concert★★★★½
Adrianne Lenkers verliefdheid gaf Big Thief in De Roma peper en zout
Frontvrouw Adrianne Lenker, tweede gitarist Buck Meek, bassist Max Oleartchik en drummer James Krivchenia, samen bekend als de intense en kwetsbare groep Big Thief, hebben vorig jaar niet zo’n beste recensies gekregen voor hun festivaloptredens. Op Best Kept Secret ’22 kreeg Adrianne Lenker een black-out van twee minuten, net toen ze aan de tekst van het geweldige ‘Not’ wilde beginnen. Werchter ’22 was bewust een grotendeels akoestische set. Hun uitleg: ‘We missen onze thuis, en akoestische gitaren brengen ons dichter bij huis’. In De Roma in Antwerpen verliep alles vlekkeloos en waren akoestisch en elektrisch gewoon twee handen op één buik.
Wij hadden echt een groep verwacht die hun publiek niet zou willen pleasen, die de setlist stevig zou omgooien, lang zou staan overleggen wat ze gingen spelen en ons soms het gevoel zou geven dat we niet in een concertzaal stonden, maar gewoon in Big Thiefs repetitiekot. Neem nu het nieuwe ‘Vampire Empire’, dat ze een paar weken geleden in primeur speelden tijdens ‘The Late Show With Stephen Colbert’: die versie klinkt vrij rauw, een dwarsfluit neemt het op tegen een gitaar, Adrianne Lenker trekt de kap van haar hoodie over haar hoofd en schreeuwt een paar keer in de microfoon. In De Roma was aan de song gewerkt, er was in geen velden of wegen een dwarsfluit te bekennen en Lenkers schreeuw viel amper op. De experimenteerknop ging een tikje omlaag, die van het spelplezier stevig omhoog.
Wat een concert! Wij stonden op pakweg de twintigste rij, pal in het midden, en zijn tijdens de enige bis ‘Change’ speciaal achteraan gaan staan: daar was gelukkig ook alles luid en helder te horen.
Het begon met een heel mooi, in De Roma glashelder klinkend ‘Sadness as a Gift’: niet echt een break-up-song, eerder een afscheid. Sfeer: ‘You and I both know / There is nothing more to say’. Naar het einde van de show toe droeg Adrianne Lenker de nieuwe song ‘Born For Loving You’ op aan haar nieuwe vriendin. Lenker laste zelfs speciaal voor haar het van Dolly en Whitney bekende refrein ‘I will always love you’ in. Ze schreef haar goeie luim in Borgerhout toe aan de Sri Lankaanse thee die drummer James Krivchenia geregeld voor haar zet. Ze had ook kunnen verwijzen naar Krivchenia’s concert-intro op gitaar: een protestliedje tegen stress en een ode aan al wie relaxed door het leven wil gaan. Maar wij blijven denken dat het Lenkers verliefdheid is die het concert peper en zout gaf.
‘Flower of Blood’ gaat over seks die zo goed was dat-ie moest worden vastgelegd in iets heerlijk shoegazends: veel Cocteau Twins-vibes. De enige zin die ik heb onthouden in Lenkers leeuwerikhoog gezongen tekst: ‘When you touch me!’ ‘Sparrow’ vertelt het verhaal van Adam en Eva nog eens. ‘Simulation Swarm’: zoveel gehoord, blijft goed.‘12,000 Lines’ met dat refreintje over gemis: ‘Some nights, barely breathing at all / Waiting for my woman to call’. ‘Spud Infinity’ komt met Noah Lenker, Adriannes broer, aan de mondharp. In ‘Masterpiece’ en ‘Not’ tillen vier muzikanten ons op terwijl ze er een lap op geven in de stijl van Neil Youngs Crazy Horse en Jeff Tweedy’s Wilco. ‘Dried Roses’ en ‘Certainty’ niet vergeten.
Ik denk dat ik er wél één of twee vergeten ben. Maar uiteraard niet het prachtige bisnummer ‘Change’, op vraag van de groep gebracht met de zaallichten aan. Adrianne Lenker is uit op magie, en in ‘Change’ maakte ze in De Roma zelfs de dood een beetje magisch, vond ik: ‘Death, like a door / To a place we’ve never been before / Death, like space / The deep sea, a suitcase / Would you stare forever at the sun? / Never watch the moon rising? / Would you walk forever in the light? / To never learn the secret of the quiet night?’
Wonderlijke avond!
