cd★★★½☆
Julia Jacklins ‘Pre Pleasure’: een goeie stem en een goeie pen
Julia Jacklin, afkomstig van de Australische Blue Mountains, opent haar derde plaat met ‘Lydia Wears a Cross’: we zitten in de kerk, ik gok tijdens haar eerstecommunieviering. Stukje tekst uit ‘Love, Try Not to Let Go’, dat aan ‘Dreams’ van Fleetwood Mac doet denken: ‘The echo of my hometown / the things I never said / consumes the space between me / and everyone I left’. De vaak herhaalde zin ‘Am I gonna lose myself again?’ uit de Sonic Youth-achtige gitaarrocker ‘I Was Neon’ is een bommetje. ‘Magic’ is veel verlangen boven Velvet Underground-vibes. Ook het ingetogen middenstuk is prachtig: in ‘Too in Love to Die’ is de hoofdpersoon zo verliefd dat haar niks meer kan overkomen: als ze op de snelweg gaat wandelen, zullen auto’s haar ontwijken, als in een dans. ‘Less of a Stranger’ is louter gitaar en heeft als kerngedachte: ‘I just wish my own mother was less of a stranger’. Moederfragment dat blijft hangen: ‘When I look into the mirror, I see my father / When I close my eyes, I see you / When you look into the mirror, does your father appear? / Eyes closed, do you see your mother too?’ Julia Jacklin heeft een goeie stem en een goeie pen.
