Het beste Pukkel-concert tot nog toe: Tamino gaf je kippenvel om een vleesmes aan te scherpen

Het comebackconcert van Mortsels finest was 1) slepend en ongemeen krachtig, 2) goed voor een vijftal straffe hoogtepunten en een daarbij telkens werkelijk óórverdovende publieksreactie, en 3) het beste Pukkel-concert tot nog toe.

De vijf jaar sinds Tamino-Amir Moharam Fouad nationaal (en daarbuiten) doorbrak, in brede kringen ‘de Belgische Jeff Buckley’ genoemd werd, en met ‘Habibi’ en ‘Cigar’ twee straffe Belpop-classics afleverde - die vijf jaar dus, ze zijn snel voorbijgevlogen. Op 22 september brengt de nog altijd maar 25-jarige Tamino zijn tweede plaat uit: ‘Sahar’, en het was in de Kiewitse Marquee al snel duidelijk dat veel mensen daar opvallend hard op zitten te wachten.

Twee keer (één keer zelfs halverwege een song) bleek Tamino sprakeloos om zoveel (duidelijk onverwacht) applaus en open doekjes. ‘Cigar’ was een verstilde splinterbom, nieuwe single ‘The First Disciple’ - het verhaal van een gevallen held - nog beter dan op de radio. Tamino deed me vandaag - raar genoeg: voor het eerst - vaak denken aan de subtiele melancholie en de clevere songschrijverij van de Radiohead van ‘In Rainbows’. Goed! Toen Tamino tussendoor nog iets uit die binnenkort te verschijnen plaat speelde, was dat ook al geen verkeerde eerste indruk: het bekende goed afgestemde gevoel voor pathos, gecombineerd met een bijzonder straffe groove.

Viel tussen de kantlijnen ook op: Tamino heeft een band rond zich verzameld waaruit heel veel liefde voor het instrument en het samenspelen blijkt. Een band met absolute controle over de eigen kunst, gecombineerd met de begeestering van Tamino zelf. En toen kwam ‘Habibi’ nog: kippenvel om een vleesmes aan te scherpen.

Schrijf je in op onze wekelijkse muzieknieuwsbrief: