‘Het is alsof ik afscheid neem van mijn vader. Of van mijn boekhouder’

Elke week fileert (mc) op inzichtelijke wijze de popgeschiedenis en de tijdgeest, zoals die beleefd werd in de kolommen van uw lijfblad. Deze week keert hij terug naar juni 1991.

‘Ik doe sinds enige jaren aan telefoonseks. Maar ik ben met pensioen en heb dus weinig geld.’ De jammerklacht van de ex-loodgieter Jan W. snijdt door het hart in een ruim bemeten artikel dat ‘Verslaafd aan seks’ heet, waarin een bonte stoet van zich bij elke gelegenheid ontblotend mansvolk Onze Man het schaamrood op de wangen doet krijgen, en die is nochtans wel wat gewend. ‘Als er een pilletje tegen seks bestond, zou ik niet aarzelen,’ is de moedige conclusie. Vijf jaar later pas komt de modem in de Vlaamse huiskamers en kan Jan W. eindelijk overschakelen op porno met beeld. ‘Een hele verbetering, zij het dat ik nu meer geld uitgeef aan papieren zakdoeken dan aan eten,’ meldt de sympathieke man.

Wat ons naadloos bij de reeks ‘Dames en heren’ brengt, waarin we berichten over de hartstocht die de geslachten bindt of scheidt. Op de slachtbank van (rv) neemt Paul Jambers plaats, die zich, nochtans gehuld in zijn traditionele lederen vest en met een baard van vijf dagen, tegen macho’s uitspreekt. ‘Ik praat graag over vrouwen, maar niet op de manier van dikzakken die al twintig jaar getrouwd zijn.’ Op de vraag of hij ooit die ene onvervangbare liefde heeft nagestreefd, antwoordt onze karakterkop ferm: ‘Nooit. Ik streef geen vaste partner voor mijn oude dag na.’ Drie jaar later trouwt hij met Pascal Naessens en ze leven nog lang en gelukkig.

Insiders die de Engelstalige opnames van Clouseau hebben gehoord, melden ons: ‘De liedjes klinken nog iets meer belegen nu ze in het Engels worden gezongen.’ De Amerikaanse carrière van Koen en co. zal geen lang leven beschoren zijn, blijkt achteraf. Meer nog: ze is nooit begonnen. In onze bijzonder smaakvolle lijst der favorieten van de TTT-redactie staat ‘Toyota Carina’ van Hugo Matthysen en de Bomen op één, net vóór iets luids van de Pixies. Het nummer wordt driemaal op de openbare radio gespeeld: daar vindt men de Beach Boys-achtige meezinger een reclameclip voor het gelijknamige automodel.

Ontroerd lees ik dat een ticket voor T/W van dat jaar de ronde som van 1.000 frank kost, voor een succulente affiche met Iggy Pop, Sting en Paul Simon. Ook de voorverkoopadressen staan uitgebreid in uw lijfblad, want in die tijd kunnen alleen drie ingenieurs van de KU Leuven op het internet. Per bus die men inlegt, krijgt men één ticket gratis, en een drankbon.

Op 21 juni 1991 zendt VTM de aller-, aller-, allerlaatste aflevering van ‘Dallas’ uit. J.R. is eerlijk: ‘Afscheid nemen kost mij veel moeite. Het is alsof ik afscheid neem van mijn broer of van mijn vader. Of tenminste van mijn boekhouder.’ 21 jaar later breit men een vervolg aan de serie met een deel van de oude cast, die er bijzonder verlept bij loopt omdat hun botox is uitgelopen. Larry Hagman, die in 1995 al een nieuwe lever nodig heeft wegens alcoholische liederlijkheid, sterft in 2012 aan keelkanker wegens levenslang roken.

In ‘De andere kant’ op TV1 gaat Luk Saffloer op reis met bekende koppen, onder wie Jean-Pierre Van Rossem, met wie hij in een gondel in Venetië terechtkomt. JP is in bloedvorm en geeft af op alles wat beweegt. ‘Die ongelofelijke klotemaatschappij! Ministers: een bende zeikers die de macht bestendigen!’ En als uitsmijter, net voor een ontredderde Saffloer het kanaal induikt en het programma op zwart gaat: ‘Dat Martens de kramp aan zijn kloten krijgt!’ In november 1991 wint hij met zijn partij ROSSEM vier zetels bij de verkiezingen.