Alles komt terug. Zou dat de enige zekerheid zijn waar we ons deze donkere dagen aan kunnen vastklampen? Op radiozender Willy keert Luc Janssen terug uit zijn pensioen, zowaar samen met zoon Eppo. Die blaast in de herfst nog eens het legendarische StuBru-programma ‘Duyster’ nieuw leven in.
Luister hieronder de eerste uitzending van ‘Janssen & Janssen’ van Radio Willy terug:
En hieronder een interview met Eppo en Luc:
Wij konden spreken met de vader, de zoon en – eerlijk gezegd ook – de Heilige Geest die de volgende maanden door de ether waren. De vader stond jarenlang bekend als een crapuul de luxe, de zoon was dan weer de peetvader van ‘Duyster’, de zondagavondshow van Studio Brussel.
Op basis van beide eretitels zou je bevroeden dat twee hardgekookte muthafucka’s voor je neus zitten. ‘Anger is an energy’ was trouwens een van de lijfspreuken van Luc Janssen (65). Maar niets lijkt minder waar wanneer we hem en zijn zoon Eppo (44) spreken. Liefde voor muziek beheerst het gesprek. Zowel hij als zijn zoon drijft een groothandeltje in goede vibes.
En die liefde voor muziek? Die weigert duidelijk ooit te roesten, zo gaan ze deze zomer samen tonen op de digitale radiozender Willy. Vanaf 3 juli maken ze er elke vrijdagnamiddag een muziekprogramma: zoon kiest de plaatjes, vader praat ze aan elkaar.
De fans van ‘Duyster’
Er is meer. Twintig jaar na de eerste uitzending maakt Eppo dit najaar zijn comeback op Studio Brussel als de samensteller van ‘Duyster’, het minstens even gloedvolle als iconische programma dat Ayco Duyster op zondagavond presenteerde. Deze herfst kiest Eppo vijftien weken de muziek tussen tussen tien uur ’s avonds en het spookuur op Studio Brussel. Vijf jaar geleden moest Ayco haar illustere programma laten varen na haar overstap naar Radio 1, maar de fans van ‘Duyster’ hielden het programma eigenlijk al die jaren in leven.
EPPO «Die hele community van luisteraars en artiesten bleef om een vervolg vragen. Daar is nu dus naar geluisterd. Ik ben oprecht ontroerd, geloof me vrij. ‘Duyster’ is nu zo'n beetje het stamcafé vol weemoedige zielen dat zijn deuren weer opent. We zullen er wel geen trip down memory lane van maken. Heel wat mensen willen die classics vast wel horen, maar daar is uiteindelijk weinig uitdaging aan. Ik vond het indertijd fijner om muziekliefhebbers ineens met Antony and the Johnsons te laten kennismaken. Dat moet ook nu nog kunnen. Vandaag ben ik er trouwens heilig van overtuigd dat Phoebe Bridgers of Big Thief meer aandacht verdienen op de radio.
(grinnikt) »Ik was misschien zelfs iets té blij met het nieuws om zelfs maar te vragen waarom ‘Duyster’ nieuw leven werd ingeblazen. Ik zat bij geen enkele vergadering. Maar toen ze het me opnieuw vroegen, heb ik geen seconde nagedacht. Túúrlijk wilde ik dat doen.»
Pas vorige week ging de kogel door de kerk. Het was presentatrice Ayco Duyster die het nieuws meldde over de telefoon, zegt Eppo.
EPPO «Gewoonlijk praten we over de kinderen. Nu vertelde Ayco ineens doodleuk over de vraag om opnieuw aan ‘Duyster’ te beginnen. Die kans laat je niet schieten. Zeker omdat we het er de voorbije jaren zo vaak over hadden.»
Scheve muziekjes
Maar eerst deze zomer plaatjes draaien bij de concurrent Willy, met vader Luc achter de microfoon. Ging die niet met pensioen dan? Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Zelfs een schofterige prostaatkanker, die vorige zomer woekerde onder zijn leden, kreeg hem er niet onderdoor.
Zichtbaar genezen en scherp van geest zit hij voor ons. Misschien nog iets minzamer dan anders? Zacht glimlacht hij wanneer we bekennen dat we zijn programma ‘Crapuul de Lux ‘vooral wilden onthouden door zijn hilarische bindteksten, méér dan door de schots en scheve muziekjes. ‘Net daarom laat ik Eppo de muziek nu samenstellen. Als ik zijn keuzes hoor, merk ik altijd hoeveel muziek eigenlijk aan mij voorbijgaat.’
LUC «Tijdens de coronacrisis hield ik me bovendien bezig met het ordenen van mijn muziekcollectie, en toen moest ik toch wel toegeven dat ik veel crap tegenkwam (lacht). Muziek die gedateerd bleek of volstrekt onbeluisterbaar. Er waren natuurlijk mensen die me dat vroeger al vlakaf zegden; zelfs zonder mijn stem te horen, was mijn programma herkenbaar. Het leek namelijk alsof je tussen twee zenders in aan het luisteren was.»
EPPO «Dat was een beetje om te stoken, hé. Het hoefde nooit mooi te zijn voor jou. Maar sowieso hoor je op Willy straks het beste uit onze platenkasten. Al zullen nieuwe plaatjes net zo goed hun weg vinden naar het programma.»
Naast professionele radiorelschopper was Luc Janssen net zo goed de hoffelijkheid zelve tijdens zijn interviews voor de Radio 1 Sessies, waar hij genereus met complimenten rondstrooide. Welke versie zal het winnen in ‘Janssen en Janssen?’
LUC «Mijn taal zal ongetwijfeld altijd dezelfde blijven. Maar het cynisme dat aan mij kleeft en deels mijn handelsmerk was, is nu wel ingehaald door de werkelijkheid. In tijden van corona heb ik echt geen zin meer om cynisch te zijn.
»Dat gevoel is eerder omgeslagen in woede. Maar met die energie wil ik niets aanvangen. Ik zal het dus niet hebben over de idioten in de politiek. Laat de liefde voor muziek maar spreken.
»Ik bepaal de muziek niet, maar ik zou vandaag zo’n programma bijvoorbeeld beginnen met de loeiharde sirene van Basement 5: ‘There’s a Riot Going On’. Ik denk dan ook niet in functie van muziek, zoals Eppo, ik denk eerder in kapotte geluiden en spannende effecten. Hij krijgt dus nu een vrijbrief.»
- De premillennials die toch door nostalgie getroffen willen worden, hoeven niet te wanhopen.
LUC «Sowieso is het zo dat ik één afwijking heb achter de microfoon, namelijk radio-tourette. Er zijn vast mensen die uitgescholden zullen worden. Maar geloof me: dat is níét het initiële opzet.»
- Jullie willen in de eerste plaats een puur muziekprogramma maken.
EPPO «Willy profileert zich als een muziekzender voor de dertigplusser. Een dertiger die bovendien rockliefhebber is. Dat laatste probeer ik wel zo breed mogelijk te interpreteren.»
LUC (onderbreekt hem) «We willen moderne muziek brengen, maar met zin voor traditie.»
Geen Pukkelpop
Dat was jarenlang evengoed een mogelijke slagzin van ‘Duyster’, waarbij de eclectische muziekkeuze van het programma zo’n indruk maakte dat de naam van het programma (en de presentatrice) een muziekgenre op zich werd. Tot vijf jaar geleden de stekker werd getrokken uit dat perfecte shot melancholie, voor wie door het leven ging met een verslaving aan ‘tomeloze weemoed en oorverdovende zoetheid’. Het vuurrode waakvlammetje op zondagavond dreigde toen uit te doven, maar Ayco en Eppo hielden ‘Duyster’ de voorbije jaren ook in leven met een eigen podium op het Leffingeleuren-festival.
- En nu is er dus de comeback op de radio. Omdat nostalgie het enige is wat ons nog rechthoudt in deze kale dagen?
EPPO «Vast wel. Ik ben benieuwd hoeveel illegale raves dit land zal tellen op het einde van de zomer. Misschien is de jeugd heel braaf geworden, maar dat zou me verbazen: ik denk dat er sowieso het een en ander zal gebeuren, deze vakantiedagen. Of dat nu officieel mag of niet.»
Zal deze zomer wel erg gemist worden: Pukkelpop, waar Eppo als programmator een stevige vinger in de pap heeft.
EPPO «We kunnen een festival voor tweehonderd man bedenken, maar wat betekent dat? Hopelijk komen mensen af met alternatieven. Het zit zo’n beetje in ons bloed, om feestjes op poten te zetten.»
LUC «Ik denk dat we Pukkelpop, zoals we het al zo lang kennen, heel even moeten vergeten. Maar het idee achter dat festival blijft natuurlijk wél bestaan. En ook de mensen achter dat idee. Alleen al om daarom zullen nieuwe evenementen ongetwijfeld ontstaan.»
- Maar wat als de veiligheidsmaatregelen ons aan tafel en bed kluisteren? Zijn ‘Janssen en Janssen’ of de comeback van ‘Duyster’ dan een enige doekje voor dat lamlendig bloeden?
LUC «Ik heb inderdaad mede om die reden toegezegd om deze zomer samen iets te presenteren. Want zelf miste ik de radio voor geen grammetje. Alleen: door de omstandigheden is alles ineens veranderd, en ik weet wel dat ik dit programma leuk zal vinden. Dat idee volstaat. Maar geloof me, ik ben heus niet het type dat terugkomt op zijn pensioen omdat ik toevallig geen trekhaak op mijn auto voor de fietsen kon vinden.»
Zowel Luc als Eppo Janssen zal de belpop-geschiedenis ingaan als roemruchte keuzeheer met een exquise smaak.
- Speelt er concurrentie tussen beide generaties? Wie is de beste?
LUC «Eppo is de beste muzieksamensteller ter wereld. ‘Duyster’ heeft waarschijnlijk alleen om die reden langer gelopen dan ‘Domino’. Bij mij gold: in het land van de blinden was eenoog koning. Daarom wordt er vandaag nog zo’n belang gehecht aan ‘Domino’. Maar mijn grootste verdienste was dat ik voortdurend gevochten heb. Tegen álle baasjes van de radio (grijnst). Ik deed wat niemand deed. Daarom hoor ik nu wellicht nog steeds dat ik pionierswerk verzet heb.
»Maar ik zou de competitie met Eppo niet eens aandurven. Eerlijk. Eppo is natuurlijk mijn eigen bloed en hij zag als kind altijd die muren vol platen bij mij. Maar hij is een betere samensteller dan ik, al praten we nooit echt over muziek. Er is eerder een blind vertrouwen van mijn kant, en een respect voor elkaars vakmanschap.
»Ik weet: als hij muziek samenstelt, heeft hij wellicht al tien uren gecompileerd. Dan krijg ik mogelijk het elfde uur, terwijl hij denkt dat ik het twaalfde uur nóg beter zou vinden. Dat maakt hem uniek. Maar dat spreken we nooit uit. We praten alleen als vader en zoon over typische familiezaken. Wanneer het over muziek gaat, dan voelen we dat gewoon aan bij elkaar. Als een soort statische ruis. Wanneer het knettert, klópt het.»
‘Janssen & Janssen’ wordt vanaf elke vrijdag tussen 16 en 17 uur uitgezonden op Willy.
(DM)
