30 jaar 'Goo' van Sonic Youth! Dit zijn de beste YouTube-fragmenten

Op 22 juni wordt 'Goo' van Sonic Youth dertig! Hun zesde langspeler was hun eerste bij muziekgigant Geffen Records en bracht hun naast lovende kritieken ook commercieel succes. Nog belangrijker: het was de plaat die bruggen bouwde tussen de alternatieve muziekscene en de mainstream, en de weg plaveide voor beeldenstormers als Nirvana. Een samenvatting in vijf beeldfragmenten.

Sell-outs (MTV '120 Minutes', 1990)

Eind jaren 80 was Sonic Youth hét boegbeeld van de underground, en de overstap naar Geffen veroorzaakte gemopper. Toen vj Dave Kendall aan zanger-gitarist Thurston Moore vroeg hoeveel mensen hem een 'verrader' noemden, antwoordde hij droog: 'Behoorlijk veel, maar niet in mijn gezicht.' Tegen vj Paul King zei hij later: 'Geffen bezit ons niet, en als ze ons beletten te doen wat we willen, krijgen ze vuurbommen op hun dak!'

'The Bedroom' (San Francisco, 1990)

Een demosong die de plaat niet haalde, maar de eerste live-uitvoering ervan raakte later wel op de ep 'Dirty Boots'. Moore zette het nummer toen in met de vraag 'What do you do when your mom's a skinhead?' Zijn antwoord: 'You write a song about it, of course.' De opnamekwaliteit van deze versie is hoger en het krautrockritme en de jengelende gitaren zijn veel beter dan therapie.

'Kool Thing' & 'Tunic' (Austin, 1990)

Sommige fans vonden 'Goo' te rockerig en te veel afwijken van het oudere, experimentele werk van de band, maar dat is onzin. 'Mildred Pierce' klinkt lekker anarchistisch en 'Scooter and Jinx' is een venijnige drone. En vroeger rockten de New Yorkers ook, ze deden dat gewoon in een andere klankentaal. Wél verstevigde bassiste Kim Gordon op deze plaat haar positie als liedjesschrijfster. 'Tunic' en 'Kool Thing' ontsnapten uit háár hersenpan en hielden ook live prima stand tussen het oudere gitaargeweld.

Voorprogramma Neil Young (Miami, 1991)

Door een nummer als 'Hey Hey, My My (Into the Black)' werd Neil Young gezien als de peetvader van de grunge. Sonic Youth had ook een leidersrol in de grungebeweging, en Young noemde 'Expressway to Your Skull' vanop 'EVOL' weleens de beste gitaarsong ooit. Dat hij het viertal meenam op een stadiontournee, was dus niet zo vreemd, maar zijn publiek dacht daar anders over. Gordon over die concerten: 'Door een mainstreampubliek te choqueren, voelden we ons weer jong.'

'1991: The Year Punk Broke' (1992)

Dave Markey filmde Sonic Youth in '91 tijdens hun rooftocht langs Europese festivals. De noiserockers namen Nirvana mee, en door hun 'Nevermind' verloor indierock enkele maanden later voorgoed zijn onschuld. Net daarom voelt deze docu aan als een oud audiovisueel dagboek over de authenticiteit van alternatieve muziek: je ziet Moore plannen smeden om platenfirma's te vernietigen, maar de beelden waarin Kurt Cobain gek doet op zijn gebeatbox, zijn het mooist.