De 7 Hoofdzonden van Jan Paternoster (‘The Voice’): ‘Toen Eva juist met mij samen was, waarschuwden collega’s haar: ‘Pas op voor die gast!’

Hij is de meest meegaande, relaxte coach in ‘The Voice’ - niet meteen een opgave naast die springbok van Bazart en de killer queen uit de Kempen - en staat zijn teamleden bij met raad, daad en af en toe een verbale spagaat. Zorgeloze rock ‘n roll stroomt in het bloed van Jan Paternoster, maar hij glorieert ook moeiteloos in het vaderschap, blijkt uit zijn openhartige en aandoenlijke 7 Hoofdzonden. ‘Ik heb de Grand Canyon nog nooit gezien, maar ik stel me bij een bevalling zóiets voor: een onbepaalde, ontroerende oerkracht.’

(Dit interview verscheen oorspronkelijk op 4 april 2021 in Humo)

Jan Paternoster straalt een zekere sloomheid uit en geeft de te benijden indruk continu à l’aise te zijn. ‘Een straffe die mij hieraf krijgt,’ zei Guy Mortier ooit over een fitnesstoestel, maar dat geldt evengoed voor de hangmat vanwaaruit Paternoster het leven gadeslaat. En toch verruilt hij die tijdelijk voor de StuBru-studio’s: de komende drie maanden presenteert hij elke zondag zijn eigen programma, ‘met alles van Townes Van Zandt over Mall Grab tot Pusha T’.

TRAAGHEID

HUMO Omdat je iets nodig had om je dagen zinvol op te vullen?

JAN PATERNOSTER «Nee, hoor. Sinds vorige zomer leef ik traag, maar ik geniet daarvan. Tijdens de eerste lockdown was ik net pa geworden. Ik heb toen niet eens een gitaar vastgepakt: ik wilde die eerste drie, vier maanden van het vaderschap verslínden. Nieuw leven, dat is magisch, hè? Je kunt nog zoveel platen maken als je wilt, een baby is toch next level.

»Ik wentel me graag in de traagheid – ik vond het episch om naar m’n lege agenda te kijken – maar ik heb wel een hekel aan mij haasten. Ik ben geboren op de dag dat ik uitgerekend was, net als mijn zoon. Mijn ma zei: ‘Een Paternoster komt altijd op tijd!’ Waarop mijn copains: ‘Een Paternoster komt één keer op tijd en daarna nooit meer.’ (lacht)»

HUMO ‘Ik heb in geen tien jaar tijd een boek uitgelezen,’ zei je eens. Is dat tijdens de lockdown wél gelukt?

PATERNOSTER «Nee.»

HUMO Ook niet de Koran? Je overwoog om die te bestuderen, om de islam beter te begrijpen.

PATERNOSTER «Veel ambitie (lacht). Maar ik heb ’m zelfs niet liggen. Ik lees te traag. Eén van de enige boeken die ik ooit heb uitgelezen, is ‘And the Hippos Were Boiled in Their Tanks’ van William S. Burroughs en Jack Kerouac. Ze schreven om beurten een hoofdstuk, over maten in New York die gewoon wat hangen. Dat boek is een ode aan de traagheid. Ik kon mij daar goed in vinden.

»Verveling is een onderschatte kunstvorm, vind ik. Er is weinig zaliger dan samen met je maten niksen bij mooi weer, daags na een feestje met een brakke kop: verloren dagen die je batterijen weer opladen, en dus helemaal niet verloren zijn. Verveling is ideaal om ideeën een plaats te geven. Bij mij zorgt het vaak voor inzichten – over nummers bijvoorbeeld.»

HUMO Ben je tijdens de lockdown eindelijk begonnen aan je lang sudderende ambitie om schilder te worden?

PATERNOSTER «Begonnen wel. Ik mocht gebruikmaken van het atelier van Arne Quinze, dus ik had geen excuses meer. Ik merk: een leeg canvas geeft mij dezelfde kick als een optreden. Bij muziek werk je jarenlang aan nummers. Het enige moment waarop je er iets tastbaars van ziet, is wanneer de plaat aankomt van de drukker. Maar bij schilderijen staat de verf er metéén op. Voor mij is dat crazy. Nu goed, eigenlijk moet je elke dag schilderen om er echt iets van te bakken. Net als bij muziek. En daar kom ik nu niet toe door tijdgebrek.»

HUMO Het heeft lang geduurd voor je het penseel hebt opgenomen. Is dat nederigheid?

PATERNOSTER «Nee, uitstelgedrag (lachje). En ik ben snel afgeleid. Door muziek bijvoorbeeld. Dries (Van Dijck, de andere helft van Black Box Revelation, red.) en ik zitten volop in de studio, minstens drie dagen per week, om muziek te schrijven voor een nieuwe plaat. Daarvoor moet je focus houden.»

HUMO Wat vindt je vrouw Eva De Roo van je schilderijen?

PATERNOSTER «Zij heeft nog nooit iets in het echt gezien. Die doeken zijn te groot, ik kan ze niet in de auto steken.»

HUMO Is het de bedoeling om die werken ooit tentoon te stellen?

PATERNOSTER «Sterker nog: het is de bedoeling dat mensen later over mij zeggen: ‘Ik denk dat hij ooit nog muziek heeft gemaakt.’ (grijnst)»

HOOGMOED

PATERNOSTER «Omdat we bij hoogmoed zitten: ik zou het niet onaangenaam vinden als mijn schilderijen ooit naast die van James Ensor zouden hangen. Stel u dát voor!

»Los daarvan zit arrogantie niet in mijn systeem. Typisch Belgisch: voeten in de Vlaamse klei. Zodra een boom te veel wind vangt, gaan we hem toch een keer goed snoeien. En anders doet de buurman het wel. Anderzijds is het nu wel prachtig, al die knotwilgen die net gesnoeid zijn?»

HUMO Je bereidt naast een nieuwe Black Box-plaat naar verluidt ook een soloplaat voor.

PATERNOSTER «Ik was daar in de eerste lockdown mee begonnen, maar ik heb dat plan laten varen. Laat al mijn creatieve ideeën maar naar Black Box gaan. Ik maak zo graag muziek met Dries. Hij is mijn broer, hè. Ik heb nog ergens een foto van hem liggen toen hij 6 jaar was. Met zijn voeten in de Vlaamse klei. Of nee, het was in de Ardennen: in de Waalse modder dus (lacht).

»In de periode dat ik solowerk voorbereidde, zat ik alleen thuis. Ik heb toen eens wat andere instrumenten vastgepakt. Synthesizers, bijvoorbeeld. Dat proberen we nu te integreren in de wereld van Black Box.»

HUMO Mag ik zeggen dat het angstzweet mij een klein beetje uitbreekt als een rockband begint over een ‘synthesizerplaat’?

PATERNOSTER (lacht) «Ik snap het. Maar synthesizers zijn als juwelen: het is niet omdat het merendeel lelijk is dat je niks moois kunt vinden voor je lief of je vrouw. Niet dat ik er van elk één heb, ik noem mijn vrouw gewoon nog altijd mijn lief.»

HUMO Wat is het fierste moment van jouw carrière?

PATERNOSTER «Misschien wel onze passage bij de legendarische talkshowhost David Letterman. Toen waren we bewúst fier. We waren zo jong... Als we iets bereikten, stonden we er niet bij stil. Maar als je alleen kijkt naar je grote ambities, zonder ervan te genieten als je ze bereikt, wat heb je er dan aan? Bij David Letterman genoten we voor het eerst wél.»

HUMO Is wie op een podium gaat staan sowieso ijdel?

PATERNOSTER «Sinds ik een zoon heb, heb ik gemakkelijk 80 procent minder in de spiegel gekeken. Je bent constant met hém bezig. Nu kan ik mezelf erop betrappen dat ik hele dagen niet weet hoe ik eruitzie, behalve als ik mijn tanden sta te poetsen – want dat gebeurt nog wel soms.»

HUMO Een paar jaar geleden was je zo mager dat je een personal coach onder de arm nam, om te verzwaren...

PATERNOSTER «En zie mij hier nu, met mijn kas (lacht). Dat was puur voor het genot van het sporten. Ik ben niet onzeker over wat mensen van mij denken.»

HUMO Ben je in je leven ooit onzeker geweest?

PATERNOSTER «Misschien nu, omdat we al lang geen concerten meer hebben gegeven – de enige momenten van bevestiging voor een muzikant. Zónder kruip je soms onbewust in een onzekerdere hoek van je hoofd. ‘Waarom doe ik dit?’ Muziek maken is niet elke dag feestvieren: het is ook vloeken en zwoegen en jezelf continu overtreffen.»

HUMO Eva vindt dat iedereen op tijd en stond eens naar de psycholoog zou moeten. Doe jij dat ook?

PATERNOSTER «Ze heeft wel al gezegd dat ik dat zou moeten doen (lachje). Ik kan soms piekeren over dingen die er niet toe doen, zeker als er te weinig actie is. Ik dóé liever dan dat ik nadenk over wat ik móét doen.»

AFGUNST

HUMO De okselfrisse kant van jaloezie: welke mensen die je bewondert heb je al mogen ontmoeten?

PATERNOSTER «Op Montreux Jazz hebben we geopend voor The Dead Weather: ik heb toen onze plaat aan Jack White gegeven. Geen idee of hij ze ooit heeft beluisterd. We zijn ook met Beady Eye op tournee geweest, en na de soundcheck kwam Liam Gallagher zeggen dat hij ons goed vond. Sympathieke mens. Hij had wel óveral twee securitymensen mee. Misschien dat hij al iets te veel gasten beledigd had (lachje). En Iggy Pop heb ik ook eens ontmoet. Op het moment dat hij – de living legend – van het podium kwam, was zijn aderige lijf helemaal bezweet, en hing zijn broek bijna tot op zijn knieën. Hij moest van het podium gedrágen worden, zo hard had hij zichzelf gegeven. Had ik toen een hoed, ik had ’m afgenomen.»

HUMO Ben jij jaloers in de liefde?

PATERNOSTER «Het gebeurt niet vaak – zeker nu niet – maar als Eva op een feestje de hele avond met dezelfde gast praat en ik ken de context niet en dat ziet er een beetje té tof uit... Ja, dan ben ik wel jaloers. Ik zou dat nooit laten sudderen of er een halszaak van maken, maar ik zou het misschien wel laten weten. Ik vind dat je jaloers mag zijn in de begerende liefdesvorm: ‘Ik wil u, en ik zou alles doen om bij u te kunnen blijven.’ En één van de dingen die je soms moet doen, is...»

HUMO Met andere mannen vechten?

PATERNOSTER «Voilà (lacht). Eigenlijk is dat echt zo. Liefde is: worstelen met andere mannen als dat nodig is! Mocht die situatie zich ooit voordoen, dan zou ik daar niet voor terugdeinzen.

»Jaloezie wordt lelijk, vind ik, als er eender welke vorm van bezitterigheid bij komt kijken. Een partner mag nooit in de buurt van ‘bezit’ komen. Maar een gezonde vorm van jaloezie moet je wél hebben. Een gevoel dat je influistert dat je haar niet kwijt wilt. Een boer zet toch ook gaas rond zijn kippen? Nee, dat is een slecht voorbeeld: ik zou Eva nooit meenemen naar een feestje in een kooi of aan de leiband.»

HUMO Nee?

PATERNOSTER (onverstoorbaar) «Al hangt dat misschien van het feestje af. Ik herinner me een avond in de Moulin Rouge in Parijs, waar ik een gast zag die vollédig in latex gehuld was. Alleen de rits rond zijn mond was open, om een saf te kunnen paffen. Dat moet nogal een party zijn geweest.»

HUMO Heeft Eva ooit al met een andere vrouw moeten worstelen?

PATERNOSTER «Nee, maar – de roaring twenties zijn pas begonnen – ook dáárover kan gesproken worden.»

HUMO Wat bewonder je het meest aan haar?

PATERNOSTER «De manier waarop ze met vrienden en familie, maar zelfs ook met mensen die ze voor de eerste keer ontmoet, een gesprek kan hebben dat ertoe dóét. Ik kan uren met iemand praten, maar zij gaat in luttele minuten véél dieper. Ligt dat aan de vragen die ze stelt, aan haar oprechte interesse, aan haar intelligentie? Zelfs bij mijn ouders kan zij dat beter dan ik. Ik geniet ervan om haar zo bezig te zien.»

GRAMSCHAP

PATERNOSTER «Ik herinner mij voor de vuist weg maar één situatie waarin ik woedend ben geweest. In een niet nader genoemde concertzaal hebben we ooit eens een uitverkocht optreden gespeeld, waarna we de promotor van de zaal uitnodigden in onze loge, voor een fles sterkedrank. Alleen was het dicht tegen sluitingsuur en wilde die gast ons buiten. En was opeens die fles sterkedrank weg. Ik vroeg hem: ‘Heb jij die fles?’ Waarop hij: ‘Het is tijd om te vertrekken.’ Ik weer: ‘Geen probleem, maar heb je onze fles?’ Hij weer: ‘Het is tijd om te vertrekken.’ Dat ging zo maar door. Het was de banaliteit zelve, maar dat superieure toontje waarmee hij me in mijn gezicht bleef negeren, maakte mij gek.»

HUMO Voor de zekerheid toch maar op zijn gezicht geslagen?

PATERNOSTER «Nee. Wel een vuilnisbak naar zijn kop geslingerd. Verder wórd ik gewoon niet boos. ‘Een gevecht’, dat klinkt vuil, vind ik. Ik ben ook niet gebouwd voor fysiek geweld.»

HUMO Wordt er ten huize Paternoster-De Roo weleens met servies gesmeten?

PATERNOSTER «Nee, wij zijn allebei van het niet-gewelddadige type. Eva en ik maken niet echt ruzie. Er zijn geen geheimen tussen ons. Wij kunnen alles tegen elkaar zeggen.

»Van ex-lieven heb ik wél een aantal vazen en borden naar mijn hoofd gekregen. Gelukkig heb ik snelle reflexen. En ik zag het misschien ook wel aankomen (lachje).»

HUMO Het was verdiend?

PATERNOSTER «Dat zou kunnen. Nu ja, verdiend... Je verdient het nooit om een vaas naar je kop te krijgen, vind ik.»

HUMO Heb je ooit, zoals Phoebe Bridgers onlangs, een gitaar op het podium kapotgeslagen?

PATERNOSTER «Vroeger gooide ik af en toe met mijn gitaren van de ene kant van het podium naar de andere. Niet per se om ze kapot te gooien, hoewel dat meestal wel het resultaat was. Na het optreden, als de adrenaline gezakt was, vond ik dat altijd spijtig. Ik had zo’n grave Höfner-gitaar uit de jaren 60, en de stemknoppen waren er allemaal af. Fuck.»

HUMO Zijn er binnen Black Box Revelation – je hoeft niet te vermelden over wélke bandleden het precies gaat – veel ruzies geweest?

PATERNOSTER «Bijna nooit. De enige keer dat ik het mij kan herinneren, is de periode dat wij door Amerika tourden. We traden veel op – 220 concerten in een jaar – en we hadden slaaptekort. Intussen moesten we een nieuw contract vastleggen, maar er was een financiële kwestie die niet opgelost raakte. Toch moesten we zes weken samen in een camionette kruipen: er was budget om één nacht per zes weken op hotel te gaan. We sliepen op de zetel bij de mensen die we elke dag leerden kennen. Zo zit je snel op je tandvlees. Misschien waren we in die periode beter éven tot fysiek geweld overgegaan, om het uit ons systeem te krijgen.»

HEBZUCHT

PATERNOSTER «Bij ons thuis waren we niet rijk, maar wel rijk aan liefde (lachje). Wij woonden in een normaal rijhuis, in een normale wijk. Voor mijn allereerste gitaar heb ik zelf gespaard. We waren alleen verwend op het vlak van levenskeuzes. Op het moment dat mijn vrienden naar de hogeschool of universiteit gingen, koos ik voor muziek, en mijn ouders stonden daar vierkant achter. Zij geloofden in mij, en dat heb ik altijd gevoeld: een zalige meerwaarde aan mijn leven.

»Nu vind ik het een luxe om niet te moeten kijken naar geld, omdat wij genoeg hebben om het leven te leiden dat we willen. Een rustig, niet-extravagant leven.»

