Interview
40 jaar Arbeid Adelt!: ‘Ik maak geen liedjes voor mijn bomma’
Arbeid Adelt! viert deze maand z’n veertigste verjaardag, wat deze zaterdag met een feestelijk optreden wordt beklonken in De Roma. Het zal, zo zwoer Marcel Vanthilt (64) een paar maanden geleden nog op de gezamenlijke hoofden van al zijn naasten, het aller-, maar dan ook echt állerlaatste wapenfeit worden van het meest dadaïstische elektropopgroepje van de Lage Landen: hierna is het definitief voorbij, schluss, finito. Dachten wij.
MARCEL VANTHILT «Euh, mag ik toch nog even op die uitspraak terugkomen? Maak er maar ‘We zullen wel zien’ van. Als de reacties tegenvallen, of Jan Vanroelen en ik hebben er een slecht gevoel bij, dan zal het optreden in De Roma wellicht ons allerlaatste zijn.»
HUMO En daarna?
VANTHILT «Daarna wil ik blijven doen wat ik nu al doe: parttime voor de heerlijke radiozender Willy werken, en de rest van m’n tijd vullen met het verzorgen van de meest uiteenlopende liveperformances en het maken van de meest uiteenlopende platen. Onlangs nog heb ik een plaat ingeblikt met Kloot Per W en Rudy Trouvé – volgend jaar komt die uit – en het afgelopen jaar heb ik een stapel behoorlijk bizarre songteksten geschreven. Zoals die van het nieuwe nummer van Arbeid Adelt!.»
HUMO Hoezo, nieuw nummer?
VANTHILT «In de begindagen maakten Jan en ik onze backingtracks met potten, pannen en Tupperwaredozen, en twee spotgoedkope synthesizers. We namen alles op met een cassetterecorder, en het resultaat speelden we af tijdens onze optredens. Speciaal voor ons concert in De Roma hebben we die cassettebandjes afgestoft, zodat we het de eerste twintig minuten van ons optreden precies zo kunnen aanpakken als veertig jaar geleden. Enfin, van één van die probeerseltjes hebben we een Tomorrowland goes apeshit-nummer van zeven minuten gemaakt, ‘Het proletariaat wil laminaat’. Gaan we zeker brengen in De Roma.»
HUMO Op de website van De Roma lees ik dat jullie je zullen versterken met special guests. Luc Van Acker? Dani Klein?
VANTHILT «Dani hebben we niet gevraagd, omdat ze al jaren genoeg heeft van al het kabaal. En Luc zit al meer dan drie jaar thuis om medische redenen. Maar gisteravond heb ik gerepeteerd met Andrew Claes, saxofonist bij STUFF., en vandaag is er een sessie met Justine Bourgeus aka Tsar B, een fan van Arbeid Adelt!. Ze speelt viool, synths en theremin, een bakje dat elektrostatische golven uitzendt. Raar, maar góéd raar.»
HUMO Speaking of which: gewild rare muziek à la Arbeid Adelt!, bestaat dat hier te lande nog wel?
VANTHILT «Borokov Borokov is toch behoorlijk geschift. En Fulco Ottervanger zit eveneens in de surrealistische richting. Maar weet je waar ik de wubbes van krijg? Al die naar hun tenen starende singer-songwriters waar je over struikelt. De Held, Sam De Nef, Stoomboot, Buurman: je kunt je radio niet aanzetten of je hoort zo’n zoetsappig luisterliedje waarmee ze vooral hun bomma willen plezieren.Ik heb nooit liedjes gemaakt om mijn bomma te plezieren, en op de tien platen die ik in mijn leven nog wens uit te brengen, zal er gegarandeerd ook geen één staan.»
40 jaar Arbeid Adelt! op zaterdag 11 september in De Roma. Info en tickets: deroma.be.
