CD★½☆☆☆
‘Elevation’ van Black Eyed Peas is platter dan een zetpil die te lang in de zon gelegen heeft
Platter dan een zetpil die wat te lang in de zon gelegen heeft: zo klinken Black Eyed Peas anno nu. ‘Zo klinken ze al sinds hun eerste lied,’ zal de kenner opmerken, en verdomd: hij heeft gelijk. Niets tegen vrolijke huppelmuziek die men het beste beluistert bij het nuttigen van een beek alcohol, terwijl men ritmisch de heupen beweegt of tenminste doet alsof. Maar of deze plaat echt nodig is, kan na ampele beluistering niet bevestigd worden. Oppervlakkigheid heeft haar grenzen, zelfs in de pop. De hoogdagen van ‘I Gotta Feeling’ en andere redelijk onweerstaanbare tubes liggen al lang achter deze groep: wat blijft is inspiratieloos gesample uit het Grote Liedjesboek van de Dans, op een tekst die zelden verder komt dan ‘Seriously that booty is superb’. Een mens wordt daar niet vrolijk van maar moe.
