CD★★★☆☆
Een wereldwijde ‘Heavenly Pop Hit’ zit er niet bij op ‘Scatterbrain’ van The Chills
The Chills, dat zijn Martin Phillipps et les autres: eenentwintig verschillende line-ups sinds 1982, volgens een recente telling. De jangle pop die ze vanuit Dunedin in Nieuw-Zeeland op de wereld loslieten, werd al snel kiwipop gedoopt. Hun understated classic ‘Pink Frost’ werd door Iggy Pop een paar jaar geleden nog als ‘fine art’ bestempeld, maar echt doorbreken is hun nooit gelukt. Hun derde plaat sinds hun verrijzenis in 2015 klinkt als vintage Chills: indiepop met een magische toets, voortgestuwd door catchy keyboards en rechttoe rechtaan Velvet Underground-drums, badend in een spookachtig schemerlicht (‘Monolith’). Barokke sixtiespoptoetsen (‘Destiny’ en ‘Worlds Within Worlds’) en spaghettiwesterndrama (‘You’re Immortal’) hullen de pieken en de diepe dalen in Phillipps’ carrière – het onderwerp van ‘Scatterbrain’ – in een gouden gloed. Een wereldwijde ‘Heavenly Pop Hit’ zit er opnieuw niet bij, maar who cares? (hs)
