SportpaleisMax Colombie (Oscar and the Wolf)
‘Een zekere hoogmoedigheid is mij niet vreemd. Er is ook pretentie nódig om te doen wat ik doe’
Max Colombie speelt vanavond met Oscar and the Wolf in het Sportpaleis, een dik jaar nadat hij in Humo te biecht ging voor zijn 7 Hoofdzonden: ‘Mijn bodyguards beschermen mij tegen mijn angsten.’
(Verschenen in Humo op oktober 2021)
HUMO Ik zie in jou geen devoot christen, Max. Maar voel je iets voor de pracht en praal van een kathedraal, het showgehalte van een liturgie?
MAX COLOMBIE «Helaas, nul komma nul. Het eerste moment dat ik iets spiritueels voelde, was toen we filosofie kregen op school. Ik besefte opeens dat niet alles wetenschappelijk verklaarbaar is. Something else is out there.»
HUMO Je rolt met je ogen terwijl je dat zegt.
COLOMBIE «Deed ik dat? Oei, ja! Zulke praat ruikt al snel naar geestenbanners en geneeskundige kristallen, hè. Maar ik geloof vooral in de beperkingen van de menselijke zintuigen. De wetenschap baseert zich louter op wat wij kunnen waarnemen, en kán dus niet de maat van alle dingen zijn. Neem nu een worm: die heeft geen ogen, dus is licht geen onderdeel van zijn realiteit. Ik ben er zeker van dat de mensheid, op een ander niveau, óók een paar ogen mist. En het is daarachter dat het Grote Onbekende zich afspeelt.»
LUIHEID
COLOMBIE «Ik ben een lui mens, toch in de onmiddellijk waarneembare wereld (lacht). Ik sta niet stil, verveel me nooit, en zit voortdurend te graaien in miljoenen gedachten die over elkaar heen buitelen. Maar wie dat proces gadeslaat, ziet mij dus wel gewoon op de zetel liggen.»
HUMO Ah, de Nicolas-van-de-Pfaffs-uitleg!
COLOMBIE (lacht) «Ik vind het niet erg als iemand me lui noemt: mensen hoeven niet te begrijpen wat ik doe. Films bekijken wordt door de band genomen niet gezien als intensief werk, maar het is wel dáár dat ik mijn inspiratie haal. Als ik weer eens onderuit lig, kan ik welgemeend puffen: ‘Mijn leven is zo hectisch!’ Intussen moet ik om de 10 seconden terugspoelen, want mijn brein zit ergens anders.»
HUMO Maar als het écht goed is, word je wel opgeslorpt.
COLOMBIE «De laatste keer dat me dat overkwam, was bij de Netflix-reeks ‘Sex Education’. Ik kreeg opeens het verlangen om weer op de humaniora te zitten. De eerste drama’s, de eerste verliefdheden... En op mijn 17de was mijn leven helemaal de film ‘Call Me by Your Name’ – minus de door Timothée Chalamet zeer creatief gebruikte perzik (lacht). Het maakt me melancholisch dat ik dat nooit opnieuw zal meemaken. En al zeker niet in Amerika: als ik echt kon kiezen, zou ik daar naar een high school gaan. Vooral de lockers, die typische rode kastjes, spreken me aan. Ik was dolblij toen wij op onze school destijds vierkante kastjes kregen: niet het echte spul, maar they did the job.»
HUMO Welke job mocht dat dan wel wezen?
COLOMBIE «Ik was fan van de serie ‘Buffy the Vampire Slayer’. Buffy maakte haar eigen wapens door met een mes stukken hout te scherpen. Die stak ze dan in haar boekentas. Maar in één scène liep ze tegen iemand aan, waardoor de staak op de grond viel, en zij geout werd als vampierslachter. Dat wilde ik nabootsen. Ik scherpte mijn eigen stok, en probeerde op school tegen mensen aan te lopen, tot ik uiteindelijk een schouderduw kreeg. Puur om de indruk te geven: ‘I’m doing something bigger than this school.’ Als er geen drama in mijn leven zit, verzin ik het zélf wel.»
HUMO Dat dromerige staat in fel contrast met de praktische kant van het muzikantenleven, met z’n tot in de puntjes uitgetekende reisplannen en uurroosters.
COLOMBIE «O ja. Mijn dromen worden voortdurend belemmerd door schema’s en agenda’s.»
HUMO Zonder is het wel moeilijk touren.
COLOMBIE «Op tour gaan geeft me wel ongelimiteerd veel ruimte om te fantaseren! Als je negen uur op een bus zit, móét je wel creatief zijn in je hoofd. En tegelijk zitten we daar allemaal samen: onze bende, onze crew, onze familie. Bovenin hebben we een back lounge. Dan liggen we zalig in elkaar verstrengeld naar ‘Alien’ te kijken. En daarna naar het vervolg ‘Aliens’, waarop iedereen in slaap valt.»
HUMO Over slaap gesproken: je single ‘James’ zou je bij elkaar hebben gedroomd. Gebeurt dat wel vaker?
COLOMBIE «Nee. Pas op, ik droom vaak over muziek die niet bestaat. Maar dit was de eerste keer dat ik de noten kon vangen: ik heb de song meteen, met tekst en al, ingezongen op mijn gsm.
»Ik vind het raar dat wij dromen, met al onze wetenschappelijke kennis, nog altijd niet in kaart kunnen brengen. Ik heb daar maar één verklaring voor: omdat ze niet alleen over het verleden gaan, maar ook over de toekomst.»
HUMO (trekt de wenkbrauwen op)
COLOMBIE «Ja! Volgens mij zijn wij allemaal een beetje visionair. Ik maak het vaak mee dat ik een paar seconden op voorhand al weet wat er gaat gebeuren, of dat ik woord voor woord weet wat iemand gaat zeggen.»
HUMO (zwijgt)
COLOMBIE «Ik kan het niet bij iedereen, hè. Maar het is al gebeurd dat ik mensen net leerde kennen en toch tot op de millimeter kon zeggen hoe ze hun handen gingen bewegen. Ik geloof ook in cosmic resonance. Weet je wat dat is? Twee mensen aan weerszijden van de aarde die op exact hetzelfde moment exact hetzelfde idee krijgen. In de mode zie je dat vaak: twee ontwerpers die, wanneer strepen de trend zijn, opeens met bloemen beginnen te werken.»
HUMO Iets anders: ben jij, zoals het nummer aangeeft, een ‘Nostalgic Bitch’?
COLOMBIE «Het personage in dat nummer is de persoon die ik zou wíllen zijn. Zijn lief heeft het uitgemaakt, maar hij zegt, als een soort wraakengel: ‘Ik zal je altijd blijven achtervolgen, je zult nooit meer iemand liever kunnen zien dan mij!’ (lachje) Maar een nostalgic bitch in het algemeen? Natuurlijk ben ik dat. Nostalgie is de reden waarom ik muziek maak.»
HUMO Verlangen naar iets wat voorbij is, kan destructief zijn.
COLOMBIE (knikt) «En toch is vasthangen aan het verleden het enige wat mij drijft. Mijn probleem is dat ik tegelijkertijd onsterfelijk wil zijn én terug wil naar vroeger. Alleen in het heden ben ik er nooit helemaal bij. (Blaast) Ongelofelijk vermoeiend. Mindfulness: ik kán dat niet. Ergens ben ik bang, denk ik. Ik vraag me af: als ik volop tevreden ben in het nu, zal ik dan nog wel de drang hebben om iets te dóén?»
HUMO Zijn er momenten dat je honderd procent aanwezig bent?
COLOMBIE «Nee, nooit. Maar als ik met de bende in de bus naar ‘Alien’ kijk, ben ik tenminste wel gelukkig.»
WOEDE
COLOMBIE «Ik ben voortdurend boos op mezelf. De banaalste zaken in het leven lukken mij gewoon niet. Als een draad rond een tafelpoot gewikkeld zit, blijf ik daar eindeloos aan trekken, in plaats van gewoon die poot op te heffen. Dat is een goede samenvatting van mijn leven (lacht). In de praktische kant van het bestaan ben ik gewoon hopeloos onbekwaam. Een brief gaan afgeven bij de post is voor mij een dagtaak. En ik moet al mijn gloeilampen nog vervangen door ledlampen, maar ik moet daarvoor naar de winkel, wat een probleem op zich is.»
HUMO Heb je ooit gevochten?
COLOMBIE «Nee! Ik moet daar niet flauw over doen: ik ben er als de dood voor om slaag te krijgen. Soms heb ik wel zin om een slag uit te delen, maar nooit het lef.»
HUMO Wanneer was je voor het laatst getuige van geweld?
COLOMBIE (blaast) «In Brussel is geweld vaste kost. Onlangs hebben ze nog in mijn gezicht gespuwd. Eén keer reed ik rond met de auto toen ik zag hoe een man zijn vriendin met haar hoofd tegen een stenen muur ramde. Ik riep dat hij moest stoppen, maar hij riep terug: ‘Ferme ta gueule, sale pédé!’ ‘Pédé’ is een scheldwoord voor homo’s: ik straal het blijkbaar uit.
»Ik ken zoveel mensen die hier al afgeranseld geweest zijn vanwege hun geaardheid, en zelfs al in het ziekenhuis beland zijn. Agressie is a daily thing, wij hebben daarmee leren leven. Toen de wijkagent bij mij thuis was, keek hij naar mijn kleerkast en zei hij: ‘Dat zou ik niet aandoen.’ Ik ga in vermomming naar de bakker. Dan doe ik een trainingspak met kap aan en meet ik mezelf een stoer mannelijk loopje aan. Maar ik lijd daar niet onder. Zo kan ik toch even de sterke macho zijn in de film die zich onveranderlijk afspeelt in mijn hoofd. Ik voel me daar goed bij.»
JALOEZIE
COLOMBIE «In de liefde laat ik me nog net iets te veel vangen aan jaloezie, denk ik. Het is een instinctieve, dierlijke emotie, en een logisch gevolg van de monogamie die de Kerk ons al die eeuwen door de strot heeft geramd. Eigenlijk is monogamie geen natuurlijke staat van zijn, hè? Pinguïns zijn de enige dieren die het zo aanpakken. Ik vraag me af: is het gezond om je driften te negeren? Als je je partner tot in het diepste van je ziel vertrouwt, welk belang heeft seks met een ander dan nog?
»En toch buig ik ook voor het maatschappelijke construct. Omdat ik me daar zelf het best bij voel, en omdat ik die opoffering – ‘vanaf nu ben jij de enige’ – heel waarachtig vind. Dan denk ik aan het beeld van mijn grootouders, die ik tot op het einde samen heb gezien, liefhebbend en elkaar beminnend. Dat is toch het mooiste dat je kunt nastreven?»
HUMO Maar je laat je dus wel vangen aan jaloezie.
COLOMBIE «Ik heb de onhebbelijke neiging om mezelf te vergelijken met andere mensen, en in die vergelijking kom ik er altijd bekaaid vanaf. Dan denk ik: als ik een beetje meer zó was, zou ik toch geliefder zijn? De nood aan bevestiging is een demon die ik nog altijd niet heb overwonnen.»
HUMO Helpt het als er pakweg op Pukkelpop 60.000 mensen blijk komen geven van hun adoratie?
COLOMBIE «Jawel, daarom voel ik mij daar zo thuis. Het is de perfecte egoboost (lachje).»
HUMO Welk talent zou jij graag pikken van een ander?
COLOMBIE «Ik zou een topacrobaat willen zijn bij Cirque du Soleil. Die lichaamscontrole! Die sierlijkheid! Net de blauwe wezens uit de film ‘Avatar’, die ik óók wel zou willen zijn (lacht).»
HUMO Ik kan me voorstellen dat jij al eens een persoonlijke held tegen het lijf loopt. Wie maakte de grootste indruk in real life?
COLOMBIE «Mijn motto is: never meet your heroes. Als ik in een restaurant Rihanna tegenkom, vlam ik naar buiten. Ik kan dat emotioneel niet aan. Toen Lana Del Rey naast ons in de loge zat, wilde ik haar een vinylplaat geven met een poëtisch tekstje en eventueel nog een joint erbij. Maar mijn geluidsman zei: ‘Pas op. Jij hebt een hele persoonlijkheid rond haar gebouwd en je denkt dat je haar kent. Hoe ze ook zal reageren, het zal nooit zijn hoe jij het in je hoofd hebt.’ Hij kent me: ik ben iemand die veel te veel verwacht. Dus ik heb die plaat netjes laten liggen. Ze heeft één keer, in slow motion, naar mij gelachen. Dáár was ik al niet goed van.»
HUMO Heeft een held je ooit teleurgesteld?
COLOMBIE «Jawel, Robert Pattinson toen hij op het toppunt van zijn ‘Twilight’-roem stond. Ik was 17 toen die film voor het eerst uitkwam, en ik was geobsedeerd. Het dilemma ‘Eeuwig leven of de grote liefde?’, dat kon mijn tienerhart niet aan, zelfs al was het schabouwelijk geacteerd.
»Goed, op een dag zag ik dus Robert Pattinson in een club, ergens in een kelder in Londen waar wij optraden. Ik dacht: ‘We branden snel een cd met onze liedjes en geven die aan hem!’ Hij zat toen midden in zijn woelige romance met Kristen Stewart, dus ik schreef erop: ‘Playlist for Your Girl’. Nadat ik het cd’tje had afgegeven, ging ik in de backstage zitten. Tot het gordijn openging en hij – de vampier der vampiers! – de kamer binnenkwam. Hij wierp één blik op het cd’tje en bulderde: ‘‘Playlist for Your Girl’? What the fuck is this?!’ Waarop hij de cd tegen de muur smeet. Hij heeft ons meteen uit de backstage laten verwijderen, en ik heb die nacht geen oog dichtgedaan – wat dan wel weer erg vampierachtig was van mij.»
HOOGMOED
HUMO Mathieu Terryn van Bazart zei ooit: ‘Ik moet ermee leren leven dat een deel van Vlaanderen mij een omhooggevallen stuk stront vindt.’
COLOMBIE «Dat ken ik. Ik krijg vaak het verwijt naar mijn hoofd geslingerd dat ik een arrogante kwast ben. Ik verschijn nooit in praatprogramma’s op tv: ik durf dat gewoon niet. Maar veel mensen zeggen dan: ‘Hij voelt zich daar te goed voor.’ Ik voel dat er een klein legertje mensen – vaak journalisten – met geslepen messen zit te wachten tot ik eindelijk van mijn voetstuk tuimel. Dat moment lijkt in mijn hoofd óók soms onvermijdelijk.
»Maar goed, een zekere hoogmoedigheid is mij niet vreemd. Er is ook pretentie nódig om te doen wat ik doe.»
HUMO Wat is de gekste plek ter wereld waar jij beroemd bent?
COLOMBIE «Turkije. Daar heb ik zelfs in een doodgewone badstad bodyguards nodig – heel bevreemdend. Ook in Tel Aviv staan ze de hele nacht voor mijn hotelkamerdeur. Om de twee uur kijk ik door mijn peephole en dan schrik ik altijd dat ze er nog staan. Als ik ergens naar het toilet wil, moeten zij dat eerst ontruimen, zodat ik in opperste veiligheid mijn gevoeg kan doen (lacht).»
