‘Voor een groeiend aantal medische disciplines is er geen geconventioneerde arts te vinden’

We horen al een tijdje niets meer over de onderhandelingen tussen de artsenvakbond BVAS en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit). Zullen die aanslepen tot het grootste struikelblok is verwijderd? De minister wilde ‘álle artsen, dus ook wie uit de conventie is gestapt, verbieden nog langer ereloonsupplementen aan te rekenen aan patiënten die recht hebben op een verhoogde tegemoetkoming’.

Die tegemoetkoming wordt toegekend aan mensen met een laag inkomen en omvat een vermindering van het remgeld en de mogelijkheid van de derdebetalersregeling. Als de geconsulteerde arts geconventioneerd is, hoeft de patiënt slechts een minimaal bedrag uit eigen zak te betalen. Een niet-geconventioneerde arts mag zogenaamde supplementen in rekening brengen, die niet terugbetaald worden door het ziekenfonds. Die patiënten gaan dus beter bij geconventioneerde artsen op consultatie.

Maar voor een groeiend aantal medische disciplines is in geen velden of wegen een geconventioneerde arts te bespeuren! Een bezoek aan een geconventioneerde parodontoloog kost 60 euro, en dat bedrag wordt terugbetaald. Is die specialist niet-geconventioneerd, dan kost de consultatie 90 euro, supplementen inbegrepen. De rekening is gauw gemaakt. In mijn regio werkt de dichtstbijzijnde geconventioneerde parodontoloog volgens het RIZIV in Roeselare. Dat is al een hele verplaatsing met de trein en de bus.

Wat is het nut van de verhoogde tegemoetkoming, de derdebetalersregeling en de maximumfactuur als niet-geconventioneerde artsen toch naar believen ereloonsupplementen kunnen aanrekenen? Als de patiënt slechts de keuze heeft tussen niet betalen of niet behandeld worden, schieten die regelingen hun doel voorbij. Voor mensen voor wie elke euro ertoe doet, kan dat een slok op de borrel schelen.

Graag zou ik de artsen willen oproepen zich daar eens ernstig over te bezinnen. In de Artseneed, voorheen de Eed van Hippocrates, staat te lezen: ‘Ik zal verantwoordelijk omgaan met de middelen die de maatschappij ter beschikking stelt en ijveren voor een gezondheidszorg die toegankelijk is voor iedereen.’ Is dat een inderhaast afgerammelde formaliteit geworden? Glijden we af naar een klassengeneeskunde? Te veel mensen die er warmpjes bij zitten, beseffen te weinig wat het betekent om het met minder te moeten doen en voortdurend keuzes te moeten maken.

Danny Depypere, ­Harelbeke.

Hebt u ook een brief in de pen zitten? Mail naar openvenster@humo.be of vul onderstaand formulier in: