'Artiesten die ouder worden, halen hun niveau niet meer. En nu begrijp ik waarom'

Car Seat Headrest is Will Toledo, en zijn verhaal is intussen genoegzaam bekend: een stuk of zes huiswerkplaten op Bandcamp vooraleer Matador hem strikte en naar een echte studio stuurde voor 'Teens of Denial', een plaat waarmee hij in 2016 in de eindejaarslijst van Rolling Stone op 4 belandde, en in die van Humo op 1. Vandaag, op zijn 27ste, ligt opvolger 'Making a Door Less Open' (★★★★☆) klaar. 'Als ik vastzit, zet ik The Beatles op'.

HUMO Sinds de uitgave van 'Teens of Denial' heb je ook één van je Bandcamp-platen, 'Twin Fantasy', opnieuw opgenomen, en met Car Seat Headrest-drummer Andrew Katz het geinige nevenproject 1 Trait Danger opgericht. Maar mag ik zeggen dat 'Making a Door Less Open' je meest poppy werk tot nog toe is?

WILL TOLEDO «Er staan zeker songs op die tot mijn meest poppy werk gerekend kunnen worden, songs met een duidelijke hook die bewust zijn opgebouwd om het goed te doen op de radio, of in winkelcentra (lachje). Maar er staan ook genoeg rare dingen op, en als je op de meer poppy songs inzoomt, zul je nog altijd dingen ontdekken die je zelden in een popsong aantreft.»

HUMO Was het moeilijk om kortere songs te schrijven? Tot dusver was dat, zacht uitgedrukt, niet je specialiteit.

TOLEDO «Dat viel wel mee. Vergelijk het met een schilder: die moet ook op voorhand beslissen hoe groot zijn canvas wordt. Van sommige songs is de impact nu eenmaal groter als het canvas kleiner is, maar andere laten zich niet vatten in drie of vier minuten. En zo staan er ook nog wel een aantal op de plaat.»

HUMO Ben jij iemand die nog naar zijn plaat luistert als hij ermee klaar is?

TOLEDO «Ja hoor, om de paar dagen leg ik ze nog weleens op, ben ik weer benieuwd naar bepaalde stukken. Werken ze nog? Komen ze eruit zoals ik ze bedoeld had? Ik snap de artiesten wel die een plaat nooit meer willen horen eens ze af is, maar dat zijn doorgaans mensen die een bepaald doel voor ogen hebben, een bepaald publiek. Ik maak in de eerste plaats platen die ik zelf wil horen.»

HUMO Op een bepaald moment zou je alle demo's van de plaat aan drummer Andrew Katz hebben gegeven met de opdracht: doe er iets mee.

TOLEDO «Toen we met Car Seat Headrest op tournee waren, zat hij in de bus vaak te werken aan dingen van ons nevenproject 1 Trait Danger. En ook al was dat meer een soort grap met simpele songs die evenzeer bedoeld waren om op de zenuwen te werken als om te plezieren: ik vond de productie ervan staan als een huis. Een andere stijl dan ik gewoon ben, en dus wilde ik weten wat hij met het Car Seat Headrest-materiaal zou kunnen doen. Voor deze plaat heb ik meer dan ooit met Andrew samengewerkt.»

HUMO Had je het succes van 'Teens of Denial' verwacht?

TOLEDO «Je moet het een beetje relativeren: het was nu ook weer niet 'Nevermind' van Nirvana, hè. Maar nee, voor ons was het niet echt een verrassing. Een jaar voor ze uitkwam, hadden we getekend bij Matador, en terwijl wij aan de plaat aan het werken waren, zagen wij hoe zij alles in stelling aan het brengen waren voor een grote release. We wisten dus dat 'Teens of Denial' niet onopgemerkt zou worden uitgebracht, en we waren overtuigd genoeg van onze kwaliteiten om te weten dat ze wel íéts zou teweegbrengen. Maar goed, dan nog moet je een beetje geluk hebben.»

HUMO Ben je door het succes van 'Teens of Denial' op plaatsen beland waar je eigenlijk niet wilde zijn?

