Concert★½☆☆☆
Het is intussen 2022 en Alec Benjamin bewees op Rock Werchter dat we nog stééds de gevolgen dragen van James Blunts succes
Op een bepaald moment blèrde Alec Benjamin, starend in een lege KluB C met zijn ergerlijke puppyblik, ‘punch my face, do it because I like the pain.’ Ik ging niet in op zijn verzoek, want ik ben tegen zinloos geweld, maar dat was een inschattingsfout voor de geschiedenisboeken.
Ik had zomaar kunnen vermijden dat mijn buis van Eustachius ongevraagd en hardhandig werd gepenetreerd door een erfgenaam van James Blunt.
Alec Benjamin probeerde ook heel hard Ed Sheeran te imiteren en aan de sporadische softrockuitbarstingen af te leiden, denkt hij dat stoerdoenerij nodig is om serieus te worden genomen. Maar het beste advies dat je de Brit kunt geven, is dat pottenbakken ook een fijne hobby is.
Alec Benjamin maakt typische singer-songwritermuziek die te matig is om op te zoeken hoe de nummers heten – door songs bij naam te noemen, zou ik onnodig littekens openhalen. ‘I love you’, zei Benjamin meermaals tegen de 163 hysterische fans die zijn Starbucks-poprock kennen van een darkroom op het internet. De liefde was niet wederzijds.
Volg al het festivalnieuws in onze Rock Werchter liveblog
