Geen enkele track op St Germains ‘Tourist: Travel Versions’ kan tippen aan zijn origineel

Ik stond omstreeks de eeuwwisseling in de frontstage op Werchter (daar vond op dat moment iets plaats wat wij een festival noemden). Ik wachtte daar tot het volgende optreden begon, toen ik een hybride van lounge, soul, funk, blues en jazz hoorde – alsof al die genres tijdens een gezellige gangbang een kind hadden verwekt.

Zo’n hybride vol samples en loops is vaak gezellige muzak die je wel wilt horen maar niet kopen, laat staan aanbevelen. De plaat heette ‘Tourist’, gemaakt door het artiestencollectief St Germain, en ze was verslavend: er ging die zomer geen dag voorbij of ik beluisterde er minstens twee of drie tracks van. ‘Travel Versions’ is geen holle marketingterm: deze ‘20th Anniversary’-versie biedt remixes en bewerkingen door producers en mixers van vier continenten, in diverse stijlen, van deephouse en chicagohouse tot afrohouse en dromerige discofunk. Geen enkele is slecht, maar geen enkele kan tippen aan de originele tracks. Bottomline voor dit soort platen is: swingt het, is de muziek sexy, cool, funky en de perfecte soundtrack bij al wat sensueel is? Ik bezit misschien wel duizend loungeachtige tracks, en slechts een handvol zijn beter dan wat het team van Ludovic Navarre indertijd heeft gecreëerd – sindsdien vaak geïmiteerd, nooit geëvenaard. Koop eerst het origineel (vijf sterren) als je het niet kent.