‘In French Please!’ is een verdienstelijke aanwinst in Salvatore Adamo’s discografie

Wie zich ooit afvroeg hoe Dylan in het Frans zou klinken, kon zich de afgelopen decennia al verblijden met Hugues Aufrays klassiek geworden coverplaat ‘Aufray chante Dylan’ of met de bijna per ongeluk ontstane radiohit ‘Si tu dois partir’ van Fairport Convention. Allemaal onderhoudend, lichtjes nostalgisch vakwerk, maar begin dit jaar heeft de Belgisch-Italiaanse meester van het Franse chanson genaamd Salvatore Adamo zich met subtiele hedendaagse handschoenen gewaagd aan een meticuleuze vertaling van één van Dylans mooiste songs: ‘I Want You’. Op Adamo’s nieuwste plaat ‘In French Please!’, minstens zijn dertigste al, heet het lied gewoon ‘Je te veux’, en het geeft blijk van de stijl en delicatesse die Salvatore’s werk al sedert zijn debuut kenmerken, net als een ander sleutelwoord: respect.

Adamo is, samen met Brel en tegenwoordig Stromae, de enige échte wereldster die ons land ooit heeft voortgebracht. Toen ik nog vaak de hort op ging, testte ik die status weleens door te checken of in de platenwinkels van Londen, Barcelona, Chicago, Stockholm of Seoul iets onder de letter A te vinden was, en jawel: behalve van ABBA stond daar altijd wel iets van Adamo, wat me steeds een beetje trots maakte.

‘In French Please’ bevat nog een aantal verrassende vertaalkeuzes, zoals Robert Palmers ‘Johnny and Mary’, Neil Youngs ‘Harvest Moon’ en een fraai duet met Jane Birkin, dansend op de noten en woorden van 10cc’s ‘I’m Not In Love’. Er staat hier en daar ook een minder nummer op en de productie kon soberder, maar toch is deze ‘In French Please!’ een meer dan verdienstelijke aanwinst in Salvatore Adamo’s al zestig jaar aangroeiende discografie.