Xero Slingsbyportret van een jazzpunker
Documentaire over cultsaxofonist Xero Slingsby: ‘Gent was zijn tweede thuis’
Leeds in de Thatcher-jaren: behalve verkrotting, werkloosheid en alcoholisme was er ook Xero Slingsby & The Works, een bruisend jazzpunktrio onder leiding van de charismatische altsaxofonist Matthew Coe (1957-’88).
Dat het Gentse Everything UK-festival komende zondag een documentaire vertoont over die al bij al toch weinig bekende figuur, heeft een goeie reden: in ’79 speelde Xero Slingsby & The Works zijn eerste buitenlandse optreden in de fameuze Gentse jazzkroeg Het Damberd. Het was, van beide kanten, liefde op het eerste gezicht.
ROBERT STANLEY CRAMPTON (maker) «Xero Slingsby & The Works was een volstrekt uniek trio, een natuurkracht ook, zeker live, maar in eigen land kregen ze bitter weinig optredens geregeld. Dat frustreerde Matthew, en dus besloot hij om op goed geluk naar het Europese vasteland af te reizen. Hij en de band huurden twee identieke Morris Minors af – als er ééntje stilviel, konden ze de andere kannibaliseren voor reserveonderdelen – en reden in één ruk naar de eerste halte: Gent. Ze kwamen meteen in Het Damberd terecht, waar ze een week lang iedere avond speelden. En ze zijn naar Het Damberd blijven terugkeren – vooral Matthew beschouwde Gent als zijn tweede thuis.»
HUMO Jammer dat er geen opnames zijn: ik had hen daar graag zien spelen.
CRAMPTON «Ik ook, maar gelukkig heb ik de hand weten te leggen op uitstekende opnames uit een café in Essen. Als je die op het grote scherm ziet, is het alsof je er zelf bij bent.»
HUMO Matthew overleed in ’88 aan een hersentumor, waarna zijn muziek enigszins in de vergetelheid raakte. Hoe kwam u zoveel jaar later op het idee om een film over hem te maken?
CRAMPTON «In ’86 nam een vriend me mee naar The Adelphi, een roemruchte bar in Leeds met een concertzaaltje op de eerste verdieping. We dronken een paar biertjes, hoorden dat er boven iets gaande was en zijn gaan kijken. Dat concert ben ik nooit meer vergeten. De energie, het leven, de fun – ik werd simpelweg omvergeblazen.
»Enfin, ik vergat Xero Slingsby weer, tot ik in 2021, coronatijd, mijn zolder aan het opruimen was en op een oud cassettetje stuitte: een bootleg van hun debuutplaat ‘Shove It’. ’t Was als de beroemde madeleine van Proust: heel die vervlogen tijd werd tot in de kleinste details opgeroepen. Na wat opzoekwerk over Matthew en de zijnen wist ik: met de juiste getuigen zit hier een film in – eentje met een preproductieproces van 35 jaar (lacht).»
‘Shove It: The Xero Slingsby Story’
KASKcinema Gent, zondag 23 april, 19.00
Lees ook:
Alabaster dePlume: ‘Mensen noemen mijn muziek spiritueel. Goed bedoeld, maar ik vind dat tricky’
De comeback van Feist en ijskoude synths uit Nederland: dit zijn de platen van de week
Recensie: Portland speelde in de AB met de daver op het lijf, maar ook met het hart op de juiste plaats ★★★☆☆
