Humo's muziekjaaroverzicht
Dit waren de tien beste songs van 2020
Peper en zout, bread and butter, wortel en stok, yin en gemakkelijk mee te neuriën yang, en voor-, hoofd- én nagerecht van het gespleten en bescheten muziekjaar 2020. Hey, kijk eens daar: Humo’s Songs van het Jaar!
Ontdek ook onze andere muzikale eindejaarslijstjes:
• De 20 beste albums van het jaar
• De beste covers van het jaar
• De beste lockdownsongs van het jaar
• De raarste videoclips van het jaar
• De beste oorwurmen, tweede adems en alternatieven voor ‘WAP’
▶ Luister onderaan dit artikel naar onze Spotify-playlist!
10. CRACKUPS: ‘White Fruit’
Schattige incestbaby van The Chats en Black Flag, waarin Thomas Valkiers zijn spanbetonnen voorhoofd door minstens drie muren tegelijk ramt.
9. SAULT: ‘Wildfires’
‘Wildfires’ is intens maar ook relaxed: een geweldige danstune in de trant van ‘Mi Mujer’ van Nicolás Jaar. Hét hoogtepunt van de plaat eromheen: ‘Untitled (Black Is)’.
8. Squid: ‘Sludge’
Krokante single van de postpunkband die – samen met onder meer Arlo Parks, Celeste, Georgia, beabadoobee en Yungblud – vorig jaar op BBC’s ‘Sound of…’-lijst stond.
7. Taylor Swift feat. Bon Iver: ‘Exile’
Klassieke maar onweerstaanbare tegelplakker van het jaar.
6. Dirk.: ‘Artline’
Snedig en speels, gepast rommelig en zeer catchy; Weezer for grown-ups.
Lees hier ons interview met DIRK. over ‘Artline’: ‘De tekst doet er geen zak toe’
5. Arlo Parks: ‘Black Dog’
Stembanden van het jaar! ‘Black Dog’ is genoemd naar Winston Churchills term voor ‘depressie’, en vraagt naar aandacht voor psychische gezondheid, maar heeft de frisheid van voorjaarsverliefdheid en de mentale kracht van een Florence + The Machine-ballad.
4. Romy: ‘Lifetime’
Vrolijke, bontgekleurde solosingle van Romy Madley Croft, die bij The xx doorgaans alleen in zwart, wit en stemmig donkerblauw mag zingen.
3. Zwangere Guy: ‘Doorbijter’
Dialoog met en psycho-analyse door Josse De Pauw: ‘Ben ik de enige die bang is dat ge vast zit in het verleden? / Mijn tocht zou niet bestaan, als ik die zomaar zou negeren / Ja, maar wat met uw carrière? Blijf ge zomaar wat bewegen? / Want de laatste jaren, werd ge toch heel wat commerciëler’.
2. Christine and the Queens: ‘People, I’ve Been Sad’
Het Eenzame Hartenbureau is terug, en Edwin Ysebaert spreekt Frans. In ‘People, I’ve Been Sad’ houdt Héloïse Adélaïde Letissier het elegante midden tussen goede Madonna en straffe FKA twigs.
1. Phoebe Bridgers: ‘Garden Song’
‘Kyoto’, ‘Savior Complex’ of ‘ICU’ hadden hier ook niet misstaan, maar ‘Garden Song’ is net iets tijdlozer. De instrumenten lijken te verzuipen terwijl de openingsregels ‘Someday I’m gonna live / In your house up on the hill / And when your skinhead neighbor goes missing / I’ll plant a garden in the yard, then’ je de plaat binnenzuigen. Een halve song later wil je nooit meer weg uit Phoebe’s liedjeslabyrint.
