CD★★½☆☆
Het is niet omdat er veel songs op ‘Fever Dreams Pts 1-4' van Johnny Marr staan dat ze allemaal goed zijn
‘Alsof je samen in een duikboot zit.’ Zo omschrijft Johnny Marr hoe het voelt om met een band een plaat te maken. In zijn tijd met The Smiths deed hij dat onder een kierewiete kapitein, maar al tijden vaart hij solo. Zijn nieuwe plaat is een dubbelelpee. O heerlijk openklappende kamerbrede hoes waaronder het goed schuilen is als het regent!
Ik wens niemand méér een tijdloze plaat toe dan Marr, maar ook deze keer lukt het niet: het is niet omdat er veel songs op ‘Fever Dreams Pts 1-4' staan dat ze allemaal goed zijn. Hij maakt nog altijd indiepop uit de eighties - en wie kan daar tegen zijn? - maar de dikwijls middelmatige, dikwijls dromerige dreunen worden niet geholpen door zijn ietwat zeurderige zang.
Waar is de kierewiete kapitein als je hem nodig hebt?
