Balthazar bindt een gitaar om en weet: jij gaat in onze zak zitten. Zo’n groep is het geworden

Betrouwbaar als mijn boekhouder, solide als Rob Schoofs die het verkeer regelt op het middenveld van KV Mechelen, cool als in Daddy Cool-cool. Bestaat überhaupt de mogelijkheid dat Balthazar ooit live gaat teleurstellen?

Waar stopt de grens van coolness, en kan Balthazar alstublieft stoppen met die grens te verleggen naar onbereikbare hoogtes, zodat ook anderen nog schaamteloos de deur uit kunnen? Het zijn zelfbenoemde losers on the verge of something great en dat goeds was op de Main Stage experiment verkiezen boven het afhaspelen van de hits.

Was Joepie nog een ding, er zouden tieners bij het staren naar de sterren in de weerspiegeling van het raam de beeltenis van Maarten Devoldere en Jinte Deprez zien – Kortrijkzanen bij wie de verloskundige al had voorspeld dat ze ambitie zouden hebben die verder reikt dan de Leie lang is. Met de grijns in de aanslag een gitaar ombinden en weten: wij zijn Balthazar, en gij gaat in onze zak zitten. Zo’n groep is het geworden.

‘Het is de vierde dag en jullie leven nog. Proficiat!’ Devoldere was zoals altijd spaarzaam met woorden, maar communicerend in daden. Wanneer hij zich als een bultenaar over zijn klavier buigt, staan er dingen te gebeuren. Op de Main Stage was dat vaak het moment waarop de band de geijkte paden verliet, en uitkwam bij intermezzo’s die – anders dan intermezzo’s doorgaans zijn – niet bedoeld waren om een rustpunt in te bouwen, maar om net naar een climax toe te groeien.

Jinte Deprez die zich fier door de haren strijkt als een maffiabaas na een geslaagde transactie, Simon Casier die aan zijn bas pulkt alsof hij een tros druiven sensueel streelt, Devoldere die sexy stoïcijns in de diepte tuurt. Tijdens ‘You Won’t Come Around’ was Balthazar een prent die om penseelstreken van Pieter Bruegel de Oude vroeg.

Hoe elegant kan Tijs Delbeke trouwens een viool laten kreunen van opwinding? En kan ik voortaan in slaap gewiegd worden met die schuiftrompetsolo van ‘Losers’? Laat ons ook de bijdragen van Michiel Balcaen niet minimaliseren, de Pattex op drums die goede ideeën tot een pronkstuk lijmt. De explosie in ‘The Boatman’ was als de drop in een househit, ‘Fever’ – halverwege werd Cassiers haar op het podium afgeschoren – was de trein die door het hooggebergte denderde en steeds dichter bij het punt kwam waarop het spoor doodliep en de crash indrukwekkend was.

Er zijn er die beweren dat Balthazar thuishoort in een tent, maar de bravoure waarmee ze op de Main Stage stonden, weerlegt elke theorie dat ze niet voor Grootse Dingen zijn gemaakt.

Schrijf je in op onze wekelijkse muzieknieuwsbrief: