'De band is ons schild en onze ontsnapping uit de malaise'

Hoe Geordierock, het zware gitaargeluid uit Newcastle, nu klinkt, horen we bij Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs, een loeiharde band die psych, stoner, metal, acid rock en sludge vermengt tot een explosieve cocktail. Live zult u Pigsx7 oftewel Pigs Times Seven de eerste maanden niet live kunnen meemaken, maar er is wel hun nieuwe plaat 'Viscerals'. Die is net op tijd uit om de paasvakantie nog enigszins te redden - dat wordt onder huisarrest headbangen op uw kamer, net als vroeger.

Mijn Skypesessie met Matt Baty (zang) en Adam Ian Sykes (gitaar) vindt plaats enkele dagen nadat de Britse premier Boris Johnson na lang getreuzel toch de lockdown heeft bevolen. Baty en Sykes verschijnen elk apart thuis op mijn pc-scherm, en ik stel de enige gepaste openingsvraag:

HUMO Verkeren jullie in goede gezondheid?

ADAM IAN SYKES «Ja. Ik heb niet gewacht op onze premier, ik heb mezelf twee weken vóór de lockdown al in quarantaine geplaatst: ik heb mucoviscidose en loop dus een zeer hoog risico. We hebben nog één meeting met de band gehad waarop we onze voorjaarstournee hebben geschrapt, die ons in mei ook naar de AB in Brussel gebracht zou hebben, en sindsdien heb ik de groepsleden niet meer in real life gezien.»

MATT BATY «Met mij gaat alles ook goed, thanks. Het is natuurlijk een sof dat datgene waarnaar je maanden hebt toegewerkt, in het water valt - je plaat die uitkomt en al die optredens die je kunt geven om eindelijk stoom af te blazen. Er zijn ergere dingen op dit moment, maar de situatie is ook zo angstaanjagend en stresserend dat we die uitlaatklep van het optreden méér nodig hebben dan anders. Soit, het zij zo.

»Aanvankelijk was er even een hype rond de livestreamconcerten, maar die zijn alleen nog een optie voor soloartiesten, want groepen kunnen niet meer samenkomen. Jullie zullen het dus moeten doen met video's van Bono en Chris Martin, niet van ons (lacht).»

HUMO The Animals, Roxy Music: genoeg legendarische bands uit Newcastle, maar toch heeft die stad niet dezelfde muzikale renommee als pakweg Londen of Manchester. Hoe komt dat? En hoe zit het daar vandaag met de muziekscene?

BATY «Het is een kleine stad met veel muziekwinkels en kleine concertzalen. Toen ik hier vijftien jaar geleden kwam wonen, leerde ik makkelijk mensen kennen op concerten. Ik raakte er pas écht ondergedompeld in leftfield music. Het was de tijd van Amerikaanse bands als Sunn O))) en Khanate - al die heavy stuff op het platenlabel Southern Lord was toen heel belangrijk voor bands in Newcastle. Ik vond hier een zeer hechte gemeenschap van muzikanten, fans en concertpromotoren. Hier heb ik ook de muziek van de Belgische groep Amenra leren kennen - ik heb hun platen een hele tijd echt grijsgedraaid.

»Ook al is zware gitaarmuziek mijn eerste liefde, vóór Pigs zat ik in een heel andere groep: we maakten lichtere muziek, maar de sfeer was me té serieus. Ik raakte er gefrustreerd door. Ons geluid is op het eerste gehoor zwaar en luid, maar toch zit er een zekere speelsheid in die me wél gelukkig maakt.»

HUMO Op één van jullie vorige platen stond de song 'Sweet Releaf', een knipoog naar 'Sweet Leaf' van Black Sabbath. Is jullie groepsnaam er één naar hun song 'War Pigs'?

BATY «Toch niet. Onze naam hadden we al vóór de muziek. De eerste avond dat we samenzaten, maakten we een lijst van zo belachelijk mogelijke groepsnamen, en het is Pigsx7 geworden. Van de andere namen herinner ik me niks meer.

»De vergelijking met Black Sabbath zal ik ook nooit beu worden, want dat is één van mijn favoriete bands. En dat geldt voor alle Britse metalgroepen uit de Midlands, in wat wij de Black Country noemen, van Black Sabbath over Judas Priest tot Napalm Death.

»Pigsx7 is begonnen als een ode aan Black Sabbath, Motörhead en The Stooges, maar al snel werd er krautrock aan het geluid toegevoegd - denk aan de repetitieve ritmes van CAN en Faust. Dat is onze basis, maar vandaaruit kan het alle kanten op - er zijn géén regels.»

HUMO In de song 'Reducer' schreeuw je: 'Ego kills everything'. Toepasselijk in deze tijden, met een premier als die van jullie.

BATY «Ik put veel inspiratie voor mijn teksten uit de psychologie, bijvoorbeeld uit de theorie rond het ego. Schrijf maar op: wij zijn geen politieke groep, wij zijn een psychologische groep (lacht). Maar je kunt jezelf natuurlijk nooit losknippen van de maatschappij waarin je leeft. Ik ben soms bang dat andere landen meer en meer zullen kiezen voor het soort isolement waarvoor het Verenigd Koninkrijk heeft gekozen. Voor ons is het allemaal om zeep: wij zijn het beste voorbeeld van wat andere landen juist níét moeten doen.»

HUMO Pigsx7-fan van het eerste uur was BBC Radio 6-dj Mary Anne Hobbs, die de dubstep destijds een handje heeft geholpen om een ruimer publiek te krijgen, maar die ook van harde gitaren en ronkende motoren houdt.

BATY «Zij en Marc Riley (ex-lid van The Fall en nu radio host op BBC Radio 6, red.) hebben ons enorm gesteund. Bij Marc Riley hebben we ook al een livesessie gespeeld. Zelf zijn we ook fervente luisteraars van BBC Radio 6, omdat het zo'n gevarieerde zender is.

»De mensen die in het VK opdaagden op onze concerten omdat ze onze muziek op de radio hadden gehoord, waren allesbehalve metalfans. Vaak was het zelfs het eerste harde concert dat ze ooit bezochten, en stonden ze er zélf versteld van dat ze van een metalband konden houden.

»Ik voel ook dat de mensen meer openstaan voor intense muziek dan een paar jaar geleden. Het was allemaal een hele tijd erg braaf en geformatteerd, misschien is het de crisis, en dan bedoel ik de crisis die er al was, die maakt dat het weer wat excentrieker mag.»

SYKES «Pigsx7 dient voor ons tegelijkertijd als schild én als tijdelijke ontsnapping uit de malaise. Een boodschap hebben we niet, maar zoals andere mensen naar de gym gaan om even op de uitknop te duwen, maken wij muziek.»

HUMO Hebben jullie bijzondere herinneringen aan het showcasefestival Eurosonic in Groningen, waar jullie begin dit jaar voor de verzamelde pers van de Lage Landen hebben gespeeld?

SYKES «We hadden vlak ervoor in Stockholm gespeeld en daarna de boot naar Nederland genomen. Geen goed idee, want de hele nacht heeft het gestormd en we hebben geen oog dichtgedaan. In Groningen werden we wéér zeeziek toen we ons hotel zagen: dat bleek een woonboot te zijn (lacht). Een paar van ons hebben proberen te slapen, de anderen zijn de stad in getrokken om biertjes te drinken. Dat we toen nog een goeie show hebben gespeeld, mag een wonder heten, maar het is gelukt. En voor wie ons maar niks vond: het lag aan die storm op zee (lacht).»

HUMO Een tournee op het Europese vasteland zal er niet meteen in zitten, maar aan welk publiek koesteren jullie de beste herinneringen?

BATY «Toch wel dat in Nederland, maar ook in Portugal en Denemarken, waar we al op het Roskildefestival hebben gestaan.»

SYKES «En in België: ongetwijfeld Luik. Daar hebben we opgetreden in La Zone. Onze goeie vrienden van Cocaine Piss waren er ook. Zij zijn behoorlijk populair in het Verenigd Koninkrijk. Als zij in Newcastle spelen, staat de zaal vol. En op het Raw Power-festival in Londen waren ze één van de hoogtepunten.

»Die keer in Luik viel onze bestelwagen stil, waardoor we nog een hele dag in de stad hebben rondgehangen met Cocaine Piss.»

HUMO En, goeie herinneringen?

SYKES «Eerder géén herinneringen - we hebben alleen maar in cafés gezeten (lacht).»

'Viscerals' is uit bij Rocket Recordings.