Het ‘Plan A’ van IKRAAAN: ‘Ik was depressiever dan ik besefte’
Succes, erkenning en centen zijn niet gegarandeerd, en toch blijven jonge Belgen – gelukkig maar! – voor een carrière in de muziek kiezen. Deze week volgt Canvas vijf musicerende jonge leeuwen in de docureeks ‘Plan A’. Op woensdag 1 februari is het de beurt aan Ikraan Mohamed Haji alias IKRAAAN, de Brusselse singer-songwriter die vorig jaar debuteerde met ‘Geestelijke gezondheidszorg’.
HUMO Klopt de premisse van ‘Plan A’ en heb jij inderdaad geen terugvalplan?
IKRAAAN «Ik heb diploma noch vangnet. Red ik het niet als artiest, dan beland ik op straat. Maar als je iets wilt, kún je het ook – dat geloof ik echt.»
HUMO ‘Plan A’ was vorig najaar al op VRT MAX te zien. Wat vond je ervan?
IKRAAAN «Ik ben ervan geschrokken, moet ik toegeven. Ik was depressiever dan ik tijdens de opnames besefte. Daardoor voel ik me het buitenbeentje van de reeks: Shaka Shams, Grizmo, Lyna en Wawa knokken met zichtbare passie voor de muziek, terwijl ik er maar verdoofd bij sta. Maar ik kan me niet anders voordoen dan ik ben. Overdag je trauma’s verwerken en ’s avonds vrolijk op het podium staan: zo’n dubbelleven wil ik niet.»
HUMO Helpt muziek bij jouw eigenste geestelijke gezondheidszorg?
IKRAAAN «Ja en nee. Op ‘Geestelijke gezondheidszorg’ heb ik de pijn van me af geschreven, maar nu moet ik die rauwe songs elk optreden spelen – niet makkelijk. Ik zal blij zijn als mijn tweede plaat uit is, zodat ik andere liedjes kan zingen. Want voor alle duidelijkheid: ik treed gráág op. Die verbinding met het publiek is me dierbaar.
»Ik werk ondertussen aan een poëtisch dagboek, een soort van autobiografie. En ik schilder ook. Je ziet: ik móét met kunst bezig zijn.»
‘Plan A’
Canvas, woensdag 1 februari, 19.00
