‘Belgian Girl’ van Trillion behoort tot het meest opbeurende muziekgenre op aarde: Italodisco

Elke week diept Mauro één plaat op uit zijn uitgebreide verzameling. Deze week: ‘Belgian Girl’ (1985) van Trillion.

‘Een triljoen is een getal met achttien nullen, als hoeveelheid kan dat dus wel tellen’, zei onze supertoffe wiskundeleraar met een monkellachje. Niemand van ons begreep de grap, die hij ook in andere variaties herhaalde. En het leven ging verder. Onlangs spotte ik hem toevallig nog eens op een vroeg uur in een stationscafé. Erg vermagerd, grijs van huid, somber en kaal. Het lot bleek hem duidelijk niet te hebben gespaard.

Hij schoot me weer te binnen toen ik onlangs het tweedehandse singeltje kocht van Trillion met ‘Belgian Girl’. Te catalogiseren onder een van de meest opbeurende muziekgenres op aarde: Italodisco, ook wel eurodisco genoemd. Waarvoor ik met alle plezier een gemotiveerde ambassadeur wil zijn. Een genre van opgewekte elektronische pop met een melancholisch tintje waarop je gezellig kan sjansen en dansen. Denk aan het Duitse fenomeen Modern Talking. De flamboyante discodrummer Cerrone uit Frankrijk. Of het nog steeds niet te versmaden Spaanse Righeira met ‘Vamos a la playa’, overigens een song over de atoombom. Uit Nederland kies ik het hartstikke funky ‘Listen to the Man with the Golden Voice’ van Time Bandits.

Maar mijn favoriete italo-eurodiscotrack is er tegenwoordig eentje van lokale makelij: ‘Belgian Girl’ van Trillion. Een pseudoniem van Fred Bekky, een bona fide icoon uit de Belpop. Bekend van The Pebbles tot songschrijver voor o.a. Ann Christy, Garry Hagger en veel meer. Nu nog de 13 minuten durende ‘Club Mix, Brussels Mix 1985’ van ‘Belgian Girl’ vinden. Niets dan verlengd geluk en puur genot hier.