‘Happier Than Ever’ van Billie Eilish is enkel op de oppervlakte minder gedurfd dan haar aardedonkere debuut

Billie Eilish (19) is niet langer bang van het monster onder haar bed. Op haar reeds iconische debuut ‘When We All Fall Asleep, Where Do We Go?’ uit 2019 deed ze de puberteit klinken als een horrorfilm: Billie schoot nietjes in haar tong, stapte op glas en sliep in een lijkkist – en de muziek van broer Finneas (23) volgde de gotiek. Op ‘Happier Than Ever’ nemen de duivels andere, meer realistische vormen aan: stalkers en bodyshamers, roddelaars en huichelaars, klootzakken die haar en haar vriendinnen kleineren tot zelfs misbruiken. ‘I’ve had some trauma/ Did things I didn’t wanna/ Was too afraid to tell ya/ But now I think it’s time,’ zingt ze in albumopener ‘Getting Older’. Elegant kun je dat rijmschema – trauma, wanna, tell ya – niet noemen, maar als mission statement kan het tellen.

‘Happier Than Ever’ is alleen maar op de oppervlakte minder gedurfd dan haar aardedonkere debuut. Een banger als ‘Bad Guy’ staat hier bijvoorbeeld niet op, of het moet ‘Therefore I Am’ zijn. Billie Eilish levert echter op elk vlak een volwassener plaat af. De lyrics onthullen meer, de productie is gevarieerder, de songs zijn verrassender. Waar vroeger werk zoals ‘Bury a Friend’ nog hoorbaar schatplichtig was aan Kanye Wests ‘Yeezus’, klinkt ‘Happier Than Ever’ meer dan ooit als Billie Eilish.

In ‘Therefore I Am’ maakt Billie nonchalant en met luidruchtige bassen komaf met copy cats en profiteurs: de single is nu al een klassieker. In ‘Goldwing’ zingt ze een Hindoeïstische hymne, dat vervolgens als vette hiphopbeat dienstdoet. ‘OverHeated’ is koortsige triphop, ‘NDA’ duikt nog dieper de duisternis in, met zwellende synthesizers en een gepaste scheut autotune.

‘Billie Bossa Nova’ en ‘Halley’s Comet’ horen in de jukebox van The Roadhouse uit ‘Twin Peaks’. De opgepompte technotrack ‘Oxytocin’ kan dan weer een tweede leven leiden als pornosoundtrack – aan u om uit te maken of dat al dan niet een compliment is. Over gefilmd gesnorkel gesproken: in ‘Male Fantasy’ kijkt Billie ter afleiding naar porno en doet ze enkele inzichten op. ‘She would never be that satisfied, it’s a male fantasy,’ zingt ze over de pornoactrice, gevold door: ‘I’m going back to therapy.’ Een prachtig kampvuurlied, bovendien.

De grootsheid van ‘Your Power’ is inmiddels bekend. Laat me echter een boompje opzetten over het titellied van ‘Happier Than Ever’. De song begint nog verraderlijk simpel, maar Finneas ruilt de akoestische gitaren halverwege in voor snoeiharde distortion, waarna Billie bewijst dat zij méér kan dan – een veelvoorkomend verwijt – fluisteren. Schreeuwen, bijvoorbeeld. Het is van ‘Your Best American Girl’ van Mitski uit 2016 geleden dat een stil-luid-nummer zo verdomd en overheerlijk lúíd klonk. Welke popster doet haar dat na?

Nummer 1-hits, uitverkochte zalen, een James Bond-nummer en een karrevracht Grammy’s: Billie Eilish had op haar 18de al alles bereikt wat een artiest kan bereiken. ‘Teenage angst has paid off well, now I’m bored and old,’ zong Kurt Cobain nadat hij met ‘Nevermind’ diezelfde status had behaald. Billie houdt het op: ‘I’m getting older, I think I’m aging well.’ Amen.

(jmi)

Lees hier het interview van Humo met Billie Eilish over ‘Happier Than Ever’.