Girl in Hawaii gaat solo
Antoine Wielemans: ‘Naarmate je ouder wordt, wil je toch steeds meer diepgang in je muziek leggen’
Na vijf platen in veertien jaar met Girls In Hawaii is ‘Vattetot’ de eerste soloplaat van frontman en songschrijver Antoine Wielemans. De eerste ook waarop de 42-jarige Brusselaar piano speelt en zingt in zijn moedertaal, het Frans.
‘Vattetot’ is genoemd naar het plaatsje in Normandië – voluit Vattetot-sur-Mer – waar Wielemans de plaat in twee sessies van twee weken in compleet isolement is gaan schrijven. Behalve Wielemans zelf valt er op ‘Vattetot’ niemand te horen. De plaat bevat geen hits, wel negen wondermooie liedjes die stuk voor stuk in ‘Duyster’ kunnen, al blijven ze ook bij zonlicht wonderwel overeind.
HUMO Heb je Vattetot gekozen als locatie om er achteraf de plaattitel van te kunnen maken? Het klinkt beter dan pakweg Dieppe of Fécamp.
ANTOINE WIELEMANS (lacht) «Toch niet. Het is een klein, pittoresk dorpje waar verder niet veel over te vertellen valt. Toen ik een titel voor de plaat aan het zoeken was, stuurde ik een aantal suggesties naar mijn manager, maar hij vond ze allemaal niks. ‘Waarom niet Vattetot?’ vroeg hij. Toegegeven: goeie titel. Mijn manager verdient dus alle krediet.
»Ik ben naar Vattetot gegaan omdat het mij verplichtte om mijn losse ideeën concreet maken. Ik kan mijn dochter en vriendin hier niet twee weken achterlaten en dan met niks terugkeren. Als ik geen vijf songs heb als ik thuiskom, mag ik nooit meer gaan (lacht).»
HUMO Kookte je daar zelf of ging je op restaurant?
WIELEMANS «Er is daar een heel goeie slager die onder meer geweldige bolognaisesaus maakt: daar was ik al vier dagen zoet mee (lacht).»
HUMO Wist je van in het begin dat je niemand anders op deze plaat wilde?
WIELEMANS «Nee, integendeel. Ik heb altijd gedacht dat ik er vroeg of laat andere muzikanten zou bijhalen, maar door de lockdown heb ik dat idee moeten laten varen. Vrienden aan wie ik al wat dingen had laten horen, moedigden me aan: ‘Doe het toch gewoon zelf.’ Ik heb me dan zes maanden gegeven om het hier in Brussel af te werken. Zonder de lockdown zou ik me wellicht nog altijd aan het afvragen zijn hoe ik het zou gaan aanpakken.»
HUMO Je hebt speciaal voor de plaat piano leren spelen.
WIELEMANS «Eerst via een app, Simply Piano, die miljoenen mensen over de hele wereld gebruiken. Een jaar lang, twintig minuten per dag – ongelooflijk wat je daar allemaal al van opsteekt – en vervolgens heb ik mij ingeschreven aan de academie in Sint-Gillis.»
HUMO Waarom heeft het zo lang geduurd voor je in je moedertaal bent gaan zingen?
WIELEMANS «In het begin van Girls In Hawaii interesseerden teksten ons niet zo. We wilden muziek maken, melodieën verzinnen, en zongen zomaar wat. ‘The trees move everybody by the wind’, dat soort dingen, du n’importe quoi. Trees en wind, als dat erin zat, waren we tevreden (lacht). Maar naarmate je ouder wordt, wil je er toch steeds meer diepgang in leggen, iets maken wat echt en eerlijk en belangrijk is. Bij de laatste Girls-plaat ging me dat vreselijk moeilijk af. Ik hou nog steeds van de klank van het Engels, maar het is simpelweg mijn taal niet.»
HUMO Mogen we van jou ooit nog iets in het Nederlands verwachten?
WIELEMANS «Met Girls In Hawaii hebben we eens iets in het Nederlands opgenomen, een aantal jaar geleden, voor Studio Brussel. We moesten een cover spelen en mochten kiezen wat we wilden. We hebben toen voor ‘Voor ik vergeet’ van Spinvis gekozen. Het was één van de laatste dingen die we hebben opgenomen met mijn broer Denis, twee, drie maanden voor hij bij een verkeersongeval om het leven is gekomen. Ik denk niet dat het op internet te vinden is. Het staat op de deluxeversie van ‘Everest’, maar die staat niet op Spotify. Moeten we eens werk van maken, want het is best een mooie versie, als ik dat zelf zeggen mag.»
‘Vattetot’ van Antoine Wielemans verschijnt op 5 november bij 30Février/PIAS.
Beluister ook onze playlist ‘Humo luistert’