HUMO Voel je je dan niet een beetje Mariah Carey, van wie men zegt dat werknemers haar niet in de ogen mogen kijken?
COLOMBIE «Nee, die bodyguards zijn voor mij vooral een krachtig schild dat me beschermt tegen mijn angsten. Zo heb ik een tijd geleden een fobie ontwikkeld om in de zee te gaan, vanwege de haaien die er in mijn achterhoofd altijd rondzwemmen. Zelfs in een zwembad ben ik bang van die beesten. Maar als mijn bodyguards meegaan, ben ik gerust. Dan weet ik: duikt een haai op, dan springen die mannen voor mij en proberen ze ’m te killen. Zulke kerels zijn dat.
»Ik loop nu al een tijdje rond met het romantische beeld van ‘The Bodyguard’, de film met Whitney Houston. Ik lees de signalen van mijn lijfwachten verkeerd, vrees ik, want ze hebben mij nog nooit in hun armen uit de branding gedragen (lacht). Ik heb al oprecht overwogen om te doen alsof ik flauwviel, zodat zij me zouden moeten opvangen.»
HUMO Jij bent altijd het hoofdpersonage van de film in je eigen hoofd, hè?
COLOMBIE «Já. Vijf minuten voor een optreden heb ik dat ook. Dan ben ik even een absolute A-lister, categorie Beyoncé, en dan moet ik ook zo behandeld worden. Zonnebril op, kraag omhoog. Na afloop wandel ik rustig terug naar de backstage, maar héén moet het met de limousine. Anders vind ik mezelf het simpelweg niet waard om op zo’n podium te staan.»
HUMO Wat is de meest oncomfortabele outfit waarmee je ooit op een podium stond?
COLOMBIE «Een kristallen jas van 25 kilo. Probeer daar maar eens in te bewegen. Ik zou hem na afloop in de vuilnisbak hebben gegooid, maar hij was te mooi. Hij hangt nu op een etalagepop in mijn huis.»
HUMO Ben je in het dagelijkse leven even ijdel?
COLOMBIE «Toch wel, ik kijk heel vaak in de spiegel. En elke keer denk ik: volgende keer beter (lacht).»
HUMO Hoeveel punten op 10 geef je aan wat je van de natuur hebt gekregen?
COLOMBIE «Een 6,5. Vandaag misschien een 5,75: met de hakken over de sloot. Maar als je mij vergelijkt met Chris Hemsworth, is het een dikke nul, hè? Hetzelfde met Jason Momoa, Jim Sturgess, Drake, Gerard Butler... (blijft dromerig namen opsommen)»
HUMO Je praatte vroeger al openlijk over je angststoornissen en paranoia. Wordt dat beter met de jaren?
COLOMBIE «Ja. Ik kan er niet onderuit: ik heb het nu al dertig jaar volgehouden op deze al bij al niet zo gevaarlijke planeet. De berekeningen doen vermoeden dat nog eens dertig jaar ook wel moet lukken.
»Dat ik rustiger of toch minder angstig ben geworden, komt voor een groot stuk omdat ik ben weggetrokken uit de stad. Ik heb nu een huis in het groen. Blijk ik een plattelandsjongen te zijn, terwijl ik er al die jaren stellig van overtuigd was dat ik een city boy was! Het is een verademing: ik word niet meer wakker met zenuwen, heb niet meer voortdurend volk om me heen... En er is geen geluid. Als ik thuiskom, is het stil. Ik zet zelfs geen muziek op. Sterker nog: ik heb geen muziekinstallatie.»
HUMO Zet je nóóit muziek op?