TOLEDO «Ik had nog nooit een grote perscampagne gehad, en het viel me op dat veel journalisten de muziek fout begrepen, of alleszins anders interpreteerden en hoorden dan ik. De meesten kenden de platen die ik daarvoor had gemaakt niet, en ook al vond ik 'Teens of Denial' een sterke plaat, ik vond het niet de ultieme Car Seat Headrest-plaat die alle andere overbodig maakte. Vandaar dat ik erna 'Twin Fantasy' opnieuw heb opgenomen.»

HUMO Live speel je covers van onder meer Neil Young, Devo, Talking Heads en Frank Ocean. Ooit een cover geprobeerd die van geen kanten lukte?

TOLEDO «Massa's, en niet alleen covers, het overkomt me ook met mijn eigen werk. Dat het live niet werkt. Er zijn behoorlijk wat songs die ik nooit meer speel. Wat covers betreft, was de recentste wellicht 'The Boxer' van Simon & Garfunkel. Er zit een harmonie in die de hele song lang doorgaat, met een grote climax op het einde. You really have to be on top of things. We hebben het een paar keer geprobeerd, maar niet één keer echt goed gekregen.»

HUMO Ik las ergens dat je manier van naar muziek luisteren in de aanloop naar 'Making a Door Less Open' is veranderd: songs in plaats van platen.

TOLEDO «Ik heb vooral méér geluisterd. Ik luister nog altijd naar mijn favorieten, maar om mijn horizon te verbreden, heb ik me ook verplicht om naar artiesten en genres te luisteren die me minder vertrouwd zijn. Ik heb ook veel over muziek gelezen. 'The Story of Modern Pop' van Bob Stanley bijvoorbeeld, over de geschiedenis van de popmuziek vanaf de jaren 50. Ik luisterde dan naar elke song of plaat die in dat boek vermeld stond, en ontdekte de artiesten die míjn grote invloeden - The Beatles, The Beach Boys - hadden beïnvloed. Het was de perfecte voorbereiding op het schrijven van de beknoptere, minimalere songs op 'Making a Door Less Open'.»

HUMO Tijdens de heropnames van 'Twin Fantasy' kwam Rolling Stone op bezoek, en tijdens een pauze luisterde je met hen naar verluidt naar alle songs van John Lennon en George Harrison op 'The White Album'.

TOLEDO «Ik meen me te herinneren dat het die keer gewoon was om stoom af te blazen, maar als ik tijdens opnames vastzit, grijp ik wel vaker naar platen van The Beatles. Wat popmuziek betreft, is er voor mij niets hogers. Vier muzikanten en songschrijvers op de top van hun kunnen, met een producer die precies op dezelfde golflengte zat en bereid was te experimenteren tot het helemaal juist zat. Ze staken hun hele leven in een song, en elke song was een aparte wereld. Platen als 'Revolver' of 'Rubber Soul' verrassen me elke keer weer.»

HUMO Je zei ooit: Andrew, Ethan en ik vormen een koor van contrasterende naturen. Kun je die naturen in grote lijnen schetsen?

TOLEDO «Je hoort het op de plaat. Andrew is luidruchtiger en extraverter, wat duidelijk merkbaar is in songs als 'Hollywood' en 'Deadlines'. Die bevatten een energie die ik niet kan leveren. Ethan is gereserveerder, en ik ben de man die de emotionele ruimte tussen die twee probeert te overbruggen.»

HUMO Laatste vraag. In ons vorige interview zei je: 'Ik wil niet mijn hele leven met muziek bezig zijn. De meeste artiesten bereiken hun creatieve piek als ze achteraan in de twintig zijn.' Je bent 27 nu.

TOLEDO «Het is nog altijd iets waar ik veel over nadenk. Ik zie niet veel artiesten materiaal van hetzelfde niveau afleveren als ze ouder worden. Maar nu ik zelf ouder word, weet ik waarom dat zo is: je sticht een gezin, komt minder buiten, hebt minder vrienden, andere dingen worden belangrijk en je wereld wordt kleiner. Zelf ben ik voorlopig nog een vrije vogel, en ik beloof je dat ik enkel maar platen zal blijven uitbrengen als ik het gevoel heb dat ik er alles kan insteken. En verder vermoed ik dat ik altijd wel een rusteloze ziel zal blijven, in welke situatie dan ook.»

'Making a Door Less Open' van Car Seat Headrest is nu uit bij Matador.