‘Als ik een penis had, zat ik nu wellicht in de gevangenis’

Elke week fileert (mc) op inzichtelijke wijze de popgeschiedenis en de tijdgeest, zoals die beleefd werd in de kolommen van uw lijfblad. Deze week keert hij terug naar mei 1998.

‘Marc Dutroux is ontsnapt! En hij zit niet in mijn Megabike-ploeg!’ Lezer Frans H. uit Rumst kan er in Uitlaat niet mee lachen. En de rest van de wereld ook niet. ‘Pederast maakt België belachelijk’, kopte het Spaanse El País, één en ander kordaat samenvattend. De ontsnapping leidt tot het ontslag van niet één, maar twee ministers van de federale regering: minister van Binnenlandse Zaken Johan Vande Lanotte en die van Justitie, Stefaan De Clerck. Beiden worden op de rooster gelegd en duchtig aan de tand gevoeld door Onze Mannen en wat blijkt: de gevallen engelen hebben er geheel vrede mee. ‘Deze morgen heb ik voor de eerste keer zelf een ei gebakken. Helaas was de pepermolen leeg,’ zegt Stefaan De Clerck monter als opener. En hij besluit: ‘Het échte leven kan weer beginnen!’

‘Ik ben nooit ernstiger dan wanneer ik lach’: in een met kwinkslagen overladen interview houdt schrijver Walter van den Broeck zijn medelandgenoten een spiegel voor die vol vetvlekken zit. Onze democratie is een schijndemocratie en hij vreest dat we op 1 januari van de 21ste eeuw opnieuw de 19de eeuw binnenstappen. Het is een vrees die door velen wordt gedeeld, want twee jaar vóór het zover is, beginnen de paniekverhalen over de millenniumbug, die op nieuwjaarsochtend 2000 alle computers op tilt zou doen slaan. Men is van plan om alle vliegtuigen aan de grond te houden, zo weinig vertrouwen heeft men in de afloop. Om het mankement op te lossen zijn alle verloven van informatici ingetrokken en rekent men op een kloeke prijskaart van 440 miljard frank. Gelukkig valt 1 januari 2000 op een zaterdag en blijft de wereld draaien, al duurt het sindsdien wel vier jaar om Windows XP te downloaden, maar dat vonden we toen heel normaal.

Frank Sinatra sterft op 14 mei, maar The Voice heeft het eeuwige leven en schopt het later zelfs tot een tv-format van John de Mol. Ol’ Blue Eyes vertrekt na een leven vol swing, swag en sterkedrank op zijn 82ste naar het grote New York, New York in the sky en wordt vakkundig uitgewuifd. (pdw): ‘Volgens de verpleegster waren zijn laatste woorden ‘I’m losing it’. Het was niet duidelijk of hij aan zijn fysieke toestand refereerde, dan wel aan zijn toupet, die ietwat schuins over één wenkbrauw was komen te hangen.’

Na zijn passage bij VTM keert Bart Peeters terug naar het vaderhuis aan de Reyerslaan, waar hij prompt wordt geïnterviewd door Dirk Tieleman, de toenmalige paus van ‘Terzake’, want de comeback was wereldnieuws. Bij een diepte-interview over die staatszaak in Humo was Hugo Matthysen goudeerlijk, zoals altijd. ‘‘De liegende doos’ was kijkcijfergewijs een soort Titanic, maar ik heb me geweldig geamuseerd.’

‘Voor mij een erectiepil en geef die kleine ook iets’: Onze Man is razend enthousiast over de komst van Viagra, waardoor hij nooit meer in een koud bad moet gaan zitten, met een selder in zijn gat. Of het product een succes wordt, valt nog af te wachten: één pil kost 330 frank, meer dan 8 euro. ‘Op het volgende Wereld Erectie Congres in Amsterdam in augustus weten we meer,’ is de hoopgevende boodschap. Stijf van de zenuwen gaat Onze Man huiswaarts. En om in de sfeer te blijven: in hetzelfde nummer klaagt de ravissante Shirley Manson van Garbage over de leeglopers in het publiek die constant ‘Get your tits out!’ roepen. Tegelijk spreekt ze begrip uit voor het lot van de man. ‘Als ik een penis had, dan zat ik nu wellicht in de gevangenis.’ Of het ding ook stijf moest kunnen worden, kon 23 jaar na datum niet meer worden achterhaald.