandel die ver verwijderd is van wat men een breed gedragen besluit kan noemen.

Goed beleid komt niet uit de lucht vallen, maar vergt geduld, grondige voorbereiding en verleg met alle betrokkenen, wars van electorale scoordrift. Net daar knelt het schoentje. Door de permanente verkiezingskoorts en de continue profileringsdrang van onze politici worden ze bang van hun eigen schaduw.

De verkozenen des volks zijn zich niet meer bewust van hun eigen voorrecht. Zij hebben het mandaat van de kiezer gekregen om de problemen aan te pakken. Maar de dagelijkse roes van likes op hun posts op sociale media primeert op echt beleid. Door de angst voor het compromis kamperen de verkozenen op hun eigen stellingen.

De laatste jaren zijn regeringen de kunst van het regeren verleerd. In plaats van te regeren is er in het beste geval nog sprake van beheren. De systematische politieke besluiteloosheid heeft een hoge prijs, zowel maatschappelijk als financieel. Een hele politieke klasse ondermijnt het gevestigde vertrouwen van de kiezer in de politiek in haar geheel.

Daarom deze open brief van teleurgestelde jongeren aan onze politici: er resten jullie nog vijfhonderd dagen tot de volgende verkiezingen. ‘Succes is niet definitief, falen is niet fataal: het is de moed om door te gaan die telt,’ orakelde Winston Churchill. Schakel de echoruimte van de sociale media uit en doe waar u voor verkozen bent: neem het heft in eigen handen en werk een écht beleid uit dat keuzes maakt.

Als de beslissingen echt het resultaat zijn van een duurzame toekomstvisie, en niet gebaseerd op politieke koehandel, dan zal de meerderheid van de bevolking dat ook erkennen. Uiteraard vergt dat moed en u zult zich kwetsbaar moeten opstellen, maar goed bestuur is de fundering waarop ons democratisch huis is gebouwd.

Armel de Schreye, Leuven.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: