‘Introducing... Aaron Frazer’ is een goeie plaat, maar één waarop nu eens niks nieuws staat

Durand Jones & The Indications zijn stilaan een soulhuis van vertrouwen: Jones’ rauwe rasp en de kopstem van drummer Aaron Frazer houden mekaar meestal in balans. Maar in ‘Is It Any Wonder?’, ondertussen zo’n beetje het prijsbeest van de groep, vult de falset van Frazer de kamer en lijken hart én aperitiefglas elk moment te gaan springen.

Aaron Frazer moest dus wel solo gaan. Hij kon ook producer Dan Auerbach (van The Black Keys) strikken, die op zijn beurt veel volk naar zijn studio in Nashville lokte: onder meer The Memphis Boys, die grote hits van Dusty Springfield en Aretha Franklin op hun cv hebben staan. In ‘Have Mercy’ zijn elke toets, elke backing, elk percussie-element en elke zucht van Frazer kraakhelder te onderscheiden. De heerlijk treiterige piano, de stroomstootjes in de blazers en de gebalde gitaarsolo van ‘Can’t Leave It Alone’ doen aan Daptone- en Stax-records denken. Over ‘Bad News’ hangt de vibe van ‘What’s Going On’ van Marvin Gaye. En het uptempo ‘Over You’ – harde smart in een vrolijke verpakking – is zelfs een efficiënt nagemaakte stamper uit de northern soul-dagen, toen Noord-Engelse dansvloeren volliepen voor dj’s met obscure Amerikaanse 45 toerenplaatjes. Een goeie plaat, dus, maar één waarop nu eens niks nieuws staat. En daarom deze tip: ’Love and Hate in a Different Time EP’ van Gabriels. Vijf songs maar. De elektronica ontregelt. De diepe doowopstem hoor je niet komen. De titeltrack is een dansbom van vijf sterren.