cd★★★★☆
‘In Heaven’ van Strand of Oaks had ook ‘Ode an die Freude’ kunnen heten
Ik hou van Tim Showalter en zijn Strand of Oaks. Van de manier waarop hij breeduit ouderwets durft te zijn, voorwaarts naïef durft te zingen wat hij te zingen heeft – dat het leven kort is, dat de hoogtepunten gekoesterd dienen te worden. Showalter valt op zijn nieuwe plaat gewoontegetrouw met de deur in huis: ‘I believe that ecstasy happens when we all get together/Standing right in front of me feeding off the energy, together/Looking for identity freaking out a little bit, together’. Dat de lockdown voorbij is, godverdomme. Eveneens gewoontegetrouw is hij op zijn best – zie ‘JM’ op ‘Heal’, voor zijn betreurde vriend Jason Molina – als hij de doden herdenkt. In het glorieuze ‘Jimi & Stan’ loopt zijn overleden kat Stan op het grote festival in the sky Jimi Hendrix tegen het lijf, ‘Somewhere in Chicago’ is voor de vorig jaar door covid weggegraaide John Prine.
Showalters mooiste lyric zit in de van hoop en leven sprankelende refreinen van ‘Sister Saturn’: ‘Sister Saturn, sister sun, sister what have you done?’ Goeie vraag. ‘In Heaven’ heet de plaat. ‘Ode an die Freude’ had ook gekund.
