Concert★★★☆☆
Bij Yungblud op Rock Werchter was het gezellig moshen met de glimlach
Na zijn uren als loopjongen van Jommeke is Filiberke een onvermoeibare punkrocker. Op Rock Werchter trok Yungblud met de teletijdmachine van Professor Gobelijn naar de hoogdagen van de Sex Pistols.
Dominic Harrison, alias Yungblud, is net als de Pistols in de seventies zeer uitgesproken en zeer succesvol, met het verschil dat de Britse ADHD’er geen controverse maar ontzag ontlokt. Sinds hitsingle ‘I Love You, Will You Marry Me’ is hij de spreekbuis van Een Generatie, steeds harder op de nagel kloppend dat wie van de norm afwijkt geen weirdo is, maar een prachtmens.
Yungblud wéét hoe hij de aandacht moet trekken. Door luid te zijn, bijvoorbeeld. Was Dominic Harrison een object, dan zou hij een megafoon zijn zonder geluidslimiet. Het is een vermoeiend ventje dat meer huisgenoten slijt dan onderbroeken, maar zijn luidruchtigheid wordt gelukkig altijd achternagezeten door potige punkpop waarop het gezellig moshen is met de glimlach.
Yungblud was veeleisend – of vermoeiend – maar de aanhouder wint. Hij vraagt ‘jump’, ‘scream’, ‘shout’ en ‘let it all out’ en herhaalt zijn bevelen desnoods honderd keer tot zijn wensen worden ingewilligd. ‘I was born in a messed up century’ waren de met pek besmeerde woorden die tot een eerste circlepit leidden, en doordat ‘Superdeadfriends’ niet door enkele honderden maar tienduizenden mensen – 12, 68 en alles daartussenin – werd meegebruld, werd duidelijk dat Yungblud voor niets minder dan een totale ravage ging.
Dominic Harrison heeft de kids mee en zit in de constante fase dat ouders niet weten of hij nu een kinderlokker of een voorbeeldfiguur is. Dat zag je aan het gefrons en hoorde je aan het hoongelach in de verte, maar hij is beetje bij beetje de twijfelaars naar zijn kant aan het overhevelen. Aan de klezmer op z’n Arctic Monkeys van ‘I Love You, Will You Marry Me’ alleen al had Yungblud genoeg om een grijns bij de sceptici een grijns af te dwingen.
Er is niet veel veranderd tussen 2019 – zijn laatste keer op Werchter – en nu. Harrisons tong bengelt nog steeds meer uit zijn mond dan erin. Hij heeft in de tussentijd wel nieuwe succesvolle Red Bull-pop (onder meer ‘Fleabag’ en ‘Memories’) uitgebracht, maar voor een uur lang gas schoot hij jammer genoeg nog tekort.
Daar zat ‘m het verschil tussen 2019 en nu: het kwartier meer dat Yungblud moest vullen. Want 60 minuten gefascineerd kijken naar een rusteloze jongen in wiens woordenboek ‘doseren’ niet voortkomt, is nét te veel van het goede.