HUMO Jullie hebben geen drie Porsches in de garage staan?

PATERNOSTER «We hebben zelfs geen garage. En geen auto. Ik leen die van mijn pa als het nodig is. Eva vindt mij daar iets te minimalistisch in worden: ik wil steeds minder spullen.»

HUMO Marie Kondo-gewijs?

PATERNOSTER «Die ken ik niet. Op mijn 19de, toen ik alleen ging wonen, ging ik voortdurend naar de rommelmarkt. Op den duur kon je nog amper binnen in mijn kamer. Ze stond vol met de domste zaken: een kapotte flipperkast bijvoorbeeld. Waarom nam ik zoiets dan mee? Ik heb wel een liefde voor mooie dingen. Weet je wat mijn lievelingsobject is? Mijn aardappelschiller (lachje). Een metalen, van het Zwitserse merk Victorinox. Elke keer als ik het vastpak, ben ik oprecht gelukkig, omdat ik weet dat het geen plastieken brol is die snel kapot zal gaan, maar binnen honderd jaar nog steeds zal werken. Dat vind ik kicken.

»Nu zou ik graag zo goed als geen spullen hebben. Alleen wat we nodig hebben om te leven. Al is dat voor interpretatie vatbaar. Ik vind een platencollectie, een platenspeler en goeie boxen ook ‘noodzakelijk’.»

HUMO Hoeveel gitaren heb je?

PATERNOSTER «21 of 22 (lacht).»

HUMO Ik zou zeggen: iets méér dan strikt noodzakelijk.

PATERNOSTER «Maar als we een concert spelen, dan gebruik ik er zeven of acht. Elke gitaar heeft zijn eigen klank. Voor ons is dat belangrijk: de juiste geluiden, de juiste details. Langs de andere kant moet ik mij misschien afvragen: hoeveel gitaren had Mississippi John Hurt? Eén? Veel meer zal het niet geweest zijn.»

HUMO Hoeveel geld heb je uitgegeven aan je trouwfeest? Willy Sommers is komen optreden, en hij doet dat naar verluidt niet gratis.

PATERNOSTER «Maar je trouwt maar één keer, of dat is toch de bedoeling. Eva had eens een dag met Willy rondgelopen op Pukkelpop. En we vonden het wel leuk om een supriseke te fixen voor onze gasten. Alleszins: hij heeft geen cent te veel gekost. Het moment dat hij, zonder medeweten van de gasten, opeens de dansvloer opkwam, was onbetaalbaar. De paar tantes die daarvóór nog aan de zijlijn stonden, stonden ineens mee te shaken.»

HUMO Heb je naast een echtgenote en een kind ook een eigen huis?

PATERNOSTER «Ja.»

HUMO Ben je stilaan het rock-’n-rollleven aan het inruilen voor een burgerbestaan?

PATERNOSTER «Huisje-tuintje-boompje? Nee, wij hebben geen tuin (lachje). Het zou mij niet kunnen schelen dat de buurman zijn auto voor mijn oprit parkeert: is dat niet het beste bewijs tégen kleinburgerlijkheid?»

HUMO Zou je het nog kunnen: in Los Angeles een plaat gaan opnemen en maanden verblijven in een speldendoos van een motelkamer?

PATERNOSTER «Qua bestaan wel, maar niet zonder mijn gezin. Ik wil bij hén zijn. Ik vind dat zo plezant. Bijvoorbeeld: Lucca kan nog niet praten en toch verdenk ik hem er al van megagoeie humor te hebben.»

HUMO Hoezo?

PATERNOSTER «Ik merk dat aan zijn blikken, en aan zijn lachjes. Op negen maanden snapt een kleine het nog niet als je nee zegt. Maar je ziet dat hij het ergens wél al snapt. Hij wéét dat zijn reactie iets uitlokt. En hij vindt het vooral geweldig om met mijn voeten te spelen, zoals ook maten met elkaars voeten spelen.»

HUMO Wat schoot er door je heen toen je hem voor het eerst in handen kreeg?

