CD★★★★½
‘Flore’ van Gabriel Ríos is ronduit betoverend
Vergeet wat je denkt te weten over Gabriel Ríos. In de zeven jaar sinds zijn vorige plaat – met de hitsingle ‘Gold’ – heeft de man een stevige identiteitscrisis doorgemaakt, na een langdurig verblijf bij zijn zieke vader in zijn geboorteland Puerto Rico.
‘No soy de aquí, ni soy de allá’ heet zijn nieuwe single: ik ben niet van hier, ik ben niet van ginder. Op ‘Flore’ zoekt de eeuwig zwervende muzikant uit wat overblijft van zijn roots. Ríos covert liedjes uit zijn jeugd, en neemt er de jaren van afstand en verval in mee. De Latijns-Amerikaanse evergreens klinken vervormd, spookachtig en bevreemdend, als gekoesterde herinneringen die jammerlijk vervaagd zijn. Ríos ligt zo dichter bij Frank Ocean, Nicolás Jaar en Sigur Rós dan bij Buena Vista Social Club. Geen voer voor de auto of de radio, maar door een koptelefoon rond middernacht is deze eenzame latin ronduit betoverend.