cd★★★½☆
De nummers op ‘One Day’ van Fucked Up zijn splinterbommen die je zó de lucht in blazen
Fucked Up, de meest opwindende, veelzijdige, uit alle mogelijke bochten vliegende hardcoreband sinds Refused, maakt van elke plaat een magnum opus. Grootse epiek! Ambitie een proggroep waardig! Loeiende gitaren naast gloeiende popmelodieën! Waren ze schilders, dan volstond de hemel als canvas. Hun zesde langspeler is tegelijk hun kleinschaligste én hun experimenteelste. Klein wegens de lengte: 40 minuten, terwijl Fucked Up doorgaans het dubbele ambieert. Experimenteel omdat ‘One Day’, zoals de titel aangeeft, in 24 uur werd geschreven en opgenomen. Klinkt als kut met peren? Nee, het resultaat is net hun vitaalste, meest directe muziek sinds het meesterwerk ‘David Comes to Life’ uit 2011. Nummers als ‘Found’, ‘Nothing’s Immortal’ en de titeltrack zijn splinterbommen die je zó de lucht in blazen: uitzicht op een weidse hemel, beeldig beschilderd.