PATERNOSTER «Je hoort altijd zware verhalen over bevallingen, maar ik vond ’t machtig. Het graafste vond ik zijn kleine borstkas, die vol lucht werd gepompt met zijn eerste grote happen. Ook al was het een pasgeboren baby, er ging krácht van uit: een miniatuurversie van een gespierde bast, met gespreide armen en veel volume. Dat zal sowieso altijd op mijn netvlies blijven staan: één van de mooiste dingen ever. Ik heb de Grand Canyon nog nooit gezien, maar ik stel me daar zóiets bij voor: een onbepaalde, ontroerende oerkracht.»

GULZIGHEID

PATERNOSTER «Op restaurant hou ik van bourgondische malen en overdaad. Ik ga niet voor een hoofdgerecht en dan salut: maak er maar ineens een decadent bacchanaal van. In het leven hap ik even gulzig: als je iets doet, doe het dan met volle teugen. Dat mis ik in deze periode. Thuis alléén overdadig doen, is zoals alleen drinken: ook niet plezant, hè?»

HUMO Sex, drugs & rock ’n’ roll: in hoeverre maken drugs deel uit van de Black Box Revelation-geschiedenis?

PATERNOSTER «Je moet van de dingen geproefd hebben, vind ik. Dat hoort bij de gulzigheid en de nieuwsgierigheid van het leven. Al hangt het af van je persoonlijkheid: ik weet van mezelf dat ik geen aanleg heb voor verslavingen, dus ik kan mij dat allemaal mondjesmaat laten welgevallen. Ik heb al van alles geprobeerd.»

HUMO Mogen daar ook concrete voorbeelden bij?

PATERNOSTER «Nee, want mijn ma leest mee (lachje).

»Toen wij onze eerste plaat uitbrachten, waren wij te jong om te zuipen, maar overal waar we kwamen, stond genoeg drank klaar om een hele week mee verder te kunnen. Wij hadden nog geen rijbewijs, dus reden mijn ouders ons naar de concerten. Ze zeiden: ‘Zie dat je niet te veel drinkt.’ Maar bij momenten moet je je eens goed kunnen laten gaan, vind ik. Dan kan het natuurlijk gebeuren dat je fles whisky plots leeg is, en dat je de hele backstage hebt getrasht. En dan krijg je de volgende ochtend telefoon van je booker: ‘Wat hebben jullie daar gisteren gedaan? Ik weet niet of jullie daar ooit nog mogen terugkomen!’ (Peinzend) Mijn broer had daar niet lang geleden een mooie commentaar op: ‘Awel, dat is het teken dat ge het nog graag doet.’ De barometer van een gezonde band: na al die jaren nog altijd met plezier de backstage trashen.»

HUMO Wat voor zatlap ben jij?

PATERNOSTER «Dat hangt af van het type drank. Tequila brengt de duivel in mij naar boven. Dat goedje kan mij zo opfokken dat ik er ietwat agressief van word. Met andere soorten alcohol zal ik gewoon goed viben, ik ben geen lastige dronkaard.

»Wat het aantal betreft: ik zou het niet weten. Ook al omdat ik – en daardoor zijn mijn katers wellicht zo fel – veel te veel combineer. Dat is óók gulzigheid: te veel zin in te veel verschillende dingen. Van geuze naar Duvel naar wodka en dan weer terug naar Westmalle Tripel. Dat komt niet goed, hè?»

HUMO Maar de drugsverhalen vind je te erg voor je ma?

PATERNOSTER «Da’s illegaal hè (lachje). Zij zegt: ‘Blijf van de drugs.’ En goed, ik ben ook niet áán de drugs. Maar toen Eva juist met mij samen was, hadden haar collega’s haar wel gewaarschuwd: ‘Pas op voor die gast!’ Wellicht was iemand die Eva kent mij eens tegengekomen op een avond dat ik aan het experimenteren was. En dan ‘ben je aan de drugs’ hé: een legende die bij Studio Brussel de ronde heeft gedaan.»

HUMO Heb je weleens een góéd optreden gegeven terwijl je dronken en/of stoned was?

PATERNOSTER «Ja, op mijn verjaardag in Ohio. Dáchten wij toch. We waren aan het jammen: normaal nam die jam een minuut of zeven van onze setlist in, maar nu waren we richting 25 minuten aan het gaan. Dries en ik dachten dat we de sterren van de hemel speelden, tot we uit onze ooghoek onze tourmanager zagen gesticuleren (maakt cirkel met zijn handen): ‘Afronden, jongens.’»