COLOMBIE «Nee, dat interesseert mij eigenlijk niet. Muziek opzetten om te ontspannen: ik háát het. Als er vrienden zijn, zet ik wel iets op waar ik geen snars van begrijp, zoals de wildste, meest kolkende freejazz. Hmmm, zo gezellig!»
HEBZUCHT
COLOMBIE «Met tastbare dingen ben ik heel vrijgevig, maar emotioneel ben ik eerder egoïstisch. Ik heb de vervelende neiging om mijn zin te willen doordrukken: als we met een groep gaan wandelen en iedereen wil naar rechts, zal ik het niet laten om op te merken dat links toch écht wel beter is, en veel veiliger bovendien (lachje).»
HUMO Waar gooi jij graag flappen tegenaan?
COLOMBIE «Mijn geld gaat vooral naar eten, kleren en juwelen. Ik koop niet snel, maar als ik iets zie dat ik móét hebben, mag het iets kosten. Ik ben nog nooit verliefd geworden op een trui van 20 euro.
»De geldwaarde van een stuk is voor mij niet geheel onbelangrijk, omdat het toch een soort symbool is van wat je bereikt hebt. Ik moet toegeven: ik vind het leuk dat ik iets wat ik waanzinnig mooi vind, kan kopen door te doen wat ik graag doe. Noem het een geruststelling dat ik toch niet belachelijk slecht bezig ben.»
ONKUISHEID
HUMO Laten we het anders ‘lust’ noemen: een thema dat uitgebreid aan bod komt in jouw muziek.
COLOMBIE «Lust is aanwezig in alles wat ik schrijf. Dat geldt voor veel kunstenaars, denk ik: wij maken schoonheid, hè. Je voelt toch geen lust voor iets wat je niet mooi vindt?»
HUMO Maar je kunt wel iets mooi vinden zonder er lust voor te voelen.
COLOMBIE «Ja, Kate Moss bijvoorbeeld: love her, maar ik hoef haar niet tussen de lakens. Bij mannelijke catwalkmodellen heb ik hetzelfde: ik zou er een duizelingwekkende film over kunnen maken, maar ik hoef er zelf niet van te proeven. Mijn type is eigenlijk helemaal niet de stereotypische hunk. Sorry, Chris Hemsworth! Ik val eerder op iemand die er in mijn ogen betrouwbaar uitziet. Dat schuilt niet in looks, maar in een blik, een beweging, een aura. Ik kan in één wilde oogopslag, van de ene seconde op de andere, al verkocht zijn.»
HUMO Wat is voor jou de meest seksuele plek op aarde?
COLOMBIE «Een hotel! Zo’n kamer heeft al zoveel levens geleid, met zoveel verschillende hoofdpersonages. Twee mensen kunnen zich er in alle anonimiteit in elkaar verliezen, maar alles wat er gebeurt, blijft achter in de kamer. Het is nooit een terminus, altijd een halte. Hotels hebben ook iets filmisch, vind ik. Je komt er aan en je voelt: vandaag ben ik een ster.»
HUMO Is je relatie tot je seksualiteit in de loop der jaren fel veranderd?
COLOMBIE «Vroeger was ik veel terughoudender. Toen Oscar and the Wolf succes begon te krijgen, wilde ik mijn geaardheid niet te prominent in de etalage zetten, omdat ik bang was dat ik afgeschreven zou worden. Ik zag het als een molensteen. Maar die steen is altijd maar lichter geworden. En ik ben het steeds belangrijker gaan vinden om mijn stem te laten horen. Het moet maar eens gedaan zijn met aan de zijlijn te staan.»
HUMO Wat weet je nog van je eerste kus?
COLOMBIE «Dat ik een jaar of 11 was en in de cinema zat met een meisje, maar verder?»
HUMO En van je eerste kus met een jongen?
COLOMBIE «Oei, daar weet ik helemaal niets meer van! Ik zal er waarschijnlijk aan begonnen zijn met de insteek: let’s get this over with. Ik was daar allemaal heel laat mee. Mijn eerste lief had ik pas op mijn 23ste. Dat was echte, wederzijdse liefde. Daarvoor had ik eerder fladderliefjes.»
