Hardloopsongs
De snelste weg naar een runner’s high: bekende loopliefhebbers delen hun favoriete hardloopsongs!
Naar welke muziek luistert ú tijdens het hardlopen? Wayne Coyne vooral naar Run the Jewels, Bernard Butler van Suede naar Pet Shop Boys, Mick Jagger doet het met stilte. Zijn eigen loopcadans inspireerde Abba’s Björn Ulvaeus ooit tot ‘Take a Chance on Me’. Eminem was verslaafd aan de combinatie muziek en lopen, tót hij internetporno ontdekte. Op woensdag 2 juni vieren we Global Running Day, ter opwarming polsen we bij zes bekende loop- én muziekliefhebbers naar de songs die hun een tweede en zo nodig derde adem bezorgen.
WIM DE VILDER: ‘EEN NOSTALGIETRIP’
Hoe hield ‘Het journaal’-anker Wim De Vilder zich overeind tijdens de eerste, tweede en derde lockdown? ‘Elke avond een glas wijn drinken en nog vaker dan anders gaan joggen.’
HUMO Vooral op ‘Tusk’ van Fleetwood Mac, ‘Bollywood Swing King’ van Buscemi en ‘Love of the Common People’ van Paul Young, liet je me vooraf weten.
WIM DE VILDER «Die eerste twee stuwen me vooral vooruit – zeker in het begin van een looptrip, voor ik écht op gang kom, heb ik daar nood aan. Ik zal tijdens het lopen zelden naar ballads luisteren, het moet uptempo. Ik moet ook zeggen: omdat we het laatste anderhalf jaar geen feestjes hebben gehad, werd het lopen op den duur een soort surrogaat voor de dansvloer, een aanleiding om energetisch te bewegen op muziek waarop ik in betere tijden zou willen dansen.»
HUMO Herkenbaar: mijn vrouw begint tijdens het lopen soms ter plaatse te dansen, als reactie op de muziek in haar oortjes. Ze loopt pas verder wanneer ze de vreemde blikken van omstaanders opmerkt.
DE VILDER (lacht) «Zover gaat het bij mij niet. Dat durf ik niet!
»Voor ‘Love of the Common People’ koos ik omdat lopen voor mij ook vaak een beetje reflecteren is, een nostalgietrip, meditatie, een moment om mijn leven te overschouwen – hoe is het afgelopen met de tiener die in de jaren 80 voor het eerst een plaat van Paul Young oplegde?»
HUMO En?
DE VILDER «Ik mag niet klagen. Voorlopig beter dan met Paul Young zelf: ik zag onlangs een recent clipje, dat zag er een beetje droevig uit.»
HUMO Bepaalt het decor waar je loopt – bos, park, piste, vaartkant of stad – mee je muziekkeuze?
DE VILDER «Nee. Andersom herinnert muziek me wel soms aan plaatsen waar ik gelopen heb. Mijn hoofdtelefoon en loopschoenen zitten altijd in mijn reiskoffer, en op vakantie ga ik af en toe een uur lopen: bijvoorbeeld in Hamburg rond de Alstermeren, of langs het Australische strand waar ik twee jaar geleden was. Het gebeurt dat ik automatisch terug naar die plaatsen word geflitst als ik sommige nummers hoor.»
HUMO Welke muziek is compleet ongeschikt om bij te lopen?
DE VILDER «Ik luister op andere momenten heel graag naar klassieke muziek, maar om op te lopen? Nee, dat is een andere, veel minder energetische ervaring.»
STIJN VAN DE VOORDE: ‘WAARLIJK HEROÏSCH’
Op de hardloopplaylist die de StuBru-man stuurt veel opzwepende songs van Run the Jewels, Djo, Kanye West en Rage Against the Machine.
HUMO Maar wat doet het statische, langzaam aanzwellende ‘Ecstasy of Gold’ van Ennio Morricone daartussen?
STIJN VAN DE VOORDE «Dat is de track waarmee Metallica al een carrière lang al z’n concerten opent. Ik ben absoluut geen Metallica-fan, en als intro is ‘Ecstasy’ intussen bijna zo afgezaagd als de ‘Carmina Burana’, maar toch: de opbouw van dat nummer bezorgt je, of je het wilt of niet, haast altijd onmiddellijk het ‘IK BEN ER KLAAR VOOR!’-gevoel. Al loop je in een gezapig tempo langs een simpel boswegje, je gaat door dat nummer oprecht denken dat je iets waarlijk heroïsch aan het doen bent. Dat muziek zoiets kan bewerkstelligen, vind ik absolute kunst.»
HUMO Absynthe Minded-frontman Bert Ostyn, Will Tura, en eigenlijk opvallend veel andere muziekliefhebbers lieten weten haast altijd zónder muziek te lopen.
VAN DE VOORDE «Ik snap dat wel: van mijn 10de tot mijn 20ste deed ik aan atletiek bij AC Waasland. Toen liep ik ook altijd zonder muziek; omdat dat in clubverband moeilijk anders gaat, maar ook omdat de iPhone nog niet bestond en lopen met een discman sowieso minder handig is (lacht).
»Los daarvan ben ik intussen wel vrij zeker dat de juiste muziek op het juiste moment je een extra boost of een tweede adem bezorgt die je, al deed je even hard je best, zonder muziek níét zou krijgen. Geen idee of het wetenschappelijk hard te maken is, maar zonder tegenbewijs ga ik er wel van uit dat het klopt.»
HUMO Is er muziek waarop je níét kunt lopen?
VAN DE VOORDE «Ja. Maar dan hebben we het over muziek die me ook in andere omstandigheden geen grote kick geeft. Veel mensen hebben een hardloopplaylist op basis van bpm, beats per minute. Hun hartslag zit tijdens het lopen rond de 140 of 180 of zo, en daaraan passen ze dan hun playlist aan. Veel van de door grote sportmerken gecureerde loopplaylists werken zo. In de praktijk gaat het dan wel bijna altijd om platte, cheape beatmuziek. Het soort muziek waar ik vooral van wégloop. Iedereen moet uiteraard voor zichzelf uitmaken wat werkt en wat niet. Maar het is niet omdat het sport is, dat het achterlijk móét zijn.»
BART DE WEVER: ‘ONUITSTAANBARE HERRIE’
Het bezwete hoofd van Bart De Wever is al jaren hét officieuze campagnebeeld van de Antwerpse 10 Miles. Navraag leert dat de burgervader tijdens het lopen nóóit naar muziek luistert, maar tijdens zijn andere sport- en fitnessoefeningen des te meer.
HUMO Waarom dat onderscheid?
BART DE WEVER «Vooral uit praktische overwegingen. Als ik loop, is dat buitenshuis, waardoor ik dus een draagbare muziekinstallatie zou moeten meenemen: niet zo handig. Maar vooral wil ik op straat en tussen het verkeer alert zijn met alle zintuigen. Bovendien ben ik een herkenbaar persoon: het gebeurt vaak dat mensen me willen aanspreken, me iets toeroepen, of me bij momenten zelfs beginnen te achtervolgen. Ik wil het hóren als dat er zit aan te komen.»
HUMO Waar loopt u meestal?
DE WEVER «Er zijn mensen die eerst ergens naartoe rijden om op verplaatsing te lopen, maar daar heb ik geen tijd voor. Ik vertrek dus altijd bij me thuis. Om veiligheidsredenen mag ik mijn concrete looproutes hier niet onthullen. Zeker op dit moment leef ik wat dat betreft onder een nogal strak regime.»
HUMO Bij welke andere sporten luistert u wel naar muziek?
DE WEVER «Thuis heb ik een powerbank en een crosstrainer, op kantoor ook nog een roeimachine. Dat zijn de meest traditionele, vaakst gebruikte fitnesstoestellen die er zijn, denk ik. Op de crosstrainer kijk ik naar Netflix, op de powerbank en de roeimachine – waar ik niet recht naar een scherm kan blijven kijken – is het met muziek.
»Bij krachttraining past opzwepende muziek, en dan kom ik persoonlijk snel uit bij de Oostenrijker Falco (bekend van ‘Rock Me Amadeus’, ‘Jeanny’ en ‘Der Kommissar’, red.). Of bij de soundtrack van de ‘Rocky’-films: ‘Eye of the Tiger’, bijvoorbeeld. En ‘Achterbahn’ van de Duitse, in Vlaanderen misschien wat minder bekende Helene Fischer is er ook bijna altijd bij. Misschien geen muzikale hoogvliegers – je zou het zelfs heel pathetische nummers kunnen noemen – maar voor wie kortstondig alles wil geven, werken ze geweldig goed.»
HUMO Komt daar ook meezingen van?
DE WEVER «Dat is toch net de essentie van dat soort opzwepende muziek? Die nummers zijn zo opgebouwd dat je je op gegeven moment genoopt voelt om mee te brullen. Trouwens óók één van de redenen waarom ik alleen thuis met muziek sport, in een gesloten kamer.»
HUMO Welke muziek is absoluut níét geschikt om op te sporten?
DE WEVER «Ik knap af op van die moderne, onder meer door Spotify zelf samengestelde work-outplaylists. Ik merk eigenlijk nooit beter dat ik intussen definitief de 50 gepasseerd ben dan wanneer ik het weer eens aandurf zo’n lijst op te zetten. Het is muziek die ook in fitnesscentra uit de boxen knalt, beeld ik me in, maar in mijn oren is het onuitstaanbare tyfusherrie, die ik dan ook altijd meteen weer afzet.»
