In Nederland vond voor het eerst weer een concert plaats, met 1741 lege stoelen

De Nederlandse rapper S10 gaf gisteren het eerste concert in Nederland sinds het begin van de lockdown. Het publiek genoot, tussen 1741 lege stoelen. Zullen concerten er bij ons binnenkort ook zo uitzien?

Heb je koorts? Ben je gezond? Zijn je huisgenoten gezond? Gastvrouw Anneroos Bok doet een kleine gezondheidscheck bij de ingang van het Utrechtse Tivoli Vredenburg. ‘Maar de belangrijkste vraag luidt natuurlijk: heb je er zin in?’

De gastvrouw zelf verheugt zich op het optreden van rapper S10 maandagmiddag, het allereerste concert sinds de lockdown. Stickers geven de looprichting aan, stoelen zijn gemarkeerd, een welkomstdrankje staat klaar. ‘Ik ben ook een beetje zenuwachtig, dat we toch iets over het hoofd zien. Tweeduizend mensen, daarin zijn we geoefend, dat is makkelijker dan dertig man publiek en een hele bak regels.’

‘Oh, wat fijn om te zien’

Binnen kijkt directeur Jeroen Bartelse rond in de Grote Zaal, waarin de geluksvogels - vooral jonge mensen - zich verspreiden. 1741 stoelen blijven leeg, maar zijn aandacht gaat naar het podium. ‘Wauw, het ziet er mooi uit, zeg. Het lichtbeeld is prachtig, er is meteen sfeer. Oh, wat fijn om te zien.’

Bartelse heeft best reden om somber te zijn: Tivoli Vredenburg moest vanwege de lockdown zeker 600 concerten en activiteiten schrappen en liep al zo’n 300.000 bezoekers mis. Maar nu zijn hij en zijn team opgetogen: eindelijk weer muziek in de tent, tijd voor een feestje. Het liefst waren álle collega’s komen werken.

Ook de bezoekers hebben er zin in. De 18-jarige Anouk Staal komt speciaal voor S10 uit Zaandam, mét de trein, een zwart mondkapje bungelt nonchalant aan één oor. ‘Ik ga normaal minstens twee keer per maand naar een concert. Ik ben zo blij dat het weer kán.’

Niet houdbaar

Ook de 23-jarige student Bart Leguijt snakte naar cultuur. ‘Ik kom net uit het Centraal Museum. We mogen eindelijk weer los, zo voelt het. Al zit ik hier ook met een dubbel gevoel, want ik weet dat dit, met zo weinig publiek, niet houdbaar is.’

Dan betreedt Stien den Hollander, alias S10, het podium: een frêle verschijning met engelachtig lang blond haar. Met op gepaste afstand - voor muzikanten onderling is dat acht meter - haar dj Simfane en gitarist Mick.

‘Ogen wennen altijd aan het donker’, met die nieuwe single trapt ze af. De Noord-Hollandse had al jong last van stemmen in haar hoofd en maakte op haar zestiende haar eerste, indrukwekkende plaat, Antipsychotica. Ook in latere nummers verwerkte ze haar ervaringen in de psychiatrie. Samen met Wende stond ze vorig najaar in een uitverkocht Carré.

‘Wat een fucking gekke tijd’, zegt ze nu. ‘Wat fijn dat jullie er zijn, ik ben dankbaar. Ik vind het echt sick dat ik dit mag doen.’ Ze laat zang en rap in elkaar overvloeien, terwijl het podium telkens in een andere kleur licht wordt gedrenkt. ‘Storm om mij heen / Creëert een vorm om mij heen / Het stoort om mij heen.’

Dertig man klapt

‘Ik wil iets liefs tegen jullie zeggen. Maar wat is nu lief...’ De muzikante besluit mensen met psychische klachten een hart onder de riem te steken. ‘Ik hoor dat psychologen niet eens de telefoon opnemen.... Ik hoop gewoon dat jullie de komende periode goed doorkomen.’ Dertig man klapt, dankzij de veelgeroemde akoestiek heeft het applaus nog wel enige kracht.

Toch was het een vreemd optreden, zegt S10 na afloop in de kleedkamer; een blikje energiedrank in de hand. ‘Het is moeilijk peilen of het publiek het goed vindt als er zo weinig geluid uit de zaal komt. Maar als ik mensen een lichtpuntje kan geven in deze rottijd, dan doe ik dat graag. Ik vond het vet om hier te staan.’

(Trouw)