HUMO Koester je zoete herinneringen aan je vrijgezellenbestaan?
COLOMBIE «Integendeel. Ik werd enorm eenzaam van al die losse flings, alsof ik op een donker, benepen eiland zat. Nee, dat was echt een groezelige periode.»
HUMO Wat is voor jou het leukste aan seks?
COLOMBIE «Het spannendste is dat je in je puurste, meest dierlijke vorm tegenover iemand staat, in al je naaktheid, en dat dat volledig wederzijds vertrouwen vereist. Bovendien dóé ik het ook gewoon graag.»
GULZIGHEID
COLOMBIE «Ik ben nu al zes maanden gestopt met drinken. Ik wilde gezonder leven in plaats van drie, vier avonden per week op café te gaan, zoals in Brussel mijn gewoonte was. Intussen slaap ik beter en verzet ik een berg werk voor 12 uur ’s middags.»
HUMO Liever een lekker spuitje heroïne?
COLOMBIE (lacht) «Ik rook af en toe een joint, maar ik ga er nooit wanhopig naar op zoek.»
HUMO Helemaal nooit interesse gehad in harddrugs?
COLOMBIE «Jawel, ik heb ook wel een paar dingen geprobeerd. Maar goh (haalt de schouders op).»
HUMO Kom, er moet toch íéts zijn dat een blijvende indruk heeft nagelaten?
COLOMBIE «Op die vraag wil ik eigenlijk niet antwoorden.»
HUMO Kacey Musgraves schrijft graag muziek onder invloed van microdosissen lsd. Het inspireert haar.
COLOMBIE «Dat doe ik ook weleens. Ik wil wat ik gezien en gevoeld heb dan in muziek omzetten. Eén stuk op ‘The Shimmer’ is daar de verklanking van: de brug van het nummer ‘Your Choice’. Ik mikte op ‘eng, maar prachtig’.»
HUMO Kun je de roes ook verkrijgen door muziek te maken?
COLOMBIE «Zéker, dat is voor mij zelfs the biggest high. Als ik bezig ben een bepaald geluid te creëren, kom ik terecht in een wervelwind, een krakende storm. Dat klinkt misschien niet zo positief, maar het is het zaligste gevoel dat er is.»
HUMO Nog even: vind je van jezelf dat je – met al dat mijmeren, dromen en fantaseren – breed en diep genoeg in het leven bijt?
COLOMBIE «Nee, en daar denk ik elke dag over na. Ik wil geen 80 zijn en zuchten: ‘Had ik het er maar meer van genomen toen ik jonger was!’ Mezelf bewijzen heeft altijd prioriteit gehad op me amuseren, terwijl het idealiter toch omgekeerd is. Ik zou graag eens meemaken dat ik me ergens laat neerploffen en tot in het diepst van mijn ziel besef hoe nice ik het heb.»
HUMO Wat wil je tegen je 80ste nog gedaan hebben?
COLOMBIE «Niks! Of jawel, ik wil met JoJo de dolfijn gaan zwemmen op de Turks- en Caicoseilanden: hij is één van de enige dolfijnen ter wereld die vrijwillig het gezelschap van mensen verkiest in zijn natuurlijke habitat. Dan wil ik met een Seabob – een soort onderwaterjetski – náást hem glijden. Daar zou ik wel ten diepste van kunnen genieten, denk ik. Als ik nog twee Seabobs kan bemachtigen, geef ik die aan mijn bodyguards. Zo hoef ik niet aan de haaien te denken.»
‘The Shimmer’ van Oscar and the Wolf is er nu vrijdag 22 oktober bij PIAS. Op 30 april 2022 staat de groep in het Sportpaleis.
Beluister ook onze playlist ‘Humo luistert’
