‘Hopelijk blijft het niet te proper als we weer mogen dansen’

In 2020 werd de muziek van het Britse dj-duo Bicep maar liefst 4,4 miljoen uur gestreamd, omgerekend vijfhonderd jaar aan één stuk wufte beats, of één aflevering van ‘Big Brother’ uitzitten. En nu spannen Andrew Ferguson en Matthew McBriar – hun melodische tongval verraadt Iers bloed – nog eens de spieren op: met ‘Isles’ leveren ze een epische tweede plaat die met wat geluk een nieuw danstijdperk mag inluiden. ‘Geef de mensen alcohol en drugs, en alles wordt weer even leuk als vroeger.’

HUMO 2020 had jullie grote tourjaar moeten worden. Hoe hebben jullie de leegte opgevuld?

ANDREW FERGUSON «Door productief te blijven. Drukte, stress, deadlines: het was een jaar als een ander, minus het touren.»

MATTHEW MCBRIAR «Ik heb het gevoel dat we twee jaar werk in vier maanden hebben geramd: die tijd is vooral in onze streamingshows gekropen, vreemd genoeg. Die waren een succes, maar intussen beginnen we het wel benauwd te krijgen.»

FERGUSON «Het vervelende is: ‘Isles’ hadden we in 2019 al min of meer in isolatie geschreven, wij leven dus al twéé jaar ondergedoken (lachje).»

HUMO Klinkt ‘Isles’ anders door corona?

FERGUSON «Nee, de plaat was eigenlijk af. Thank God, want als onze deadline was weggevallen, dan waren we met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid blíjven prutsen. Als er geen haai achter je aan zit, zwem je ook minder snel.»

MCBRIAR «Die laatste twee maanden zijn altijd de vermoeiendste. We komen erdoor op pure adrenaline: ‘Nog even en we kunnen op tournee!’ Dat is de wortel die voor je neus hangt. De lockdown in het Verenigd Koninkrijk ging van start in het weekend dat we ons allereerste concert zouden spelen, in het statige Brixton Academy in Londen nog wel.»

HUMO Deed het pijn om vast te zitten in Londen, zonder thuisstad Belfast te kunnen bezoeken?

FERGUSON «Af en toe moet je iets wegnemen voor je beseft hoe belangrijk het is. We klaagden vaak dat we in één weekend tijd in drie verschillende landen moesten zijn – nu klinkt dat als een droom.»

MCBRIAR «We zijn één keer terug in Ierland geweest, toen alles wat minder streng was, maar dat was niet hetzelfde. Een rustig nachtje in de pub? Ging niet. Ik ben niet naar huis gegaan met Kerstmis. Voor de familie is het moeilijk geweest, zeker voor mijn ouders.»

HUMO Is jullie geluid ook een spreidstand tussen Engeland en Ierland?

FERGUSON (denkt na) «In zekere zin wel. De garage- en drum-’n-bassinvloeden, met al die gebroken beats, komen duidelijk uit het stalen beest Londen. De tranceachtige elementen en de koorgeluiden die je her en der hoort opdoemen, zijn dan weer geënt op het romantische Ierland. Daar komt het verdriet in onze muziek volgens mij ook vandaan: de droefenis zit daar in de patattengrond.»

HUMO Op de nummers ‘Rain’ en ‘Spring’ van jullie debuutplaat gebruikten jullie een sample uit het rijke oeuvre van Lata Mangeshkar, een Indiase playbackzangeres. Wat was dit keer de meest van de pot gerukte sample van de plaat?

FERGUSON «Op ‘Apricots’ hoor je traditionele Malawische zangers en een Bulgaars koor: kan toch tellen, me dunkt.»

MCBRIAR «En dat sacrale gezang in ‘Lido’ is een hoog aangeschreven monnikenkoor uit Oxford. We houden nauwgezet alle samples bij die we gebruiken. Onlangs zijn we nog eens door die lijst gegaan, als een trip down memory lane. En vroeger zat ik aldoor op WhoSampled.com: dan schuimde ik hiphopnummers af, op zoek naar coole jazz. Geweldig dat al die dingen nu zo toegankelijk zijn. Ik mis het om in mijn lokale winkel op jacht te gaan naar de vetste platen, maar dit is wel goedkoper.»

HUMO Wat ik me vaak afvraag bij artiesten van instrumentals: hoe kiezen jullie de titels van jullie songs?

MCBRIAR «Dat is een belangrijk deel van ons proces: ze moeten op meerdere manieren geïnterpreteerd kunnen worden, maar wel betekenisvol zijn voor ons.»

FERGUSON «Er gaat telkens een brainstorm aan vooraf: we schrijven een aantal sleutelwoorden op waaraan we denken bij de muziek, en dan zoeken we titels die daarbij passen. Het moet niet logisch zijn, maar wel kloppen bij het beeld in ons hoofd.»

MCBRIAR «Woorden en letters roepen emoties op: aan ons om de juiste op te roepen.»

HUMO Oké. Ik dubbelcheck even wat ik van Google heb opgestoken: een lido zou een openbaar openluchtzwembad zijn.

FERGUSON «Er is er hier eentje in de buurt waar we geregeld gaan zwemmen: een prachtige, serene plek. Om zes uur ’s morgens is er niemand en komen we helemaal tot rust.»

MCBRIAR «Bij mij roept ‘lai-doh’ beelden op van David Hockney-schilderijen: mensenlichamen die op het water drijven, een staalharde zomerzon... Die zie je niet vaak om zes uur ’s ochtends in Londen, maar toch.»

FERGUSON «‘Atlas’ daarentegen is tegelijk groots en archaïsch. Het vat het immense gevoel samen dat we hebben als we thuiskomen van een wereldtournee. Maar het heeft ook iets nostalgisch: de huidige generatie heeft geen idee wat dat is, een atlas.»

HUMO Verwijst ‘Saku’ naar het gelijknamige, ongetwijfeld bijzonder lekkere Estse bier?

FERGUSON (lacht) «Bijna: het verwijst naar planten die in de lente tot bloei komen.»

MCBRIAR «Maar als we nog eens in Estland zijn, kunnen we zo misschien wel een paar gratis biertjes te pakken krijgen: bedankt voor de tip.»

HUMO Om het onderwerp Brexit uit de weg te hebben: zijn jullie bang dat de spanningen in Noord-Ierland weer zullen opflakkeren?

FERGUSON «Nee, want gelukkig blijft de grens gewoon open.»

MCBRIAR «Wij zijn opgegroeid tegen de achtergrond van de vete tussen de katholieken en de protestanten. De etter van die wonden sijpelt nu door in het Brexit-debat. (Blaast) Het is een rare situatie.»

HUMO Als jullie aan de politiek wilden ontsnappen, gingen jullie naar de Shine-club in Belfast, ‘de veiligste plaats op aarde, terwijl het eigenlijk de gevaarlijkste had moeten zijn’.

FERGUSON «Katholieken en protestanten, mensen die elkaar de volgende dag op straat misschien verrot zouden slaan, liepen er gewoon door elkaar. Het was een kruitvat, maar het is nooit ontploft.»

MCBRIAR «Ik weet vooral nog dat ze er superharde techno speelden. En dat een lokale ijsboer op het idee was gekomen om er ijslolly’s te verkopen: een enorm succes! Al snel zag je de hele tent stampen met een lolly in de mond (lacht).»

FERGUSON «Ze waren open van tien uur ’s avonds tot drie uur ’s nachts. In Ierland lachen ze er niet mee: als je te lang openblijft, ben je je vergunning kwijt. Maar dat maakte het intens: alles moest in die vijf uur tijd gebeuren. Five hours of peak time. Magische uren.»

HUMO Iets anders: DJ Mag noemde ‘Atlas’ het beste nummer van 2020. In datzelfde magazine staan landgenoten van mij vaak op 1 in de Beste DJ-poll: Dimitri Vegas & Like Mike. Als ik zo vrij mag zijn: wat is jullie mening?

FERGUSON «Ik weet wie Dimitri Vegas & Like Mike zijn: ze spelen meer EDM, hè? Dat is niet onze wereld.»

MCBRIAR (lachje)

FERGUSON «Ik kan daar verder weinig commentaar op geven.»

MCBRIAR «Dan ik ook niet (vette lach).»

HUMO En Charlotte de Witte, kennen jullie haar?

FERGUSON «Nee. Ha, wacht, Charlotte Dewitt? Sorry, in ons onbeschaafde Iers klinkt dat zo (lacht). Zij is cool. Amelie Lens ook: real tough techno.»

MCBRIAR «Belgium has cool sounds. Zeker vroeger: R&S Records, acid house, new beat... Als je als jonge snaak in elektronische muziek geïnteresseerd raakt, dan móét je in je studie langs België passeren.»

FERGUSON «Veel van onze beste optredens waren in België. Toen we begonnen met italodiscofeestjes, waren de Belgen de eersten die ervoor openstonden. Waarvoor dank.»

HUMO Laatste vraag: als dansvloeren aller landen eindelijk weer vrijgegeven worden, hoe zullen ze er dan uitzien?

FERGUSON «Hopelijk wordt er veel geknuffeld. Ik denk dat de warme, emotionele platen zullen knallen. The feels are gonna be massive.»

MCBRIAR «Waar ik me wel zorgen over maak: ik weet niet of we ooit nog een écht plakkerige dansvloer zullen zien. Zal het niet allemaal wat te proper zijn?»

FERGUSON «Ik zou me daar geen zorgen over maken, mate. Geef de mensen alcohol en drugs, en alles wordt weer even leuk als vroeger. Leve de plakkerige vloeren!»

‘Isles’ van Bicep komt op 22 januari uit bij Ninja Tune.