CD★★★½☆
De samenwerking tussen The Colorist Orchestra en Howe Gelb is van een zeldzame kwaliteit
Men neme het repertoire van een geestgenoot en draaie het in een bubbelende koffiepot van nieuwe geluiden: zij maken alles zo goed als nieuw, de heren van The Colorist Orchestra, onder leiding van Aarich Jespers en Kobe Proesmans en nog een handvol getalenteerden uit de koekenstad.
Het recept werd al gebruikt om nummers van Emiliana Torrini, Lisa Hannigan en Gabriel Ríos te pimpen, met goed gevolg. Toen ze hun magie wilden toepassen op het werk van Howe Gelb van Giant Sand, gebeurde er iets raars. In plaats van te brevieren in zijn uitgebreide werk schreven ze samen aan nieuwe nummers. Wat een goed idee bleek: de gitaarloze wereld van het orkest, gebaseerd op geklop op alle mogelijke voorwerpen dan wel instrumenten, sloot perfect aan bij de dromerige Gelb, die soms meer ijlt en vertelt dan zingt maar dat wel bijzonder geïnspireerd doet. Dikwijls moest ik denken aan het solowerk van Robbie Robertson van The Band in de jaren 80. Wat zelden gebeurt, en dus een goed teken is.
