CD★★☆☆☆
‘A Love Supreme: Live in Seattle’ van John Coltrane komt niet tot aan de enkels van de studioversie
John Coltrane heeft zijn meesterwerk ‘A Love Supreme’ niet vaak live gespeeld. Deze teruggevonden versie met twee bassisten, drie saxofonisten en vier interludia is meer dan dubbel zo lang als de studioplaat. 1965 was in Coltranes carrière niet gewoon een kanteljaar, het was een waterscheiding tussen oud werk dat vrij toegankelijk was en avant-garde die héél tegendraads werd.
In Seattle doet de 24 jaar jonge Pharoah Sanders in opener ‘Acknowledgement’ minutenlang een woedende waakgans na op sax, om daarna ook te overdrijven met een koeienbel. Pianist McCoy Tyner redt een paar meubelen. De keteldrums van Elvin Jones zitten te luid in de mix. Jones en Tyner stonden overigens op het punt om de groep te verlaten. Ik leg gewoon de machtige studioversie van ‘A Love Supreme’ nog eens op.
