Het wei-gevoelMarcel Vanthilt, High Hi en Meltheads
‘Geen idee wie op de affiche staat, maar de pintjes kosten slechts 1 euro’
Horen wij u smeken om advies voor het festivalseizoen? Smeer u in, smijt niet met geld en sms van tijd tot tijd naar moeder de vrouw. Over line-ups en uurschema’s zwijgen wij, daar hebben we personeel voor. Doen u deze week hun beste tips aan de hand: Marcel Vanthilt, High Hi en – indrukwekkend zilver op Humo’s recentste Rock Rally – Meltheads.
MARCEL VANTHILT
‘Met een drone’
Muzikant, Willy-presentator en festival-ancien Marcel Vanthilt was al te vinden op de heilige weides toen bands nog pendelden tussen Torhout en Werchter, Pukkelpop nog een term was in schoonheidssalons en Bilzen nog hoog aangeschreven stond op de tourkaart van wereldtoppers.
MARCEL VANTHILT «Ik herinner me nog een heftige discussie op Pukkelpop ’91, waar ik presentator was: de manager van The Ramones wilde géén aankondiging, Chokri wilde dat absoluut wel. Ik beloofde het kort te houden, stormde naar het midden van het podium en brulde al springend ‘Ramónes!’ door de microfoon, maar bij het neerkomen stootte ik alle drank om. Eén grote plas op dat podium. Die manager was furieus: ‘You fucking idiot!’ Fenomenaal concert, dat wel.»
HUMO Fast forward naar 2022, wat staat er op de planning?
VANTHILT «Ik wil Iggy Pop zéker nog eens zien, dus ik ga op zaterdag 13 augustus ongetwijfeld naar Jazz Middelheim. Eerder dit jaar had ik tickets voor de laatste show van Arno, maar die werd helaas afgelast. Dat gaat Iggy mij niet lappen (lacht). Ik ben vooral benieuwd of hij een paar jazznummers van zijn laatste plaat ‘Free’ gaat spelen.
»Die zaterdag op Jazz Middelheim is trouwens een fantastische festivaldag, met ook TaxiWars, één van de beste Belgische groepen aller tijden, en Thurston Moore van Sonic Youth. Nog op de affiche: Karen Willems, een Belgische percussioniste, en Alabaster dePlume, een Londense saxofonist. Zij zijn relatief onbekend, maar ook meer dan de moeite waard.
»Het leuke op Jazz Middelheim is vooral het relatief beschaafde publiek. Er komt niemand in je oor brullen, frieten in je nek wrijven of bier over je schoenen kappen.»
HUMO Pukkelpop is jou niet meer gegeven?
VANTHILT «Pas op, daar staat ook veel interessants, maar ook heel wat waarvan ik denk: dat moet nu ook weer niet (lacht). Ik heb Arctic Monkeys nog nooit gezien, dus daar wil ik verandering in brengen. Op dezelfde dag treedt ook de fenomenale Donny Benét op – een woordspeling op één van de oudste crooners ter wereld – met zijn hoerenkotdisco. Een kalende, corpulente Australiër die foute eightiesfunk speelt. Je móét zijn clips eens opzoeken.»
HUMO Wat denk je van het nieuwe Hear Hear?
VANTHILT «Ik ben geen grote Liam Gallagher-fan, maar de Pixies zijn wel héél goed. Ook de rest van de affiche ziet er interessant uit: Billy Nomates aka de vrouwelijke Sleaford Mods, Parquet Courts, Squid, Wolf Alice...»
HUMO Nog aanraders?
VANTHILT «Zelf zou ik heel graag eens naar Deep in the Woods gaan, begin september in een soort kabouterbos in de Ardennen. Het is nogal op entertainment gericht, maar er staan wel leuke namen geprogrammeerd, waaronder het geniale Japans-Belgisch electrodance-duo Aili.»
HUMO Je hebt er duidelijk nog zin in.
VANTHILT «Ik ga graag naar festivals, áls ik de full treatment krijg, dus met backstagepasje (lacht). Zodra je backstage geweest bent, weet je wat je mist. Tegenwoordig sta je op een wei overal in de rij: om iets op te halen, om het weer af te geven. Op een bepaald moment in je leven heb je genoeg rijplicht vervuld. Dit jaar kom ik met een grote drone en laat ik me gewoon voor het podium afzetten (lacht).» (mam)
HIGH HI
‘Gewoon een koek’
Vele zomers lang was High Hi een naam die je alleen met een loep op de festivalaffiches zag staan. Pas sinds twee jaar weten we hoe onrechtvaardig dat was. De doorbraak van de band verliep parallel met die van corona en dus kunnen de Leuvenaars nu pas oogsten wat ze in al die jaren op zijpodia hebben gezaaid. Rock Werchter hebben ze al gesloopt, met de Lokerse Feesten en Pukkelpop hebben ze dezelfde plannen. Vooral dat laatste festival heeft voor frontvrouw Anne-Sophie Ooghe een bijzondere betekenis.
ANNE-SOPHIE OOGHE «Elk jaar slapen we tijdens Pukkelpop bij de ouders van vrienden. Die zijn dan superblij met onze komst en staan ons ’s nachts na de optredens nog op te wachten met hapjes en drankjes. Dankzij hen is het vier dagen écht non-stop feest.»
HUMO Jullie spelen er op de openingsavond. Naar wie ga je kijken op de andere drie dagen?
OOGHE «Tame Impala. Ik herinner me nog hun vorige show op Pukkelpop, drie jaar geleden. Het was zo hard aan het regenen dat het plein voor de main stage leegliep, maar ik vond het een supercoole ervaring om in de regen te dansen met wie gebleven was.»
HUMO Aan welke festivalshows denk je nog met plezier terug?
OOGHE «Vijf jaar geleden moest ik op Rock Werchter echt even bekomen na Savages. What the fuck was dát, zeg? Toen ik Jehnny Beth zag en hoe ze daar gewoon stónd, wist ik dat ik nog veel te leren heb. De show van Chvrches op Pukkelpop 2015 heb ik ook onthouden, maar niet om de juiste reden: zodra de band begon te spelen, viel alle apparatuur uit.»
HUMO Welke bands wil je na de zomer nog zien?
OOGHE «Wij spelen in september op Misty Fields, een klein festival in Heusden. Daar ga ik sowieso naar Los Bitchos kijken. Ik heb ook al heel lang tickets voor Wolf Alice in La Madeleine. Die show is een paar keer verplaatst, maar gaat nu eindelijk door.»
HUMO De slotvraag werd ons toegestuurd door trouwe lezer C. Mahassine uit Kiewit: wat staat er op jullie rider?
OOGHE «Niet veel, we krijgen constant te horen dat we die moeten bijwerken. Nu staan er ijsblokken op, omdat we graag dark ’n stormy’s (een cocktail met rum en gember, red.) maken, en een wegwerpcamera. We zijn niet veeleisend, zolang we ons maar welkom voelen. Want soms krijg je ook gewoon vier pinten en een koek.» (jvl)
MELTHEADS
‘Tand uitgeslagen’
De Antwerpse punkband Meltheads behaalde zilver op Humo’s Rock Rally 2022, en als het aan Stijn Meuris had gelegen, zou dat zelfs goud geweest zijn. Ze zijn kortom één van de heetste gitaarbands van de festivalzomer, maar wie willen zij zelf aan het werk zien?
SIETSE WILLEMS (frontman) «Ik wil naar Pukkelpop voor de dromerige indierockgroep DIIV en de dancehelden van Underworld, want hun plaat ‘Dubnobasswithmyheadman’ uit 1994 staat hier al enkele weken op repeat.
»Nog een must: Kraftwerk op Lokerse Feesten. Ralf Hütter is 75, Florian Schneider is in 2020 gestorven: het is nu of nooit. Elke bezoeker krijgt bovendien een speciaal 3D-brilletje. Typerend en ongelofelijk cool van de Duitse pioniers.»
HUMO Wie domineert deze festivalzomer?
WILLEMS «SONS. Vier keer gezien, vier keer fantastisch. Willy Organ, tenminste als je van polonaises houdt. De veelbesproken zusjes van Wet Leg kunnen op Pukkelpop mogelijk hun slag slaan, al kan de hype ook in hun nadeel spelen. Niettemin: we hebben hun ‘Chaise Longue’ gecoverd op de Rock Rally en spelen het nog steeds.»
HUMO Wie zijn de sterren van morgen?
WILLEMS «Tramhaus, postpunk uit Rotterdam. De zanger heeft een nektapijt dat alle modewetten tart. En uit Brugge: Barno Koevoet. Hun set is belachelijk agressief, but it works. Tijdens het muziekconcours Sound Track zag ik de bassist een tand uit de mond van de zanger slaan. Per ongeluk, voor alle duidelijkheid. Die gasten zijn gewoon blijven optreden.»
HUMO Noem eens een klein festival dat een groter publiek verdient.
WILLEMS «Rock Zerkegem.»
HUMO Wie staat er op de affiche van dat plattelandsfestival?
WILLEMS «Geen idee, maar de pintjes kosten er slechts 1 euro. Da’s de geniale ingeving waarrond dit wonderlijke festival is gebouwd. Rock Zerkegem stopt ermee, dus dit is waarschijnlijk de allerlaatste keer in mijn leven dat ik slechts 1 euro voor een festivalpintje moet neerleggen.»
HUMO De Lokerse Feesten, Maanrock, Boomtown, Rock op het Plein: wat is het hoogtepunt van jullie festivalzomer?
WILLEMS «Willrock, het festival waar wij als 15-jarigen onze eerste pintjes dronken. Ik herinner me nog dat ik naar het podium keek en dacht: ‘Als we dáár op een dag staan, hebben we het gemaakt.’ Ik heb er tevens mijn eerste aanvaring met de politie gehad. Ik voelde me, na die eerder vermelde eerste pintjes, als de koning van de wereld. Het leek me ineens een buitengewoon briljant idee om in de plaatselijke vijver te springen, naakt en met veel fanfare. Toen twee zaklampen op mij schenen, riep ik: ‘Hé boys, kom erbij!’ Bleken het twee flikken te zijn, die mij vriendelijk verzochten om me weer aan te kleden. Als de organisatie van Willrock zou meelezen: ik zal me deze keer gedragen, beloofd!» (jmi)