HUMO De meeste mensen doen aan hardlopen om het hoofd leeg te maken.
DE WEVER «Dat is een feit. Eén van dé grote leiders van de stoïcijnse school, Chrysippus, had daar in de derde eeuw voor Christus al een theorie over ontwikkeld. Chrysippus was zelf ook een hardloper en wist heel goed dat lichaamsbeweging en een helder hoofd onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Sindsdien hebben talloze filosofen bevestigd dat een lange loop één van de beste manieren is om je geest leeg te maken. Een lánge loop, zeg ik: je moet toch meer dan 10 kilometer gelopen hebben eer je een bepaalde transcendentie bereikt, een geestelijke toestand die je in staat stelt al je dagelijkse problemen van je af te gooien en ten gronde over de dingen na te denken. Nóg een reden om tijdens het lopen geen muziek in je oren te laten schallen: je mist een deel van de denkervaring.»
CHANTAL ACDA: ‘OLYMPISCHE HOOGTES’
De Nederlands-Antwerpse Chantal Acda (recentste plaat: het indrukwekkende ‘Saturday Moon’, goed voor 4,5 Humo-sterren) stuurde me ter voorbereiding vooraf twee verschillende hardloopplaylists. ‘Eén voor tijdens de duurloop en één voor intervaltrainingen.’
HUMO Waarom is dat verschil zo belangrijk?
CHANTAL ACDA «Die tweede playlist is veel explosiever, denk ik, met ‘Born Slippy’ van Underworld en ‘A Solitary Reign’ van Amenra en zo. Agressiever en energetischer, en meer afwisseling tussen rustig en luid.
»In de duurlooplijst staan meer liedjes waarbij ik kan wegdromen. Of meezingen. Zoals ‘The End of the Affair’ van Ben Howard: een prachtig, doorleefd nummer dat ik wel alleen opzet als ik zelf niet te zwaarmoedig ben. ‘Tripoli’ van Pinback is ook altijd goed voor een nostalgisch momentje tijdens het lopen.»
HUMO Drummer Bert Huysentruyt, bekend van onder meer Gorki, liet weten dat hij tijdens het lopen vaak ‘foute stoempmuziek’ opzet, ‘muziek die ik bij een andere gelegenheid nooit zou opzetten’.
ACDA «Dat heb ik ook, naar ‘The Power’ van Snap! zal ik thuis niet snel luisteren. Maar tijdens het lopen brengt dat nummer mijn competitiedrang pijlsnel naar boven. Al bij al loop ik best traag, maar bij Snap! bereik ik in mijn hoofd Olympische hoogtes. Dan loop ik alleman naar huis! (lachje) Ik heb een nogal levendig verbeeldingsvermogen, zeg maar. Nadeel: zo ga ik vaak onbewust over mijn eigen grenzen en word ik de dag erna meestal wakker met spierpijn op vreemde plaatsen.»
HUMO In je duurlooplijst vermeldde je ‘Take On Me’ van A-Ha, met de opmerking ‘Past in het rijtje ‘Gênant meezingen’.’
ACDA «Op dat vlak ben ik echt een Hollander: ik trek me daar dus niets van aan. Zodra het mag, ga ik met mijn groep trouwens weer concerten spelen, en omdat ik onlangs een nieuwe plaat uitbracht, heb ik bovendien veel eigen zanglijnen in te oefenen. Dat doe ik dus tijdens het lopen – naar verluidt geweldig voor de ademhaling. En als de mensen me raar bekijken, denk ik: jullie weten niet wat jullie missen (lacht).
»Aan dansen waag ik me niet tijdens het lopen, anders struikel ik gegarandeerd over mijn eigen voeten.»
HUMO Op de vraag of je veel collega-muzikanten kent die ook lopen, was je antwoord: ‘De meeste muzikanten zijn lamtakken.’
ACDA «Ik ken er echt heel weinig die lopen. Op tournee probeer ik er altijd wel een paar te overtuigen met mij mee te lopen – dat doen ze dan één keer, en daarna is het weer om zeep.»
JEF NEVE: ‘SHANGHAI AMAI AMAI’
Vooral in de jazz blijkt hardlopen populair: Lander Gyselinck van STUFF. en Robin Verheyen van TaxiWars zijn lopers, Gent Jazz- en Jazz Middelheim-directeur Bertrand Flamang ook, maar Jef Neve steekt ze allemaal voorbij.
HUMO Hoe vaak ga je precies lopen?
JEF NEVE «Dat hangt af van het weer, maar ik mik op een keer of vier per week. Soms een klein toertje van 9 kilometer, maar als het mag van de agenda: graag 16 of 22 kilometer. Als ik door prachtige natuur kan lopen, ga ik ook langer door dan als het – ik zeg maar iets – op een loopband in een hotel in Bangkok moet.»
HUMO Luister je onderweg naar muziek die je anders nooit opzet?
NEVE «Ja! Mijn eigen muziek (lacht). Dat zijn de enige momenten dat ik er met een beetje afstand naar kan luisteren.
»Een goed recent voorbeeld is de compositie ‘Rebirth of the Earth’, die ik in opdracht van harmonieorkest Brass-aux-Saxes schreef. Ik heb die afgewerkt tijdens de eerste lockdown, toen de meeste mensen het nog een beetje exciting vonden en we nog allemaal vol energie zaten. En dat hoor je aan de song, die eindigt met een gigantische finale vol euforie en feestgedruis. Ik wil die compositie op de Belgen loslaten op onze nationale feestdag, als een nieuwe soort vaderlandse hymne. Zo van: corona is gedaan, mannen, we mogen weer feesten!
»Nu hopen dat ik tegen die tijd al een orkest zal mogen bijeenbrengen op een podium.»
HUMO Bij welke muziek gaan de benen stokken?
NEVE «Deutsche Schlagers: dat laat zich niet combineren met lopen, volgens mij. Hoewel... Tijdens die paar keer dat ik de marathon van New York heb gelopen, liet ik ook Eddy Wally voorbijkomen, en dat was zo hilarisch dat het wérkte. Je moet je dat voorstellen: je hebt al tientallen kilometers achter de rug, je bent helemaal uitgeput, en dán schalt ineens Eddy’s ‘Shanghai amai amai’ in je oren. Energie voor tien!»
JOSSE DE PAUW: ‘VERSLAVENDE PIJN’
In zijn recentste Humo-interview – een dubbel met copain Zwangere Guy in het najaar van 2020 – onthulde Josse De Pauw nog dat hij ‘drie dagen per week in een trainingske gaat joggen in het park. Ik heb me dat nooit kunnen voorstellen, en ik begrijp nu ook waarom: het ziet er niet uit. Laat ik het ‘optimistisch strompelen’ noemen.’
JOSSE DE PAUW «Ik herinner me dat interview nog. Maar dat bleek een opstoot die intussen al lang weer bedwongen is, vrees ik. Ik loop niet meer.»
HUMO Waarom bent u gestopt?
DE PAUW «Het was nooit iets waar ik écht naar uitkeek. Sport is niet aan mij besteed. Al kan ik me voorstellen – ik ben een acteur: me van alles voorstellen, ik kán dat – dat mensen plezier vinden in de pijn van het lopen. En zelfs regelrecht verslaafd worden aan die pijn. En daarna met een goed gevoel onder de douche kunnen gaan staan: da’s een mooie beloning voor die pijn.»
HUMO Voor mij is naar muziek luisteren tijdens het lopen al een beloning op zich, merk ik.
DE PAUW «Dat begrijp ik. Maar zelf zou ik dan eerst nog moeten leren met headphones te luisteren: voor mij niet evident, want ik ben nog altijd een luisteraar met twee grote JBL-boxen en een goede installatie thuis.»
HUMO In een mail vooraf had u, vermoedelijk uit niets dan sympathie, wel voorgesteld om enkele songs te selecteren waarbij u zich ‘kon voorstellen dat het er goed hardlopen bij was’.
DE PAUW «Ja! Ik heb er zelfs een soort opbouw bij verzonnen. Het is in totaal een goede twintig minuten lopen – dat vind ik al heel wat, zelf zou ik het volgens mij niet eens halen.»
HUMO Start!
DE PAUW «Beginnen doen we met ‘Haitian Fight Song’ van Charles Mingus: eerst vooral een aanmoedigende baslijn, stilaan komt daar serieus wat geschetter bij en dadelijk wordt het euforisch. Alles samen gespreid over dik 12 minuten – een goede eerste etappe. Daarna: ‘Detroit’ van Marcus Miller, een vette elektronische bas die je stevig in de groove duwt én een vrolijke lichtvoetigheid in zich draagt – ook meegenomen tijdens het lopen. En om te eindigen: Jimi Hendrix’ ‘Purple Haze’, waarvan sommige tekstflarden wel zeer toepasselijk zijn voor de toestand waarin de loper zich op dat moment bevindt. Toch zeker als ikzelf de loper in kwestie was.»
HUMO Aan welke flarden had u gedacht?
DE PAUW «Die waarin de ik-figuur plots allerlei kleuren ziet en niet meer weet of hij naar boven of naar beneden kijkt. Verwarring en vertwijfeling alom – het lopen zoals het in mijn ervaring is.»
