Jelle Denturck: ‘Wie alles doet om het snoepje van de maand te zijn, krijgt op zijn kop’

‘Idiot Paradise’ van DIRK. is ook na de veertiende luisterbeurt een schijf met de s van Scherp, Snedig en Sterke Koffie. Achter die laatste zit frontman Jelle Denturck (33) ons ontwapenend aan te kijken op een dinsdagochtend in Gent. Wat we dan nog niet weten, is dat het zal gaan over Schopenhauer en Tolstoj. Wat we wél weten, is dat Denturck dra in Wilde Westen in Kortrijk staat en deze zomer op Pukkelpop, en nog wel in de grote Marquee. Allen daarheen! Maar eerst híérheen.

Vijf minuten ver in het gesprek noteren we deze uitweiding: ‘Onlangs zei mijn lief tegen me: ‘Je mag best trots zijn op wat je met DIRK. hebt verwezenlijkt.’ Maar trots zijn, voor mij is dat hetzelfde als jezelf op een piëdestal zetten. Het dóén: daarin ligt de waarde van de dingen die ik onderneem. En dus niet in achteraf tegen mezelf zeggen: ‘Goed gedaan, Jelle.’’ Zeiden we al dat Denturck behalve een rockgod met een brilletje ook een gediplomeerde filosoof is?

HUMO Hoe moet ik me het paradijs in de titel van jullie nieuwe plaat voorstellen?

JELLE DENTURCK «Ga naar de Veldstraat in Gent en je ziet het. Gezinnen lopen te ruziën omdat de zoon naar een ­andere winkel dan de dochter wil. Ze kopen dingen die een ­uiting moeten zijn van hun unieke zelf, maar zoeken ernaar in een rek vol allesbehalve ­unieke spullen. Alles in onze maatschappij is op deze ene vraag gericht: hoe zorg je ervoor dat mensen dingen willen die ze helemaal niet nodig hebben? Ik val er ook aan ten prooi, hoor, maar ik wil er op z’n minst kritisch naar kijken.

»Op YouTube volg ik een lezingenreeks van de Canadese professor ­John ­Vervaeke, ­die ­het ­heeft ­over ­de meaning crisis ­waarin ­we ­verzeild ­zijn. ‘Niemand is nog bezig met de vraag wat een werkelijk zinvol leven is,’ zegt hij. Een waardevol bestaan is geen quote op een tegel, het laat zich niet vermarkten. Mensen moeten het zelf ontdekken in plaats van iets kritiekloos over te nemen.

»Dus voilà: idiot paradise.»

HUMO De gelijknamige plaat vraagt wat meer tijd dan zijn voorgangers om zich in je hoofd te nestelen, toch?

DENTURCK «Dat klopt. Nu, het was zeker niet onze bedoeling om een ‘moeilijke plaat’ te maken, maar misschien beseften we onbewust wel dat je niet eeuwig ‘Afrekening’-hitjes kunt blijven fabrieken.»

HUMO DIRK. was in volle pandemie de eerste band die met drie nummers tegelijk in die hitlijst van StuBru stond. Veel bands zouden dat maar wat graag overdoen.

DENTURCK «Ik weet het, maar je hebt dat ook niet in de hand, hè. Nummers als ‘Hit’ en ‘Toulouse’ zijn spontaan ontstaan, je kunt ze niet in een handleiding gieten. En van formules willen wij sowieso ­wegblijven.»

HUMO Ooit citeerde je in dit blad Arthur Schopenhauer: ‘Succes en rijkdom zijn als zeewater. Hoe meer je ervan drinkt, hoe meer dorst je krijgt.’

DENTURCK «Ik heb mezelf al betrapt op gewenning. Toen we de titeltrack van de nieuwe plaat naar de radio’s stuurden en StuBru er niet met­een op sprong, schrok ik echt. Lagen we dan niet meer in de bovenste lade? Terwijl hun reactie eigenlijk logisch was: ‘Idiot Paradise’ duurt 5 minuten, is veel rustiger dan de mensen van ons gewend zijn, en heeft geen klassieke songstructuur. Als je meegaat in de mallemolen en alles doet om het snoepje van de maand te zijn, krijg je op je kop. Dat is frustrerend. Maar het is moeilijk om een band te zijn zonder daar minstens een beet­je in mee te stappen.

»We willen met DIRK. niet in Vlaanderen blijven hangen. Ik ben hier graag, maar ik zie het niet zitten om elk jaar dezelfde tien festivals te spelen. Nederland is alvast mee, in Frankrijk en Duitsland worden we meer gedraaid. Blijkbaar zitten we zelfs in de playlist van een radio in Litouwen.»

