Angèle in Vorst Nationaal was één lange TikTok-video, maar ze verstomde zelf alle commentaar nog voor hij werd uitgesproken

‘Nonante-cinq’. De titel van Angèles tour en plaat mag dan Belgisch-Frans zijn, nog voor haar eerste concert in ons land had ze er al zeven in Frankrijk opzitten. Die geniepige Fransozen zijn erop uit ons Brusselse kroonjuweel te claimen, en met haar optreden in Vorst werd nog maar eens bevestigd wat een aderlating dat zou zijn. Le Plus Beau is altijd één van ons gebleven, La Plus Belle mogen we ook niet laten gaan.

In 2017 verkocht Angèle de AB uit nog voor haar debuut verscheen. Ze kreeg het voordeel van de twijfel en loste meteen alle verwachtingen in. Dat werd het verhaal van haar carrière: de verwachtingen alsmaar hoger, nooit ging ze eronder. Maar op die reis naar de top werd ook tol geïnd. Voor haar Brusselse charme en spontaniteit was geen plaats meer op het podium. Angèle groeide uit van Union Saint-Gilloise tot Club Brugge, van sympathieke underdog tot regelrechte topdog, en beide rollen zou ze met verve vervullen.

Op het podium van een bloedheet Vorst Nationaal stond gisteren een volleerde popster van het kaliber Ariana Grande, een jonge Britney of een nog jongere Madonna, met een forse fanbase in haar zog. Nog voor we een glimp van de Brusselse konden opvangen, ontplofte het publiek: ‘Angèle, Angèle, Angèle!’ scandeerden ze terwijl een heuse Mexican wave door de concertzaal raasde. Ze waren chaud, zeggen we in Brussel.

GEPIXELDE PIZZA

Wie kwam voor Union, zou teleurgesteld huiswaarts keren. Wie kwam voor Brugge, kreeg de avond van zijn leven. De extravagante show was tot in de puntjes voorbereid, afgelikt, glad. Alsof de pr-manager streng toekeek vanuit de coulissen. Tijdens de strakke opener ‘Plus de sense’ deden meteen zes dansers mee, en ook Angèle zelf maakte deel uit van de loepzuiver ingestudeerde choreografie. Het circus was vertrokken.

De trouwe fans kenden al haar nummers van begin tot einde, maar het eerste collectieve meezingmoment was weggelegd voor ‘Oui ou non’, zelfs het 8-jarige Vlaamse jongetje dat langs me had postgevat kende de tekst uit het hoofd, net zoals die van ‘Tout oublier’ en ‘Ta reine’ trouwens. Een Angèle-hologram voor de les Frans, zou dat geen antwoord zijn op het lerarentekort? Ondertussen verschenen achter de zangeres de hipste beelden die het internet te bieden heeft: een pug op een vliegende, gepixelde pizzapunt. Het jonge publiek werd wild.

TIKTOK

De sterke performances volgden elkaar in ijltempo op. In ‘Les matins’ kon je het kippenvel bij je buren voelen en tijdens ‘Tempête’ stond Angèle werkelijk in het oog van de storm, een visueel hoogtepunt. Met ‘Taxi’ nam ze éíndelijk plaats achter haar piano en greep ons collectief bij de keel, een muzikaal hoogtepunt. Terwijl we nog druk bezig waren de stukken van ons hart samen te rapen, haalde ze opnieuw de sloophamer boven in het wondermooie ‘Flemme’. Konden we van vooraf aan beginnen, maar het was het meer dan waard om heel even een kwetsbare Angèle te zien, en vooral te horen.

Waarna de popster alweer verscheen. Met ‘Libre’ brachten zij en haar dansers zo’n sensationele show dat Oekraïne op het Songfestival in Turijn een taaie tegenstander aan hen zou hebben gehad. In ‘Le loi de Murphy’ haalde ze haar raptalent boven en ‘Je veux tes yeux’ was een verwachte voltreffer.

De show was één lange TikTok-video, maar wie neemt het Angèle kwalijk, met fans die vooral tot de TikTok-minnende generatie behoren? Als je daarbij ook nog eens ijzersterke chansons en een foutloze vocale prestatie aan de dag kunt leggen, verstomt alle commentaar nog voor hij wordt uitgesproken.

HARE MAJESTEIT

Op den duur zou je verwachten dat de voorraad hits stilletjesaan op raakte, maar nee hoor. Plots verscheen Dua Lipa voor een brandende zon op het grote scherm. Sensueel zong ze haar aandeel in ‘Fever’, waarna Angèle professioneel overnam. De vraag naar bisnummers was oorverdovend.

Na de finale outfitwissel gooide ze met ‘Démons’, waarvoor ook rapper Damso naar Vorst was afgezakt, en het op maat van de locatie gesneden ‘Bruxelles je t’aime’, dit keer met vliegende wafels op de achtergrond - nog meer olie op het vuur. Een aanhoudende staande ovatie was de hare. Even werd gevreesd dat de horde tienermeisjes 10 kilometer noordwaarts zou marcheren, Angèle op de schouders dragend, om dé koningin van België officieel te kronen.

Maar toen werd collectief beseft dat Mathilde de kwaadste nog niet is en dat het leeuwendeel van het publiek de volgende ochtend alweer in de schoolbanken werd verwacht, dus keerde iedereen maar gewoon huiswaarts.

Zo bleef ik alleen achter, stilletjes hopend dat Angèle, in de waan dat iedereen weg was, nog één keer achter haar piano zou gaan zitten en ongeremd haar engelenstem zou laten horen. Zonder bonkende bassen. Zonder dansers. Zonder pr-manager. Maar ze bleef weg en een securityagent kwam me vragen om de zaal op mijn beurt te verlaten. De volgende keer dan maar, Plus Belle?

Schrijf u in op de festivalnieuwsbrief en mis geen enkele wedstrijd!