ONKUISHEID

HUMO Terug naar sex, drugs & rock ’n’ roll: dit keer de seks, graag.

PATERNOSTER «Ik was een laatbloeier, maar heb mijn schade achteraf ruimschoots ingehaald. Ik ben blij dat ik veel heb meegemaakt voordat ik getrouwd ben. Het sterkte me in mijn overtuiging: dít is de vrouw met wie ik dit wil doen. Mocht ik minder ervaring hebben gehad, dan was dat onduidelijker gebleven.»

HUMO Gaat monogamie je makkelijk af?

PATERNOSTER «Eigenlijk wel. Ik ben romantisch in de liefde. Eva is niet alleen mijn vrouw, maar ook mijn lief en maîtresse. Zij is alles in één.

»Vóór Eva heb ik niet per se veel lieven gehad. Wel veel... Ja, hoe noem je dat?»

HUMO Black Box-groupies?

PATERNOSTER (lacht) «Nee! Echt: dat is te mijden.»

HUMO Waarom?

PATERNOSTER «Dat wil je echt niet. Nu goed: niet elke gitarist is het met mij eens. Ik herinner mij een tournee met Dave Navarro. Elk optreden was hetzelfde. Eerste nummer: hemdje toe. Tweede nummer: hemdje open. Derde nummer: hemdje uit en een groupie vanop de eerste rij mee op podium, zodat hij er de rest van het optreden mee kon muilen. En daarna samen backstage. Maar dat heeft mij nooit aangesproken. Als je op een podium staat, is het verleidingsspel al op voorhand gewonnen. Wat is er dan nog aan? Bij heel veel dingen is dat zo in het leven: het gaat om de reis, niet om de bestemming. In een huwelijk is dat toch ook zo?»

HUMO Humo vroeg onlangs 25 muzikanten naar hun favoriete liefdesnummer. Jij was de enige die koos voor een lofzang op de géíle liefde: ‘Wild Thoughts’ van DJ Khaled en Rihanna.

PATERNOSTER «In muziek heb ik liever geilheid dan romantiek. Ik weet niet of ik ooit al in romantische termen over muziek heb gedacht.»

HUMO Je schreef ‘Kick the Habit’ voor Eva en dat púílt uit van de romantiek.

PATERNOSTER «Ja, in het schrijven wel, maar ik heb geen romantische playlist. Ik heb nog nooit bewust een romantisch nummer opgezet: dan moet ik spontaan aan rozenblaadjes denken, en aan ‘Like the Wind’ van Vanessa Chinitor (lacht).

»En toch hou ik van romantiek: ik laat me graag volledig onderdompelen in de liefde. The Opposites verwoordden het goed: ‘Ik ben een sukkel voor de liefde.’ En ik ben gráág een sukkel voor de liefde. Fysiek pijn hebben in je buik omdat je je lief moet missen, en je daar tóch volledig in willen smijten? Ja!»

HUMO Jezelf verliezen doe je vooral in de prille fase van een relatie. Geloof jij ook in de eeuwige liefde?

PATERNOSTER «Ja, maar ik ben er nooit mee akkoord gegaan dat die intensiteit moet afnemen. Ze evolueert gewoon. Met een baby bijvoorbeeld: je hebt opeens niet meer alle tijd. Maar dan ga je actiever naar elkaar op zoek, zónder de luxe van die verloren dagen. De liefde hoeft daar niet onder te lijden. Je ontmoet elkaar constant opnieuw. Als je daar altijd plezier en genot en geluk blijft uithalen, dan heb je de eeuwige liefde vast.»

HUMO Blijven Eva en jij voor altijd samen?

PATERNOSTER «Ja, anders was ik nooit met haar getrouwd.»

HUMO Dit is een lange biecht geweest. Welke lessen hoop je dat Lucca hieruit trekt, mocht hij dit ooit lezen?

PATERNOSTER «Dat er alleen onzin staat in de Humo (lacht). En ook: jongen, ik hoop dat je de maag van je mama hebt, want dan kun je zuipen als een beest.»