HUMO Snappen buitenlandse fans de humor van een band die DIRK. heet, met een debuutplaat genaamd ‘album’?

DENTURCK «De Neder­landers lachen zelfs harder dan de Vlamingen als ik tussen de nummers door stomme grapjes vertel. Voor de rest zien we wel: misschien worden we voor het buitenland wel een band die gewoon zijn nummers speelt en zwijgt. In elk geval gaan we minder mikken op het grote publiek en meer op de diehards. Liever een club in ­Vilnius waar iedereen onze teksten meezingt dan een hoofdpodium voor een ontwakende menigte op de middag.»

HUMO Heb je een idee wie de gemiddelde DIRK.-fan is?

DENTURCK «Spotify geeft je daar statistieken over, en blijkbaar zijn onze fans qua leeftijd evenwichtig gespreid tussen de 20 en 45 jaar. Op kleine en niet te dure festivals zien we de jonge gasten, in zalen de oudere rockers die naar Willy luisteren. Die horen in ons de nine­ties terug en dat vind ik oké, maar laten we vooral het verleden niet verheerlijken. Het idee dat muziek zonder gitaar niet goed kan zijn: is dat niet een beet­je kortzichtig?»

HUMO ‘And later on, the ­science wars / I hope you stashed a lot of pills’, zing je op ‘I Can’t Sleep’. Slik jij ergens medicijnen voor?

DENTURCK «Nee, in die tekst verwijs ik naar drugs in het algemeen. Ik ben geen zotte junk, maar verslavingsgevoeligheid zit bij mij in de familie. Mijn grootvader heeft zich doodgedronken, en ik zal altijd mijn best moeten doen om niet in die val te trappen. Het lukt me wel almaar beter: ik zorg er gewoon voor dat mijn hoofd veel te doen heeft.

»Nu ben ik alles van ­Tolstoj aan het lezen, ik wil begrijpen wat hem zo uniek maakt. ­(Duikelt ‘Anna Karenina’ op uit zijn tas) Mogelijk de grootste roman aller tijden, maar qua plot is het een seizoen van ‘Thuis’. Ik wil de aantrekkingskracht daarvan snappen. Als ik opsta, denk ik niet aan roesmiddelen. Dan denk ik aan dít.»

HUMO En waaraan dacht je tijdens het ontsporende hoogtepunt van het zes minuten durende ‘Alarms’?

DENTURCK «Aan mezelf en aan mijn petekind, het dochtertje van mijn zus. Op een bepaald moment keek ik in haar ogen, en zag ik alles wat zij nog zou kunnen worden. Maar ik zag er ook de ogen van mijn moeder in, die overleden is. Haar leven is voorbij, voor mijn petekind moet het nog allemaal beginnen. En ik zit daartussenin, in een wereld die niet juist aanvoelt.»

HUMO Wil je ooit vader worden?

DENTURCK «Nee. Als je een kind maakt, ben je zelf niet meer de belangrijkste persoon in je eigen leven. Daar ben ik niet klaar voor, ik heb nog te veel te doen. Bovendien is kinderen krijgen voor homo’s heel moeilijk in België. Ik heb vrienden die al tien jaar met een procedure bezig zijn.»

HUMO Via de tamtam ­bereikte ons het nieuws dat Mayway ­Records, jullie label, DIRK. vóór de release van ‘Idiot ­Paradise’ al een contract voor de opvolger onder de neus heeft geschoven. Dat had het nog maar één keer gedaan, bij ­Meskerem Mees.

DENTURCK «Het is een ­zalige motie van vertrouwen. We gaan deze zomer aan die plaat beginnen, en misschien brengen we ze volgend jaar al uit.»

HUMO Dat zou de vierde DIRK. in zes jaar zijn, een degelijk tempo. Ben jij ooit níét productief?

DENTURCK «Songs zijn als vissen die ik uit de rivier moet zien te hengelen. Als een plaat klaar is, staat die rivier een tijdlang droog. Dan moet ik wachten tot het water weer komt. Ik zie mezelf niet als bijzonder productief, maar ik probeer wel voldoende tijd te reserveren om met andere muziek bezig te zijn. Ik heb een soloplaat klaar met veel piano, een beet­je ­Elton ­John-achtig. En met een andere ­Jelle (­Rouquart, red.), die bij de metalband ­Divided speelt, ging ik pure noise maken, maar helaas blijk ik daarvoor te veel van melodie te houden. We zijn bij iets à la ­Gorillaz uitgekomen.»

HUMO Dan wordt DIRK. de Blur van België.

DENTURCK (lacht) «Daar kan ik mee leven.»

DIRK. speelt op 19/05 in Wilde Westen, Kortrijk en op 18/08 op Pukkelpop.